[[Αρχείο:Γκενοβέλη υπογραφή.jpg|thumb|350 px|Υπογραφή του Ιωάννη Γκενοβέλη στα 1801.<br> Από τον συμβολαιογραφικό του κώδικα για τα έτη 1792-1808.<br> Αρχείο Μητροπόλεως Νικοπόλεως & Πρεβέζης.<ref>Αρχείο Μητροπόλεως & Πρεβέζης, Κώδικας Νο.122/120, σελ. 27. Η υπογραφή του Γενοβέλη ακολουθεί την εξής σημείωσή του: «''Από τις 29 Μαΐου 1798 έως την σήμερον 1801 13 Μαρτίου δεν έγινε άλλη πράξις εις το καγκέλον μου, ούτε καμμία διαθήκη εξ αιτίας της καταστροφής της Πρεβέζης''».</ref>]]
Ο '''Ιωάννης Ν. Γενοβέλης''', ή '''Γκενοβέλης''' ([[Πρέβεζα]], περ. 1760 - [[Βόνιτσα]](;), 1845(;))1843 ήταν Πρεβεζάνος πρόκριτος, φιλικός, στρατιωτικός και πολιτικός, ο οποίος το 1825 ψηφίστηκε πρώτος έπαρχος των Αθηνών.<ref name="Vasilas">[[Ηλίας Βασιλάς|Ηλίας Β. Βασιλάς]], Ιωάννης Γκενοβέλης. Ο πρώτος έπαρχος των ΑΘηνών, [https://www.academia.edu/1479912/_._The_complete_works_of_Elias_B._Basilas ''Άπαντα'',] (επιμ. Νίκος Δ. Καράμπελας), Πρέβεζα 2012, σελ. 500-512.</ref> Διέπρεψε και στον στρατιωτικό και τον πολιτικό τομέα επιδεικνύοντας μεγάλο πατριωτισμό και γενναιότητα. Αναδείχθηκε υποστράτηγος και πήρε τη θέση γερουσιαστή. Πέραν των πολιτικών του προσόντων ο Γενοβέλης υπήρξε και ελλόγιμος, έχοντας ακούσει αρκετά τις διδασκαλίες του [[Διονύσιος ο Ακαρνάν|παπά-Διονυσίου του Ακαρνάνα]]. Δεν απέκτησε απογόνους και έζησε ως συνταξιούχος στη [[Βόνιτσα]]. Πέθανε, πιθανότατα, το 1841 σε ηλικία μεγαλύτερη των ογδόντα χρόνων.<ref name="Aravantinos">[[Παναγιώτης Αραβαντινός]], ''Περιγραφή της Ηπείρου εις μέρη τρία. Μέρος Γ΄'', Ιωάννινα 1984, έκδοση Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών, σελ. 296, 317 και 319.</ref>
