Έμερι Μολινέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
διορθώσεις |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες επιστήμονα}}
Ο '''Έμερι Μολινέ''' (''Emery Molyneux'', ... - Ιούνιος [[1598]]) ήταν [[Άγγλοι|Άγγλος]] κατασκευαστής [[υδρόγειος σφαίρα|υδρόγειων σφαιρών]], [[μαθηματικό όργανο|μαθηματικών οργάνων]] και [[πυροβολικό|κανονιών]] της [[Ελισαβετιανή εποχή|Ελισαβετιανής εποχής]]. Οι υδρόγειες και ουράνιες σφαίρες που κατασκεύασε και κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά το 1592, ήταν οι πρώτες που κατασκευάστηκαν στην Αγγλία και οι πρώτες που κατασκευάστηκαν από Άγγλο.
O Μολινέ έγινε, επίσης, γνωστός ως [[μαθηματικός]] και κατασκευαστής μαθηματικών οργάνων, όπως [[πυξίδα|πυξίδες]] και [[κλεψύδρα|κλεψύδρες]]. Γνωρίστηκε με πολλούς εξέχοντες ανθρώπους της εποχής, συμπεριλαμβανομένου του συγγραφέα [[
Ο Μολινέ μετανάστευσε στο [[Άμστερνταμ]] με τη γυναίκα του το 1596 ή το 1597. Επέτυχε στο να κινήσει το ενδιαφέρον της [[Βουλή των Ενωμένων Επαρχιών|Βουλής των Ενωμένων Επαρχιών]] για ένα κανόνι που είχε εφεύρει, αλλά πέθανε ξαφνικά τον Ιούνιο του 1598, πάμφτωχος. Μαζί του πέθανε και η βιομηχανία κατασκευής υδρόγειων σφαιρών στην Αγγλία.
Γραμμή 10 ⟶ 11 :
===Κατασκευή===
Ο Έμερι Μολινέ θεωρείται ως ο κατασκευαστής των πρώτων υδρόγειων και ουράνιων σφαιρών στην Αγγλία και ως ο πρώτος Άγγλος κατασκευαστής υδρόγειων σφαιρών<ref>Ένα χειρόγραφο, MS Harl. 5208, στο pp. 50–51, το οποίο είναι μέρος "by a Freind" από τα επιτεύγματα του William Sanderson, περιγράφει τις σφαίρες ως "ως τη πρώτη κρατική επιχείρηση που εκδόθηκε από τον Χριστιανισμό, για την τιμή της χώρας του, και για το καλό των Μαθητών σε ορισμένο αντικείμενο, τους Ευγενής και τους Θαλασσοπόρους." Όχι νωρίτερα, οι σφαίρες της Αγγλίας είναι γνωστές: [[:en:Helen Wallis|Helen M[argaret] Wallis]] (1951), "The first English globe: A recent discovery", ''[[:en:The Geographical Journal|The Geographical Journal]] '''''117''': 275, n. 1, [[doi:10.2307/1791852]]</ref> για τον οποίον είναι γνωστά ελάχιστα πράματα. Ο [[Πετρουτσίνι Ουμπαλτίνι]], ένας Ιταλός [[Καλλιγραφία|καλλιγράφος]], [[εικονογράφος]] και [[πρέσβης]]<ref>Amy Dempsey (2003), ''[http://web.archive.org/web/20070629225753/http://www.nmm.ac.uk/server/show/conWebDoc.6146 Elizabeth's adventurers: Imperial ambition: The state of the nation]'', [[:en:National Maritime Museum|National Maritime Museum]], αρχείο από το [http://www.rmg.co.uk/explore/sea-and-ships/in-depth/elizabeth/elizabeth%27s-adventurers/imperial-ambition πρωτότυπο] στις 29 Ιουνίου 2007, ανακτώνται στις 7 Φεβρουαρίου 2008.</ref> που τον γνώριζε, έλεγε ότι ήταν “ασαφούς και ταπεινής οικογενειακής καταγωγής”<ref>Anna Maria Crinò; [[:en:Helen Wallis|Helen Wallis]] (1987), "New researches on the Molyneux globes",''Der Globusfreund'' '''35''': 11 at 14.</ref>. Φαίνεται πιθανόν να ήταν αυτός ο “Έμερι Μολινέ” που παρουσιάστηκε στη ''Σεβαστή Εταιρεία Χαρτοπωλών'' ως μαθητευόμενος του Ουίλιαμ Κουκ τον Οκτώβριο του 1557<ref>E[dward] Arber, ed. (1875–1894), ''A Transcript of the Registers of the Company of Stationers of London ... 1554–1640 A.D'', Λονδίνο: Ιδιωτική εκτύπωση [[:en:OCLC|OCLC]] [https://www.worldcat.org/title/transcript-of-the-registers-of-the-company-of-stationers-of-london-1554-1640/oclc/230266111 230266111], 5 τόμοι.</ref>. Μέχρι τα 1580 είχε ένα εργαστήριο στο [[Λάμπεθ]], στη νότια όχθη του Τάμεση και είχε φήμη μαθηματικού και κατασκευαστή μαθηματικών οργάνων<ref>[[Clements R. Markham]], "Introduction", in Robert Hues; Clements R. Markham, ed. (1889), ''[http://books.google.gr/books?id=HYfE8Z8PrAgC&hl=el <nowiki>Tractatus de globis et eorum usu: Διατριβή που περιγράφει τις σφαίρες που κατασκευάστηκαν από τον Emery Molyneux και εκδοθέν το 1592 [Hakluyt Society, 1η κυκλοφορία., τόμος II, νούμερο 79a]</nowiki>]'', Λονδίνο: [[:en:Hakluyt Society|Hakluyt Society]], p. xxvi, [[:en:International Standard Book Number|ISBN]] [[:en:Special:BookSources/978-0-8337-1759-7|978-0-8337-1759-7]],[[:en:OCLCOCLC|OCLC]] [https://www.worldcat.org/title/tractatus-de-globis-et-eorum-usu-a-treatise-descriptive-of-the-globes-constructed-by-emery-molyneux-and-published-in-1592/oclc/149869781 149869781].</ref>. Ο Ρίτσαρντ Πόλτερ στο βιβλίο του ''Τhe Pathway to Perfect Sailing'' [1605]<ref>Richard Polter (1605), ''The Pathway to Perfect Sayling: Being a Deliuerie in as Breefe Mannera as may bee, of the Sixe Principall Pointes or Groundes, concerning Nauigation: Γράφτηκε από τον Mr. Richard Polter, ένας από τους πρώην κυρίαρχους Θαλασσοπόρους του Nauie Royall. Και τώρα εκδόθηκε για το Κοινό Καλό για όλους τους Θαλασσοπόρους, Πιλότους, και άλλους ανθρώπους της Θάλασσας'', Λονδίνο: [[:en:Edward Allde|Edward Allde]] για Iohn Tappe, και πουλιούνται στο κατάστημά του στο Tower-Heel κοντά στο Bul-warke Gate, [[:en:OCLC|OCLC]] [https://www.worldcat.org/title/pathway-to-perfect-sayling-being-a-deliuerie-in-as-breefe-mannera-as-may-bee-of-the-sixe-principall-pointes-or-groundes-concerning-nauigation-written-by-mr-richard-polter-one-of-the-late-principall-maisters-of-the-nauie-royall-and-now-published-for-the-common-good-of-all-maisters-pilots-and-other-seamen-whatsoeuer/oclc/222545121 222545121].</ref>- (''Ο δρόμος προς την τέλεια ναυσιπλοΐα'') αναφέρει ότι ο Μολινέ ήταν δεξιοτέχνης κατασκευαστής πυξίδων και κλεψυδρών<ref>Susan M. Maxwell; Harrison, B. (September 2004), "Molyneux, Emery (''d.'' 1598)", ''[[:en:Dictionary of National Biography|Oxford Dictionary of National Biography]]'' (Online ed.), Oxford: [[:en:Oxford University Press|Oxford University Press,]] [http://www.oxforddnb.com/index/50/101050911/ doi:10.1093/ref:odnb/50911].</ref>.
