Υπερξέσπασμα σιφώνων του 1974: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις 1 Απριλίου [[1974]], ένα ισχυρό [[Πεδίο χαμηλού βαρομετρικού|σύστημα χαμηλών πιέσεων]] αναπτύχθηκε πάνω από ολόκληρο το κεντρικό και ανατολικό τμήμα της [[Βόρεια Αμερική|Βόρειας Αμερικής]]. Ενώ είχε αρχίσει να κινείται προς τις κοιλάδες του [[Μισισίπι]] και του [[Οχάιο]], ένα κύμα [[Υγρασία ατμόσφαιρας|πολύ υγρού αέρα]], ενίσχυσε περαιτέρω το βαρομετρικό χαμηλό, ενώ υπήρχαν και έντονες αντιθέσεις της [[θερμοκρασία]]ς μεταξύ των δύο άκρων του συστήματος. Oι αξιωματούχοι της Εθνικής Ωκεανογραφικής και Ατμοσφαιρικής Υπηρεσίας (National Oceanic and Atmospheric Administration / NOAA) των [[ΗΠΑ]] άρχισαν πλέον να αναμένουν ένα σφοδρό ξέσπασμα [[Καταιγίδα|καταιγίδων]] για τις 3 Απριλίου, αλλά και πάλι όχι στο βαθμό που τελικά συνέβη.

Κατά το μεσημέρι, οι άνεμοι της ανώτερης [[τροπόσφαιρα]]ς έφτασαν σε ιδιαίτερα μεγάλες εντάσεις, ενώ η κατάσταση επιβαρύνθηκε και λόγω της ολοένα και εντονότερης [[Ηλιακή ενέργεια|ηλιακής ακτινοβολίας]], που έφτασε σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα για τα δεδομένα που ισχύουν συνήθως ισχύουν στις αρχές Απριλίου, αυξάνοντας περαιτέρω τα ανοδικά ρεύματα αέρα και την [[ατμοσφαιρική αστάθεια]]. Έως νωρίς το απόγευμα, πολλές βαριές καταιγίδες - υπερκύτταρα (supercells) και συστήματα καταιγίδων είχαν πλέον αναπτυχθεί, και ταυτόχρονα, κατά μία ακόμα ολέθρια σύμπτωση, ένας ισχυρός [[αεροχείμαρρος]] με [[ταχύτητα]] ανέμων 150 μίλια / ώρα ή 241 χιλιόμετρα / ώρα έτυχε να διασχίζει τότε την ευρύτερη περιοχή, στα ανώτερα στρώματα των καταιγίδων, ενισχύοντας την ανάπτυξή τους σε ακόμα πιο ακραία επίπεδα. Σύντομα ξεκίνησε το ξέσπασμα καταιγίδων και προκαλούμενων σιφώνων, με επιμέρους καταιγίδες να αναπτύσσονται στο κεντρικό [[Ιλινόις]] και μία δευτερεύουσα ζώνη ανάπτυξης σε όλο το ανατολικό [[Τενεσί]], την κεντρική [[Αλαμπάμα]] και την βόρεια [[Τζόρτζια]].

Κατά τις βραδινές ώρες, οι δραστηριότητες άρχισαν πάλι να κλιμακώνονται μακρύτερα προς τα νότια, με αρκετούς βίαιους σίφωνες να διασχίζουν το βόρειο 1/3 της [[Αλαμπάμα]]. Επιπρόσθετη δραστηριότητα εξαπλώθηκε και στο κεντρικό [[Τενεσί]] και στο ανατολικό [[Κεντάκυ]], με πολλούς επιπλέον σίφωνες, οι περισσότεροι εκ των οποίων παρατηρήθηκαν στην περιφέρεια του Οροπεδίου του Cumberland. Πρόσθετες καταιγίδες - υπερκύτταρα αναπτύχθηκαν σε όλη την βόρεια [[Ιντιάνα]] και το νότιο [[Μίσιγκαν]], προκαλώντας πρόσθετους ισχυρούς ή και βίαιους σίφωνες, μεταξύ 6:00 μ.μ. και 10:00 μ.μ. τοπική ώρα, ένας εκ των οποίων ήταν και ο ένας που έπληξε το Γουίντσορ, στην επαρχία [[Οντάριο]] στον [[Καναδάς|Καναδά]]. Το [[Μίσιγκαν]] δεν χτυπήθηκε τόσο σκληρά όσο οι γειτονικές πολιτείες ή το Windsor, καθώς αναφέρθηκε μόλις ένας σίφωνας, στην περιοχή κοντά στις Coldwater και Hillsdale. Ωστόσο, κάποιες από τις καταιγίδες στο Μίσιγκαν προκάλεσαν και [[Πλημμύρα|πλημμύρες]], ενώ βορειότερα από το θερμό μέτωπο, στην Άνω Χερσόνησο (Upper Peninsula), αναφέρθηκαν βαριές [[Χιονόπτωση|χιονοπτώσεις]].

Η συνολική έκταση του ξεσπάσματος του [[1974]] έφτασε τα 900 τετραγωνικά μίλια / 12.440331 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το συνολικό μήκος διαδρομής όλων των σιφώνων ήταν αθροιστικά 2.600 μίλια / 4.160 χιλιόμετρα.<ref>[http://www.rms.com/Publications/1974SuperTornadoReport.pdf Risk Assessment Models. «Analysis and reconstruction of the 1974 Tornado Super Outbreak» (PDF). Retrieved 2007-03-03.]</ref> Το πιο απίστευτο μάλιστα είναι ότι από τους 148 [[Σίφωνας|σίφωνες]], οι 6 ήταν F5 (το ανώτατο επίπεδο στην [[Κλίμακα Φουτζίτα]]) και οι 24 ήταν F4, καθώς δεν έχουν ξαναπαρατηρηθεί ποτέ σε ένα ενιαίο μετεωρολογικό σύστημα τόσοι πολλοί '''«βίαιοι / σφοδροί σίφωνες»''' (violent tornadoes) F4 και F5 (ή Τ8 - Τ11 στην [[Κλίμακα TORRO]]).