Ισημερινός (χώρα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ω
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 68:
Έπειτα από σχεδόν 300 έτη ισπανικής αποίκισης, το Κίτο ήταν πόλη με περίπου 10.000 κατοίκους. Εκεί στις [[10 Αυγούστου]] του [[1809]] πρωτακούστηκε η κραυγή για την ανεξαρτησία. Τελικά ο στρατηγός [[Αντόνιο Χοσέ ντε Σούκρε]] κατάφερε έπειτα από τρεις πολέμους για ανεξαρτησία της Νότιας Αμερικής να απελευθερωθεί ο Ισημερινός το [[1820]] και να συμπεριληφθεί στην, υπό τον [[Σιμόν Μπολίβαρ|Μπολίβαρ]], ιδρυθείσα ''[[Μεγάλη Κολομβία]]'' που συμπεριελάμβανε τα σημερινά κράτη [[Κολομβία]], [[Βενεζουέλα]], και Ισημερινό. Τέλος ακολουθώντας το παράδειγμα των άλλων χωρών αποσπάσθηκε από την [[Κολομβία]] και τον Μάιο του 1830 ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη χώρα.
 
Ο 19ος αιώνας χαρακτηρίστηκε από κυβερνητική αστάθεια. Οι κυβερνήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη. Ο συντηρητικός [[Γκαμπριέλ Γκαρσία Μορένο]] ενοποίησε τη χώρα στη δεκαετία του 1860 με την υποστήριξη της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]]. Προς το τέλος του 19ου αιώνα, η παγκόσμια ζήτηση για [[κακάο]]κακά έκανε την οικονομία περισσότερο εξαρτημένη από τις εξαγωγές προϊόντων και είχε αποτέλεσμα τη μετανάστευση των κατοίκων από τις ορεινές και τις γεωργικές περιοχές προς τις ακτές.
 
Η φιλελεύθερη επανάσταση του 1895, που έγινε στην παράκτια περιοχή, με επικεφαλής τον [[Ελόι Αλφάρο]] μείωσε τη δύναμη της Εκκλησίας και άνοιξε το δρόμο για την κεφαλαιοκρατική ανάπτυξη. Ο τερματισμός της παραγωγής κακάο ανανέωσε την πολιτική αστάθεια και ένα στρατιωτικό [[πραξικόπημα]] το 1925. Η δεκαετία του '30 και η δεκαετία του '40 χαρακτηρίστηκαν από τους λαϊκιστές πολιτικούς που ανέδειξαν για 5 έτη Πρόεδρο τον [[Χοσέ Βελάσκο Ιμπάρρα]].
Γραμμή 80:
Τον Απρίλιο του [[2005]] το Κογκρέσο καθαίρεσε τον πρόεδρο [[Λούσιο Γκουτιέρρες]]. Ο αντιπρόεδρος, [[Αλφρέδο Παλάσιο]], πήρε τη θέση του και παρέμεινε στην εξουσία μέχρι τη διενέργεια των επόμενων εκλογών.
 
Στις [[γενικές εκλογές στον Ισημερινό 2009|εκλογές του 2009]] πρόεδρος εξελέγη οη [[ΡαφαέλΡαφαέλλα Κορέα]].
 
== Γεωγραφία ==
Γραμμή 247:
 
== Πολιτικά ==
Το [[Σύνταγμα]] προβλέπει τετραετή θητεία για τον Πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο, και τα μέλη του Κογκρέσου. Η κυβέρνηση περιλαμβάνει 15 υπουργεία. Οι επαρχιακοί κυβερνήτες και οι σύμβουλοι, όπως οι δήμαρχοι και οι δημοτικοί σύμβουλοι εκλέγονται άμεσα. Το Κογκρέσο συνέρχεται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους εκτός από τον Ιούλιο και το Δεκέμβριο. Οι δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου διορίζονται από το Κογκρέσο. Σήμερα Πρόεδρος (ο οποίος είναι αρχηγός κράτους και αρχηγός κυβερνήσεως) είναι οη [[ΡαφαέλΡαφαέλλα Κορέα]] και Αντιπρόεδρος ο [[Λενίν Μορένο]] (αμφότεροι από τις 15 Ιανουαρίου του 2007). Δικαίωμα ψήφου έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική για εγεγραμμένα πρόσωπα ηλικίας από 18 ως και 65 ετών και προαιρετική για τους υπόλοιπους.Η διεθνής φράση του Ισημερινού είναι το YOLO(You Only Live Once).<ref name="cia"/>
 