[[File:WalterRaleigh-FedericoZuccaro-16-17C.jpg|thumb|left|upright|Πορτραίτο του [[Σερ Γουόλτερ Ράλεϊ]] με μία σφαίρα, ιδιοκτησία του [[Φεντερίκο Ζούκαρι]] (1542/1543–1609)]]
Μέσω της τέχνης του, ο
====Γήινες Σφαίρες====
Καθώς έφτιαχνε τις [[γήινες σφαίρες]] του ο Μολινέ εξέταζε τους οδηγούς πορείας [οδηγίες για την πορεία στη θάλασσα]<ref>Σύμφωνα με το ''[[:en:Oxford English Dictionary|Oxford English Dictionary]]'', ένας ''[http://public.oed.com/oederror404/ ruttier]''[http://public.oed.com/oederror404/
Ο Μολινέ συνόδευσε τον [[Φράνσις Ντρέικ]] στη [[σφαιρική πλοήγηση]] του κόσμου τα έτη 1577-1580· όπως ανάφερε ο Ουμπαλτίνι "αυτός ο ίδιος υπήρξε σε εκείνες τις θάλασσες και σε εκείνες τις ακτές στις υπηρεσίες του ίδιου του Ντρέικ”. Ένα υπόμνημα στα [[λατινικά]] για την υδρόγειο της γης, που εξηγούσε γιατί ο Μολινέ είχε αφήσει έξω τις [[πολικές περιοχές]] και είχε διορθώσει την απόσταση στον Ατλαντικό Ωκεανό ανάμεσα στη [[χερσόνησο Σαύρα]] και το ακρωτήρι [[Κέιπ Ρέις]] στο νησί [[Νιουφάουντλαντ]], έφτανε στο συμπέρασμα:
[[File:Jodocus Hondius.jpg|thumb|upright|[[Jodocus Hondius]] (1563–1612), ο χαράκτης και χαρτογράφος που εκτύπωσε τους χάρτες των σφαιρών του Μολινέ – από ''Atlas or a Geographicke Description of the World'' (1636)]]
Στην εδαφική σφαίρα, τα ίχνη των ταξιδιών των Φράνσις Ντρέικ και [[Τόμας Κάβεντις]] γύρω από τον κόσμο σημειώνονται με κόκκινες και μπλε γραμμές αντίστοιχα. Αυτές οι γραμμές έγιναν όταν η σφαίρα πρωτοφτιάχτηκε. Αναφέρονται σε μια περιγραφή των υδρόγειων του Μολινέ στο'' Ασκήσεις του Μπλούντεβιλ ''(1594)<ref>[[:en:Thomas Blundeville|Thomas Blundeville]](1594), ''M. Blundevile His Exercises περιέχει έξι διατριβές, οι τίτλοι αυτών έχουν γραφτεί στην επόμενη σελίδα : Οι διατριβές αυτές είναι απαραίτητο να διαβαστούν και να γίνουν γνωστές από όλους τους νέους οι οποίοι δεν έχουν
Ο μαθηματικός και [[χαρτογράφος]] [[Έντουαρτ Ράιτ]] <ref>A.J. Apt; Harrison, B. (2004), "Wright, Edward (''bap.''
Sandersoni Londinē: / sis descripsit" [“Ο Έμερι Μολινέ της Αγγλίας, με έξοδα του Γουίλιαμ Σάντερσον του Λονδίνου, περιέγραψε αυτό”].<ref>"Introduction", ''Tractatus de Globis'', p. xxxi. Τα κείμενα είναι
====Σφαίρες του ουρανού====
Η ουράνια σφαίρα του Μολινέ ήταν ένα πιστό αντίγραφο της σφαίρας του [[Γεράρδος Μερκάτωρ|Γεράρδου Μέρκατορ]] το 1551, η οποία ήταν βασισμένη σε μια σφαίρα του 1537, του [[Τζέμα Φρίσιους]], στην κατασκευή της οποίας είχε
Οι σφαίρες του Μολινέ ήταν οι πρώτες που κατασκευάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μένουν ανεπηρέαστες από τη θαλάσσια υγρασία. Φτιάχτηκαν με πάστα αλευριού, ένα ασυνήθιστο υλικό για την εποχή εκείνη. Ο Σιμόν Φόρμαν παρατήρησε ότι η διαδικασία καλουπώματος ή χύτευσης του Μολινέ ήταν “ο μόνος τρόπος να καλουπώσεις οτιδήποτε σε τέλεια φόρμα... και ακόμα ο πιο τέλειος και αληθινός τρόπος από όλους τους τρόπους... και αυτός ήταν ο τρόπος που χρησιμοποιούσε ο Μολινέ για να χυτεύει αλεύρι στην ίδια φόρμα”.<ref>[[:en:Bodleian Library|Bodleian Library]], [[:en:University of Oxford|Oxford]], [[:en:Manuscript|MS]] Ashmole 1494, folio 1491.</ref>
[[File:RichardHakluyt-PrincipallNavigations-1589.jpg|thumb|left|150px|Ο τίτλος της δουλειάς του
===Δημοσιεύσεις===
Το 1589, ο
"Ικανοποιήθηκα εισάγοντας στο έργο έναν από τους πιο γενικούς χάρτες του κόσμου, μόνο μέχρι την έκδοση μιας πολύ μεγάλης και ακριβούς εδαφικής σφαίρας, συλλεγμένου και αναμορφωμένου σύμφωνα με τις νεότερες, πιο κρυφές και τελευταίες ανακαλύψεις, Ισπανικές, Πορτογαλικές και Αγγλικές, με συνθέτη τον κ
Ο Ουμπαλτίνι ανέφερε την πρόοδο του Μολινέ στην κατασκευή των σφαιρών στον Δούκα του Μιλάνου. Ήταν παρών όταν ο Μολινέ παρουσίασε ένα ζευγάρι [[Χειρόγραφο|χειρόγραφων]] υδρόγειων στην [[Ελισάβετ Α']] στο [[Γκρίνουιτς]] τον Ιούλιο του 1591<ref>[[Susan Doran,]] ed. (2003), ''Elizabeth: Η Έκθεση από το Εθνικό Μουσείο Ναυτιλίας'', Λονδίνο: [[Chatto και Windus]] σε συνεργασία με ''[[Εθνικό Μουσείο Ναυτιλίας]]'', p. 134,ISBN 978-0-7011-7476-7. The ''Oxford Dictionary of National Biography'', από την άλλη μεριά, υποστηρίζεται ότι η σφαίρα του Molyneux παρουσιάστηκε στο Elizabeth I στο Γκρίνουιτς τον Ιούνιο του 1592.