== Γενικές εκλογές 2013==
Γραμμή 390:
 
=== Δημοψήφισμα 2011 ===
Στις 7 Μαΐου 2011, οι πολίτες υπερψήφισαν (με ποσοστά που κυμαίνονται από 44,9% ως 50,4%) τις μεταρρυθμίσεις στο δικαστικό σύστημα και στα [[Μέσα ενημέρωσης|ΜΜΕ]], που πρότεινε οηπρόεδρος πρόεδρος ΡαφαέλΡαφαέλλα Κορρέα. Συνολικά, υπερψηφίστηκαν και οι 10 προτάσεις του δημοψηφίσματος, ανάμεσα στις οποίες είναι η απαγόρευση των καζίνο και του τζόγου, ο περιορισμός στις ταυρομαχίες και στις κοκορομαχίες, καθώς επίσης και η αναμόρφωση του δικαστικού συστήματος.<ref>[http://www.voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=48901 Υπέρ των μεταρρυθμίσεων του Κορρέα οι πολίτες του Ισημερινού ], VORIA.gr, 8-5-2011.</ref>
 
== Οικονομία ==
Η οικονομία της χώρας στηρίζεται στα έσοδα από το [[πετρέλαιο]], όπως επίσης και στη γεωργία, στις πλούσιες περιοχές. Επειδή η χώρα εξάγει τα κύρια προϊόντα όπως πετρέλαιο, [[μπανάνα|μπανάνες]] , κακά και [[γαρίδα|γαρίδες]], οι διακυμάνσεις στις τιμές της παγκόσμιας αγοράς μπορούν να ασκήσουν ουσιαστική εσωτερική επίδραση. Η βιομηχανία είναι κατά ένα μεγάλο μέρος προσανατολισμένη στη συντήρηση της εγχώριας αγοράς. Τα οικονομικά προβλήματα της περιόδου του 1997-98 είχαν αποτέλεσμα την οικονομική και νομισματική κρίση του 1999. Η κρίση επιδεινώθηκε από διάφορους εξωτερικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του καιρικού φαινομένου [[Ελ Νίνιο]] το 1997, της κατακόρυφης πτώσης στις τιμές του πετρελαίου το 1997-98, και της διαφαινόμενης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης το 1997-98. Οι παράγοντες αυτοί οδήγησαν στη συρρίκνωση κατά 7,3% του ΑΕΠ, σε ετήσιο πληθωρισμό της τάξης του 52,2% και σε υποτίμηση (κατά 65%) του εθνικού νομίσματος το [[1999]].
 
Στις 9 Ιανουαρίου του 2000, η κυβέρνηση του Προέδρου [[Χαμίλ Μαχουάντ]] εξήγγειλε την πρόθεσή της να υιοθετήσει το [[δολάριο ΗΠΑ]] ως επίσημο νόμισμα του Ισημερινού για να αντιμετωπίσει την τρέχουσα οικονομική κρίση. Έπειτα από ταραχές ο Μαχουάντ απομακρύνθηκε από την εξουσία και τον διαδέχθηκε ο [[Γκουστάβο Νομπόα]]. Ελήφθησαν νέα οικονομικά μέτρα και το 2000 η οικονομία άρχισε να ανακάμπτει, με το ΑΕΠ να παρουσιάζει αύξηση κατά 1,9%. Εντούτοις, το 30% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και ο πληθωρισμός το 2000 παρέμενε υψηλός κατά 96,1%, αλλά το ποσοστό πληθωρισμού συνεχίζει να πέφτει. Ο μηνιαίος πληθωρισμός τον Φεβρουάριο του 2001 ήταν 2,9%.