</ref>. Ο Ουμπαλτίνι σημείωσε ότι “της έδωσε την υδρόγειο για να δει με μια ματιά πόσο μεγάλο μέρος του κόσμου θα μπορούσε να ελέγχει με τις ναυτικές της δυνάμεις”. Σύμφωνα με τον Γουόλις, οι τυπωμένες υδρόγειες, που στα 2 πόδια και μια ίντσα (0,64 μ.) σε διάμετρο, ήταν τότε οι μεγαλύτερες που φτιάχτηκαν ποτέ<ref>Wallis, ""Globes in England up to 1660", p. 275.</ref>, δημοσιεύτηκαν μετά από κάποια καθυστέρηση στα τέλη του 1592 ή στις αρχές του 1593.<ref>Wallis, "The first English globe", p. 280.</ref> Ο Σάντερσον κανόνισε ψυχαγωγία στο σπίτι του στο [[Νιούιτον Μπάτς]] για να σηματοδοτήσει την παρουσίαση αυτών των υδρόγειων στη Βασίλισσα. Ο γιος του, Γουίλιαμ, αργότερα ανάφερε τα λόγια της Βασίλισσας καθώς δεχόταν την υδρόγειο: “Όλη η γη, ένα δώρο για έναν Πρίγκιπα...” ·και αποδεχόμενη την υδρόγειο του ουρανού είπε: “Μου παρουσιάσατε και τους Ουρανούς επίσης: ο Θεός να με οδηγεί να κυβερνώ το μέρος που μου αντιστοιχεί στο ένα από αυτά ώστε να απολαμβάνω τίποτα άλλο παρά μια έπαυλη στο άλλο”.<ref>William Sanderson [ο νεότερος] (1656), ''Μια απάντηση στα απρεπή φυλλάδια, Intituled, παρατηρήσεις πάνω στη πλήρη Ιστορία των ζωών και της κυριαρχίας της Βασίλισσας της Σκοτίας, και του γιου της τον Βασιλιά James ο έκτος, της Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας και Ιρλανδίας: Ο λιβελλογράφος χωρίς όνομα, καθορίζεται από G. Bedell και T. Collins δύο βιβλιοσυλλέκτες, αλλά η Ιστορία δικαιώθηκε από τον Authour W. Sanderson'', Λονδίνο: Τυπώθηκε για τον συγγραφέα, και δεν πουλήθηκε από τον George Sawbridge και Richard Tomlins, OCLC 79636331, signatureA3v, cited in Wallis, "Σφαίρες στην Αγγλία μετά το 1660", p. 275.</ref> Η Ελισάβετ Α΄ είδε τις υδρόγειους και τους [[Αστρολάβος Ιππάρχου|σφαιρικούς αστρολάβους]] ως σύμβολα της αυτοκρατορίας της και της πνευματικής της αποστολής στη γη<ref>Wallis, "Globes in England up to 1660", p. 276.</ref>. Το [[Εθνόσημο του Ηνωμένου Βασιλείου|βασιλικό οικόσημο]] ήταν στολισμένο πάνω στη Βόρειο Αμερική στην υδρόγειο<ref>Sian Flynn; David Spence (2003), "Imperial ambition and Elizabeth's adventurers", in [[:en:Susan Doran|Susan Doran]], ed., ''Elizabeth: Η Έκθεση του Εθνικού Μουσείου Πλοήγησης'', Λονδίνο:[[:en:Chatto and Windus|Chatto και Windus]] iσε συνεργασία με το Εθνικό Μουσείο Πλοήγησης, p. 121 at pp. 127–128, [[:en:Special:BookSources/978-0-7011-7476-7|ISBN 978-0-7011-7476-7;]] μια πλήρη εικόνα των βασιλικών δυνάμεων στον πλανήτη εμφανίζεται στο p. 135.</ref>.
[[File:Elizabeth I (Armada Portrait).jpg|thumb|Το πορτραίτο [[Armada Portrait της Elizabeth I]] κατασκευασμένο από τον [[Τζόρτζ Γκάουερ]]. Το δεξί χέρι της βασίλισσας είναι πάνω στην σφαίρα κάτω από το στέμμα με τα δάχτυλά της να καλύπτουν την Αμερική; αυτό λέγεται πως φανερώνει την κυριαρχία της Αγγλίας στην θάλασσα και το στόχο για επέκταση στον [[Νέο Κόσμο]]<ref>Karen Hearn, ed., ''Δυναστείες: Πίνακας κυρίαρχη και αρχοντική Αγγλία 1530–1630'', Λονδίνο: Tate Gallery, ISBN 978-1-85437-169-0, (hbk.), (pbk.).</ref>]]
Αρκετές διατριβές δημοσιεύτηκαν για να περιγράψουν τις υδρόγειους του Μολινέ και να δώσουν οδηγίες για τη χρήση τους. Ο ίδιος ο Μολινέ έγραψε μια διατριβή, χαμένη τώρα, με τίτλο ''The Globes Celestial and Terrestrial Set Forth in Plano'', [''Οι Υδρόγειοι του Ουρανού και της Γης Παρουσιασμένες Απλά''], την οποία δημοσίευσε ο Sanderson το 1592. Την ίδια χρονιά ο [[Τόμας Χουντ]], ένας λέκτορας μαθηματικών που είχε τη βάση του στο Λονδίνο και είχε γράψει το 1590 ένα έργο πάνω στη χρήση των υδρογείων<ref>Thomas Hood (1590), ''The Use of the Celestial Globe in Plano, το έκθεσε σε δυο ημισφαίρια: τα οποία πλαισιώνονταν από τα πιο ξεχωριστά αστέρια του ουρανού σύμφωνα με το μήκος τους το πλάτος τους και το μέγεθός του αλλά και με τον αστερισμός τους: όπου επισυνάπτονται τα ονόματά τους και στα Λατινικά και στα Ελληνικά και στα Αραβικά ή στην αρχαία γλώσσα των Chaldee: επίσης η φύση τους, και οι ποιητικοί λόγοι του κάθε Seuerall Constellation: επιπλέον, σε αυτό το βιβλίο αναλύεται και η απόκλιση των αστεριών που έχουν ένα συγκεκριμένο όνομα σύμφωνα με την απόσταση από ένα σημείο ανατολικά του πρώτου σημείου του Κριού και τον βαθμό οποιοδήποτε σημείου όπου μαζί έρχονται στο Ισημερινό [et] η ώρα του έτους όπου μπορούν να το δουν εκεί'', Λονδίνο: Εκτυπώθηκε από Thobie Cooke,[https://www.worldcat.org/title/vse-of-the-celestial-globe-in-plano-set-foorth-in-two-hemispheres-wherein-are-placed-all-the-most-notable-starres-of-heauen-according-to-their-longitude-latitude-magnitude-and-constellation-whereunto-are-annexed-their-names-both-latin-greeke-and-arabian-or-chaldee-also-their-nature-and-the-poeticall-reason-of-each-seuerall-constellation-moreouer-in-this-book-is-set-downe-the-declination-of-the-starres-which-haue-any-particular-name-with-their-right-ascension-and-the-degree-of-any-signe-wherewith-they-come-to-the-meridian-the-time-of-the-yeare-wherein-they-may-be-seene-there/oclc/24105187 OCLC 24105187].</ref>, δημοσίευσε το T''he Use of Both the Globes, Celestiall and Terrestriall'' [Η Χρήση και των Δυο Υδρογείων, του Ουρανού και της Γης]<ref>Thomas Hood (1592), Η χρήση και των δύο σφαιρών'', Ουράνια και Γήινη συζητήθηκε περισσότερο μέσω διαλόγου όπου αυτό είχε μια ευχάριστη και αποδοτική κατάληξη για τον Καπετάνιο και γενικά για όλους αυτούς που ήταν εθισμένοι σε αυτό το είδος μαθηματικού οργάνου. Γράφτηκε από τον T. Hood Λέκτορα του Μαθηματικού στην πόλη του Λονδίνου, και μερικές φορές συνεργαζόταν και με το Trinitie Κολέγιο του Cambridge'', Λονδίνο: Τυπώθηκε ... σε τρία μέρη, by Thomas Dawson, [https://www.worldcat.org/title/vse-of-both-the-globes-celestiall-and-terrestriall-most-plainely-deliuered-in-forme-of-a-dialogue-containing-most-pleasant-and-profitable-conclusions-for-the-mariner-and-generally-for-all-those-that-are-addicted-to-these-kinde-of-mathematicall-instrumentes-vvritten-by-t-hood-mathematicall-lecturer-in-the-citie-of-london-sometime-fellow-of-trinitie-colledge-in-cambridge/oclc/222243462 OCLC 222243462].</ref>. Το 1594 ακολούθησαν δυο έργα, ένα από τα οποία ήταν το βιβλίο του [[Μπλούνετβιλ]]. Το άλλο ''Tractatus de Globis et Eorum Usu'' (Διατριβή πάνω στις Υδρόγειους και τη Χρήση τους) <ref>Robert Hues (1594), ''Tractatus de globis et eorum usu: accommodatus iis qui Londini editi sunt anno 1593, sumptibus Gulielmi Sandersoni civis Londinensis, conscriptus à Roberto Hues'', Λονδίνο: In ædibus Thomæ Dawson,[https://www.worldcat.org/title/tractatus-de-globis-et-eorum-usu-accommodatus-iis-qui-londini-editi-sunt-anno-1593-sumptibus-gulielmi-sandersoni-civis-londinensis-conscriptus-a-roberto-hues/oclc/55576175 OCLC 55576175 ]([[:en:Latin|Latin]]).</ref> δημοσιεύτηκε από τον μαθηματικό [[Ρόμπερτ Χιουζ]].<ref>Susan M. Maxwell; Harrison, B. (September 2004), "Hues, Robert (1553–1632)",''[[:en:Dictionary of National Biography|Oxford Dictionary of National Biography]]'' (Online ed.), Oxford: [[:en:Oxford University Press|Oxford University Press]], http://www.oxforddnb.com/index/14/101014045/ doi:10.1093/ref:odnb/14045.]</ref> Αυτό το έργο έκανε τουλάχιστον 13 εκδόσεις και μεταφράστηκε από τα Λατινικά στα Ολλανδικά, τα Αγγλικά και τα Γαλλικά. Το 1599 ο [[Έντουαρτ Ράιτ]] δημοσίευσε το ''Certaine Errors in Navigation'' (Ορισμένα Λάθη στην Πλοήγηση)<ref>[[:en:Edward Wright (mathematician)|Edward Wright]] (1599), ''Errors in nauigation ... Whereto is adioyned, the right H. the Earle of Cumberland his voyage to the Azores in the yeere 1589. .'', Λονδίνο: Τυπώθηκε ... [από τον Valentine Simmes και W. White] για Ed. Agas, [https://www.worldcat.org/title/errors-in-nauigation-1-error-of-two-or-three-whole-points-of-the-compas-and-more-somtimes-by-reason-of-making-the-sea-chart-after-the-accustomed-maner-2-error-of-one-whole-point-and-more-many-times-by-neglecting-the-variation-of-the-compasse-3-error-of-a-degree-and-more-sometimes-in-the-vse-of-the-crosse-staffe-4-error-of-11-or-12-minures-sic-in-the-declination-of-the-sunne-as-it-is-set-foorth-in-the-regiments-most-commonly-vsed-among-mariners-and-consequently-error-of-halfe-a-degree-in-the-place-of-the-sunne-5-error-of-halfe-a-degree-yea-an-whole-degree-and-more-many-times-in-the-declinations-of-the-principall-fixed-starres-set-forth-to-be-obserued-by-mariners-at-sea-detected-and-corrected-by-often-and-diligent-obseruation-whereto-is-adioyned-the-right-h-the-earle-of-cumberland-his-voyage-to-the-azores-in-the-yeere-1589-wherin-were-taken-19-spanish-and-leaguers-ships-together-with-the-towne-and-platforme-of-fayal-by-edward-wright/oclc/55176994 OCLC 55176994].</ref>, το οποίο περιλάμβανε σχόλια για τη χρήση των υδρόγειων σφαιρών του ουρανού και της γης που ανέπτυξε ο Μολινέ.
Σύμφωνα με τον [[Μέρκαμ]], “ η εμφάνιση των υδρόγειων σφαιρών δημιούργησε φυσικά μεγάλη αίσθηση και εκδηλώθηκε μεγάλο ενδιαφέρον για όργανα που ήταν εξίσου χρήσιμα στον σπουδαστή και τον πρακτικό πλοηγό”. Οι μεγαλύτερες και με το περισσότερο γόητρο υδρόγειες σφαίρες κόστιζαν μέχρι 20 λίρες η κάθε μια: αυτές αγοράζονταν από τα βασιλικά μέλη, τους ευγενείς και τα ακαδημαϊκά ιδρύματα. Ανάμεσα στους αγοραστές ήταν ο [[Τόμας Μπότλευ]] και ο Διευθυντής του Κολεγίου [[All Souls]], για τις βιβλιοθήκες τους στην Οξφόρδη. Ο [[Γουίλιαμ Σάντερσον]] έδωσε στα πανεπιστήμια της [[Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης|Οξφόρδης]] και του [[Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ|Κέμπριτζ]] από ένα ζευγάρι<ref>Helen M[argaret] Wallis (1955), "Further light on the Molyneux globes ", ''The Geographical Journal'' '''121''' (3): 304–311, [http://www.jstor.org/discover/10.2307/1790894?uid=2&uid=4&sid=21104233949207 doi:10.2307/1790894], [http://www.jstor.org/discover/10.2307/1790894?uid=2&uid=4&sid=21104233949207 JSTOR 1790894].</ref>. Ο δημόσιος ιεροκήρυκας [[Thomas Laughton]] έκανε ως εναρκτήριο δώρο στη βιβλιοθήκη του σχολείου Shrewsbury μια υδρόγειο του Μολινέ<ref>W[illiam] A. Champion (2006), ''[http://www.webcitation.org/5khBfBnln Religion in Tudor Shrewsbury in depth: III. Religion and culture], 1540–1640'', Ανακαλύπτοντας Shropshire History, αρχειοθετήθηκαν στις 21 Οκτωβρίου 2009, επανεκδόθηκαν 11 Φεβρουαρίου 2008. Βλέπε επίσης Wallis, "Globes in England up to 1660", p. 275.</ref>. Κατασκευάστηκαν και μικρότερες υδρόγειες αν και δεν επέζησαν δείγματα στο χρόνο. Ο Σάντερσον είναι γνωστό ότι παρουσίασε μια από αυτές στον [[Ρόμπερτ Κέσιλ]] το 1595 μαζί με το ''Latin booke that teacheth the use of my great globes'' ( Το Λατινικό βιβλίο που διδάσκει τη χρήση
των σπουδαίων μου υδρογείων'')''<ref>[[:en:Raleigh Ashlin Skelton|R[aleigh] A[shlin] Skelton]]; [[:en:John Summerson|John Summerson]] (1971), ''Περιγραφή των Χαρτών και των Αρχιτεκτονικών Σχεδίων σε μια συλλογή κατασκευάστηκε από τον William Cecil, Πρώτα Βαρώνος του Burghley, τώρα στο Hatfield House'', Oxford: [[:en:Roxburghe Club|Roxburghe Club]], [https://www.worldcat.org/title/description-of-maps-and-architectural-drawings-in-the-collection-made-by-william-cecil-first-baron-burghley-now-at-hatfield-house-by-ra-skelton-and-john-summerson-with-a-foreword-by-the-marquess-of-salisbury/oclc/181678336 OCLC 181678336.]</ref>''του Χούες. Ως πρακτικά βοηθήματα πλοήγησης κόστισαν μόλις 2'' λίρες<ref>Δείτε επίσης "Introduction", ''Tractatus de Globis'', p. xxxi.</ref>.
Οι σφαίρες παρείχαν στους πλοηγούς και τους σπουδαστές μεθόδους για να βρίσκουν τη θέση του ήλιου, το [[γεωγραφικό πλάτος]], την πορεία, την απόσταση, το εύρος, το [[αζιμούθιο]], το χρόνο και την [[Απόκλιση αστέρος|απόκλιση]]. Αποδείχτηκαν τέτοιο πλεονέκτημα στην πλοήγηση ώστε χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στα πλοία<ref>"Introduction", ''Tractatus de Globis'', pp. xlvi–xlvii.</ref>. Ο πλοηγός [[Τζον Ντέιβις]], στην αφιέρωση του βιβλίου του'' The Seamans Secrets'' [Τα μυστικά του Θαλασσοπόρου] <ref>John Davis (1595), ''[http://web.archive.org/web/20080622142123/http://www.mcallen.lib.tx.us/books/seasecr/dseasec0.htm The Seamans Secrets, Deuided into 2. Partes, wherein is Taught the Three Kindes of Sayling, Horizontall, Peradoxall []''[http://web.archive.org/web/20080622142123/http://www.mcallen.lib.tx.us/books/seasecr/dseasec0.htm sic''], and Sayling vpon a Great Circle: also an Horizontall Tyde Table for the Easie Finding of the Ebbing and Flowing of the Tydes, with a Regiment Newly Calculated for the Finding of the Declination of the Sunne, and Many Other most Necessary Rules and Instruments, not heeretofore set foorth by any'', ] Thomas Dawson, [https://www.worldcat.org/title/seamans-secrets-deuided-into-2-partes-wherein-is-taught-the-three-kindes-of-sayling-horizontall-paradoxall-and-sayling-vpon-a-great-circle-also-an-horizontall-tyde-table-for-the-easie-finding-of-the-ebbing-and-flowing-of-the-tydes-with-a-regiment-newly-calculated-for-the-finding-of-the-declination-of-the-sunne-and-many-other-most-necessary-rules-and-instruments-not-heretofore-set-foorth-by-any-newly-corrected-by-the-author-iohn-dauis-of-sandrudge-neere-darthmouth-in-the-countie-of-deuon-gent/oclc/61338798 OCLC 61338798], archived from the original on 22 June 2008.</ref> το 1595 προς το [[Λόρδος Αρχιναύαρχος|Λόρδο Αρχιναύαρχο]] [[Τσαρλς Χάουαρντ, 1oς Κόμης του Νότιγχαμ|Τσαρλς Χάουαρντ, 1o Κόμη του Νότιγχαμ]], για '' τις μηχανικές πρακτικές που αντλούνται από την Τέχνη των Μαθηματικών, [στην οποία] η χώρα μας παραδίδει άριστους άνδρες'' και εξαίρεσε τον ''Κύριο Έμερι Μολινέ για την εξαίσια κατασκευή Υδρογείων''.<ref>Davis, ''[http://web.archive.org/web/20071116085529/www.mcallen.lib.tx.us/books/seasecr/dseasec1.htm The Seamans Secrets] ''[http://web.archive.org/web/20071116085529/www.mcallen.lib.tx.us/books/seasecr/dseasec1.htm,] αρχειοθετήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2007, επανεκδόθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2009. Davis επίσης συνεργάστηκε με τον Stephen Andrew Johnston (1994), "http://web.archive.org/web/20050707084004/http://www.mhs.ox.ac.uk/staff/saj/thesis/baker.htm Mathew Baker and the Art of the Shipwright]", ''Κάνοντας εξάσκηση στα Μαθηματικά: Ελισαβετιανοί Κύριοι, Εκπαιδευόμενοι και Καλλιτέχνες στην Αγγλία'', Cambridge:[[:en:University of Cambridge|Πανεπιστήμιο του Cambridge]], p. 165, [https://www.worldcat.org/title/making-mathematical-practice-gentlemen-practitioners-and-artisans-in-elizabethan-england/oclc/59598160 OCLC 59598160,] αρχειοθετήθηκε στις 7 Ιουλίου 2005.</ref>''
==Μετέπειτα ζωή==
Στα 1590 ο Μολινέ αναζήτησε την προστασία της Ελισάβετ Α' για την κατασκευή ενός [[κανόνι|κανονιού]], το οποίο περιέγραφε ως τη “νέα [[Πυροβολικό|πυροβολική]] του εφεύρεση για χρήση κυρίως σε [[Ναυμαχία|ναυμαχίες]], για την προστασία των λιμανιών: ένας πυροβολισμός ίσος με χίλιες [[μουσκέτο|τουφεκιές]], με το ακράτητο πυρ δύσκολα να σβήνει”<ref>''Calendar of State Papers: Domestic Series'', 1574–1580; 1595–1597.</ref>. Το Μάρτη του 1593 δόθηκε στον Μολινέ [[βασιλική εγγύηση]]. Δύο χρόνια μετά, ο έμπορος Ρόμπερτ Πάρκς αγόρασε [[Γαιάνθρακας (καύσιμο)|κάρβουνο]], [[αλατόπετρα]], πίσσα, λάδια και κεριά για αυτόν, πιθανώς για το κανόνι. Στις 4 Νοεμβρίου 1596 ο [[Ιδιαίτερος Σύμβουλος]] παρότρυνε τον [[Λόρδος Ναύαρχος|Λόρδο Ναύαρχο]] “να μιλήσει στον Μολινέ, στον Μπούσι και τους δυο Ένγκελμπρετς σχετικά με τις επιθετικές τους μηχανές”<ref>''Calendar of State Papers: Domestic Series'', 1595–1597, p. 303.</ref> ως μέτρα άμυνας για τη νότια ακτή της Αγγλίας. Φαίνεται ότι το αίτημα αγνοήθηκε. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1594<ref>Wallis, "Further light on the Molyneux globes", p. 307.</ref>, η Βασίλισσα χορήγησε στον Μολινέ ως δώρο 200 λίρες κι ένα [[ετήσιο εισόδημα]] 50 λιρών. Αυτός διάλεξε να παραδώσει το τελευταίο όταν, κάποια στιγμή ανάμεσα στον Μάρτη ή Απρίλη του 1596 και στις 4 Ιουνίου του 1597, αυτός και η γυναίκα του Αν μετανάστευσαν στο [[Άμστερνταμ]] της [[Ολλανδίας]]. Ο Γουόλις υπέθεσε ότι πήρε μαζί του τις πλάκες τυπώματος των σφαιρών και τις πούλησε στον Χόνδιους, ο οποίος είχε επιστρέψει στο Άμστερνταμ το 1593<ref>Wallis, "Further light on the Molyneux globes", p. 308.</ref>.
[[File:Cannoniere 1652-part.jpg|thumb|left|Ένα διάγραμμα κανονιού από το [[The Compleat Cannoniere]] του [[Τζον Ρόμπερτς]] (1652) ]]
Γιατί ο Μολινέ άφησε την Αγγλία για την Ολλανδία δεν είναι σαφές. Το ''[[Λεξικό Εθνικών Βιογραφιών της Οξφόρδης]]'' προτείνει ότι ήταν για να μπορεί προσωπικά να μοιράζει τις σφαίρες του στους πρίγκιπες της Ευρώπης, καθώς το Άμστερνταμ τότε εδραιωνόταν γρήγορα ως το κέντρο κατασκευής σφαιρών και χαρτών. Ωστόσο, δεν θα μπορούσε να είναι αυτή η πρόθεσή του αν είχε πουλήσει τις πλάκες των υδρογείων στον Χόνδιους. Είναι πιθανό να είχε αποφασίσει να εστιάσει στην κατασκευή πυροβολικού. Στις 26 Ιανουαρίου 1598, η βουλή των [[Ηνωμένες Επαρχίες|Ενωμένων Επαρχιών]], έδειξε ενδιαφέρον για το κανόνι του Μολινέ και του έδωσαν 12ετές προνόμιο για μια εφεύρεση. Στις 6 Ιουνίου κατέθεσε μια δεύτερη αίτηση αλλά πέθανε στο Άμστερνταμ σχεδόν αμέσως μετά. Αργότερα εκείνον τον μήνα δόθηκε στη γυναίκα του η [[διεύθυνση]] της [[περιουσίας]] του στην Αγγλία. Φαίνεται ότι ο Μολινέ πέθανε φτωχός επειδή στην Αν χορηγήθηκε μια ολλανδική [[σύνταξη συμπόνοιας]] των 50 [[φλωρινιών]] στις 9 Απριλίου 1599. Προφανώς δεν είχε άλλη οικογένεια και η αγγλική βιομηχανία κατασκευής σφαιρών πέθανε μαζί του. Δε φαίνεται να κατασκευάστηκαν άλλες υδρόγειες σφαίρες στην Αγγλία μέχρι τα 1670, οπότε και εμφανίστηκαν οι σφαίρες των [[Ρόμπερτ Μόρντεν]], [[Γουίλιαμ Μπέρυ]] και [[Ζόζεφ Μόξον]].<ref>Wallis, "Further light on the Molyneux globes", p. 310.</ref> Ωστόσο, πάνω από 40 χρόνια μετά τον θάνατο του Μολινέ, ο [[Γουιλιαμ Σάντερσον]] ο νεότερος έγραψε ότι οι σφαίρες του “υπήρχαν ακόμα, μεγάλες και μικρές, ουρανού και γης, και στα πανεπιστήμιά μας και σε αρκετές βιβλιοθήκες (εδώ και πέρα από τις θάλασσες)”<ref>Sanderson, ''An Answer to a Scurrilous Pamphlet'', cited in Wallis, "The first English globe", p. 275.</ref>.
==Επιρροή==
[[File:WrightMolyneux-ChartoftheWorld-c1599.jpg|thumb|Το [["Chart of the World on Mercator's Projection"]] του [[Edward Wright]] (''c.'' 1599), γνωστό επίσης ως ο χάρτης Wright–Μολινέ]]
===Χαρτογραφία===
Στον δεύτερο τόμο της κατά πολύ εκτεταμένης εκδοχής του βιβλίου του ''The Principal Navigations, Voiages, Traffiques and Discoueries of the English Nation'' [Οι κύριες Πλοηγήσεις, τα Ταξίδια, η Κυκλοφορία και οι Ανακαλύψεις του Αγγλικού Έθνους] (1599)<ref>Richard Hakluyt (1598–1600), ''Η κυρίαρχη
Θεωρείται, ότι ο Γιόντοκους Χόντιους, έχοντας αγοράσει τις πλάκες των σφαιρών του Μολινέ, επιχορηγήθηκε με προνόμιο 10 ετών την 1η Απριλίου 1597 για να φτιάξει και να δημοσιεύσει μια υδρόγειο. Εκείνο το έτος παρήγαγε στο [[Άμστερνταμ]] μια μετάφραση στα Ολλανδικά του ''Tractatus de Globis'' του Χιουζ<ref>Robert Hues; [[:en:Jodocus Hondius|Iudocum Hondium, transl]]. (1597), ''Tractaet Ofte Hendelinge van het gebruijck der Hemelscher ende Aertscher Globe [Treatise or Instructions for the Use of the Celestial and Terrestrial Globes]'', Amsterdam: Cornelis Claesz (Dutch). Δείτε Wallis, "Further light on the Molyneux globes", σελ. 304.</ref>. Στις 31 Οκτωβρίου 1598, παρά μια νομική διαμάχη με τον αντίπαλο κατασκευαστή
Αναλόγως δημοσίευσε υδρόγειους το 1600 και 1601 και οι γιοί του Χενρίκους και Γιόντοκους δημοσίευσαν ένα ζεύγος το 1613. Ο Χόντιους επίσης δημοσίευσε έναν παγκόσμιο χάρτη το 1608 με μερκατορική προβολή. Το πόσο βασίστηκε στην υδρόγειο σφαίρα του Μολινέ φαίνεται από διάφορα υπομνήματα, ονόματα και σχεδιαγράμματα που μάλλον αντιγράφτηκαν απευθείας από αυτόν<ref>Wallis, "The first English globe", σελ. 277. Δείτε επίσης Brian Hooker (Μάρτιο 1993), "New light on Jodocus Hondius' great world Mercator map of 1598", ''The Geographical Journal'''''159''' (1): 45–50, [http://www.jstor.org/discover/10.2307/3451488?uid=2&uid=4&sid=21104237227157 doi:10.2307/3451488], [http://www.jstor.org/discover/10.2307/3451488?uid=2&uid=4&sid=21104237227157 JSTOR 3451488].</ref>.
Ο Βαν Λάνγκερεν, στις υδρογείους του το 1612, ενσωμάτωσε τις βελτιώσεις που έκανε ο Χόντιους ο Πρεσβύτερος στην υδρόγειο του Μολινέ. Θεωρείται ότι οι σφαίρες του Χόντιους επίσης παρακίνησαν τον Γουίλιαμ Μπλου να αρχίσει να κατασκευάζει τις μεγάλες του υδρόγειους το 1616, οι οποίες δημοσιεύτηκαν το 1622. Οι σφαίρες του Μολινέ λοιπόν μπορεί έμμεσα να επηρέασαν την εξέλιξη της ολλανδικής κατασκευής υδρόγειων σφαιρών<ref>Wallis, "Further light on the Molyneux globes", σελ. 309–310.</ref>.
===Πολιτισμός===
Η εμφάνιση των υδρόγειων του Μολινέ είχε σημαντική επίδραση στον πολιτισμό της εποχής του. Στο ''The Comedy of Errors ''[Κωμωδία των Λαθών] του [[Σαίξπηρ]], γραμμένο ανάμεσα στα 1592 και 1594, ένας από τους πρωταγωνιστές, ο Δρόμος των Συρακουσών, συγκρίνει μια υπηρέτρια της κουζίνας με μια υδρόγειο της γης: ''Από κεφάλι σε πόδι δεν είναι πιο μακριά απ' ό,τι από γοφό σε γοφό: είναι σφαιρική σαν μια υδρόγειο· θα μπορούσα να ανακαλύψω χώρες σε αυτήν”<ref>''[[:en:The Comedy of Errors|The Comedy of Errors]]'', Act III, scene ii: δείτε [[:en:William Shakespeare|William Shakespeare]] (1863), William George Clark and John Glover, eds., ed., ''[http://www.webcitation.org/5khCLI67X The Comedy of Errors]'', Cambridge; Λονδίνο:[[:en:Macmillan Publishers|Macmillan and Co]]. (reproduced on the [[:en:Project Gutenberg|Project Gutenberg]] website), αρχείο από το [http://www.gutenberg.org/ebooks/23046?msg=welcome_stranger πρωτότυπο] στις 21 Οκτωβρίου 2009.</ref>. Το αστείο αποκτούσε νόημα από τη δημοσίευση των υδρογείων· ο [[Σαίξπηρ]] μπορεί να τις είχε δει κι ο ίδιος. Ο δραματοποιός της Ελισαβετιανής εποχής [[Τόμας Ντέκερ]] έγραψε σε ένα από τα θεατρικά έργα του που δημοσιεύτηκε στο'' The Gull's Horn-book'' (1609):
Τι εξαιρετικός τεχνίτης, λοιπόν, ήταν αυτός που μπόρεσε να χυτεύσει την υδρόγειο σε καινούριο καλούπι. Και να την κάνει να μη μοιάζει με του Μολινέ, με λείο στρογγυλό πρόσωπο και ξεπλυμένο με το ασπράδι των αυγών, αλλά να την κρατήσει απλή, όπως ήταν πρώτα, με όλους τους αρχαίους κύκλους, τις γραμμές, τις παραλλήλους και τις φιγούρες.<ref>[[:en:Thomas Dekker (writer)|Thomas Dekker]]; E[ric] D[ouglas] Pendry, ed. (1967), ''The Wonderful Year, The Gull's Horn-book, Penny-wise, Pound Foolish, English Villainies Discovered by Lantern and Candlelight, and Selected Writings'', Λονδίνο: [[:en:Edward Arnold (publisher)|Edward Arnold]], σελ. 73, [[:en:Edward Arnold (publisher)|OCLC 63243782]].</ref>
Έχει προταθεί ότι οι [[“Άνδρες του Λόρδου Τσέιμπερλεϊν”]], ο θεατρικός θίασος όπου ο [[Σαίξπηρ]] εργαζόταν ως ηθοποιός και συγγραφέας για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, ονόμασαν το θέατρό τους [[Globe Theatre]] {Σφαιρικό Θέατρο}, χτισμένο το 1599, ως απόκριση στον αυξανόμενο
ενθουσιασμό για τις γήινες και ουράνιες σφαίρες, με ερέθισμα εκείνες του Μολινέ.<ref>A[dam] M[ax] Cohen (Winter 2006), "Englishing the globe: Molyneux's globes and Shakespeare's theatrical career", ''The Sixteenth Century Journal'' '''37''' (4): 963–984,[http://www.jstor.org/discover/10.2307/20478124?uid=2&uid=4&sid=21104237227157 doi:10.2307/20478124]. Δείτε το απόσπασμα από το άρθρο που αναπαράχτηκε στο [http://www.webcitation.org/5khCVbryf ''Englishing the globe: Molyneux's globes and Shakespeare's theatrical career''], Cat.inist,[[:en:Centre national de la recherche scientifique|Centre national de la recherche scientifique]] (National Scientific Research Centre), 2007, αρχείο από το [http://cat.inist.fr/?aModele=afficheN&cpsidt=18524101 πρωτότυπο] στις 21 Οκτωβρίου 2009, εκδόθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2008.</ref>
Στη Δωδέκατη Νύχτα (1600-1601)<ref>''Twelfth Night'', Act III, scene ii: see William Shakespeare (Ιούλιος 2000),
==Οι υδρόγειες σφαίρες σήμερα==
Μόνο 6 σφαίρες του [[Μολινέ]] είναι γνωστό ότι υπάρχουν σήμερα, δυο της γης και τέσσερις του ουρανού. Τρεις ουράνιες σφαίρες βρίσκονται στη [[Γερμανία]], από μια στο [[Ζέρμπστ]], στη [[
===Η υδρόγειος σφαίρα στο Petworth House===
[[File:Petworth House, Geograph.jpg|thumb|[[Petworth House]], Δυτικό [[Σάσεξ]], το 1986]]
Μια υδρόγειος της γης ανακαλύφθηκε στη βιβλιοθήκη του [[Λόρδος Λέκονφιλντ|Λόρδου Λέκονφιλντ]] στο [[Petworth House]], στο [[Πέτγουορθ]], Δυτικό [[Σάσεξ]], τον Ιούλιο του 1949<ref>For a photograph of the Petworth House globe, δείτε το [http://www.webcitation.org/5khCni5Ck Curators' Choice photo gallery ] on the [[:en:National Trust for Places of Historic Interest or Natural Beauty|National Trust]] website, αρχείο από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2009. Εκδόθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2008.</ref>. Σύμφωνα με την παράδοση της οικογένειας Γουίνταμ που κατάγεται από τον [[Χένρι Πέρσι|Henry Percy]], ένατο Κόμη του [[Νορθάμπερλαντ]], η σφαίρα ανήκε στον Σερ Γουόλτερ Ράιλεϊ, ο οποίος την έδωσε στον [[Νορθάμπερλαντ]] όταν φυλακίστηκαν μαζί στον [[Πύργος του Λονδίνου|Πύργο του Λονδίνου]]. Ο [[Νορθάμπερλαντ]], γνωστός ως ο “Μάγος Κόμης” για το ενδιαφέρον του σε επιστημονικά και [[αλχημεία|αλχημικά]] πειράματα και για τη βιβλιοθήκη του<ref>David Singmaster (28 February 2003), ''[http://web.archive.org/web/20080517131614/http://www.dcs.warwick.ac.uk/bshm/zingaz/P.html BSHM Gazetteer: Petworth, West Sussex]'',[[:en:British Society for the History of Mathematics|British Society for the History of Mathematics]], αρχείο από το [http://www.dcs.warwick.ac.uk/bshm/zingaz/P.html#petw πρωτότυπο] στις 17 Μαΐου 2008, εκδόθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2008. Δείτε επίσης David Singmaster (28 February 2003), ''[http://web.archive.org/web/20080822055818/http://www.dcs.warwick.ac.uk/bshm/zingaz/LondonPeopleH.html#harriot BSHM Gazetteer: Thomas Harriot]'', [[:en:British Society for the History of Mathematics|British Society for the History of Mathematics]], αρχείο από το [http://www.dcs.warwick.ac.uk/bshm/zingaz/LondonPeopleH.html#harriot πρωτότυπο] στις 22 Αυγούστου 2008, εκδόθηκε 7 Φεβρουαρίου 2008.</ref>, ήταν
ύποπτος για συμμετοχή στη [[Συνωμοσία της Πυρίτιδας]] το 1605 επειδή ο συγγενής του [[Τόμας Πέρσι]] ήταν ανάμεσα στους συνωμότες. Ο [[Ιάκωβος Α' της Αγγλίας|Ιάκωβος Α']] φυλάκισε τον Ράιλεϊ στον Πύργο για την υποτιθέμενη συμμετοχή του στην [[Κυρίως Συνωμοσία]]. Αν και η θεωρία βασίζεται σε
επουσιώδη στοιχεία, μια σειρά καταχωρήσεων στους λογαριασμούς του Νορθάμπερλαντ σε σχέση με επιδιορθώσεις των σφαιρών-μια με ημερομηνία το 1596- δείχνουν ότι η σφαίρα του Μολινέ μπορεί να του ανήκε από την αρχή και να μην ήταν του Ράιλεϊ<ref>Wallis, "Further light on the Molyneux globes", σελ. 311; Wallis, "Globes in England up to 1660", σελ. 276.</ref>. Η υδρόγειος, ωστόσο, σχεδόν σίγουρα, πέρασε πολλά χρόνια στον Πύργο πριν μεταφερθεί στο Petworth House, όπου ο Νορθάμπερλαντ περιορίστηκε μετά την αποφυλάκισή του το 1621.
Η σφαίρα στο Petworth House, που τώρα βρίσκεται στη Βόρεια Πινακοθήκη, είναι η μόνη υδρόγειος του [[Μολινέ]] που διατηρείται στην αρχική της κατάσταση του 1592. Μία από τις “σπουδαίες σφαίρες” του Μολινέ, με 2 πόδια και μια ίντσα (0.64μ) διάμετρο, αναφερόταν το 1952 να είναι σε κακή κατάσταση παρά τις εργασίες αποκατάστασης που έγιναν από το [[Βρετανικό Μουσείο]] τον προηγούμενο χρόνο. Το βόρειο ημισφαίριο ήταν σκοτεινό από τη βρωμιά και τριμμένο σε μερικά σημεία τόσο ώστε ήταν δύσκολο να διαβαστεί. Κάποια μέρη του και μεγάλα τμήματα του νότιου ημισφαιρίου λείπουν εντελώς<ref>Wallis, "The first English globe", σελ. 285.</ref>. Οι εργασίες αποκατάστασης αποκάλυψαν ότι η σφαίρα βαραίνει με άμμο και αποτελείται από στρώσεις μικρών κομματιών χαρτιού επικαλυμμένα με ένα στρώμα γύψου περίπου 1/8 της ίντσας (3 χιλ.) παχύ. Από πάνω υπάρχει ακόμα ένα στρώμα χαρτιού, πάνω στο
οποίο κολλούν οι τριγωνικές άκρες. Η σφαίρα διατηρεί τον ξύλινο οριζόντιο κύκλο της και το μπρούτζινο μεσημβρινό δακτύλιο, αλλά ο κύκλος της ώρας και ο δείκτης λείπουν.<ref>Wallis, "The first English globe", σελ. 282.</ref> Περαιτέρω αποκατάσταση έγινε την περίοδο ανάμεσα στο 1995 και 1997. ref>''[http://www.webcitation.org/5khD7WFIc Petworth House: Globe]'', Ye Olde Sussex Pages, αρχείο από το [http://www.yeoldesussexpages.com/petworth/norgal.htm πρωτότυπο] στις 21 Οκτώβριο 2009, εκδόθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2008.</ref> Η σφαίρα εκτέθηκε στην [[Βασιλική Γεωγραφική Εταιρεία]] το 1951 και 1952.
===Οι υδρόγειες σφαίρες στον Middle Temple===
[[File:EmeryMolyneux-terrestrialglobe-1592-20061127.jpg|thumb|Η γήινη σφαίρα του [[Μολινέ]] προσωρινά εκτεθειμένη στο [[Βρετανικό Μουσείο]] στις 27 Νοεμβρίου 2006]]
Ένα τιμολόγιο στους λογαριασμούς της 11ης Απριλίου 1717 για την “επιδιόρθωση των σφαιρών στη βιβλιοθήκη”<ref>"The Molyneux globes", μια πληροφορία διανέμεται από Middle Temple στη διάρκεια τις Temple Open Weekend στις 19 και 20 Ιανουαρίου 2008.</ref> είναι η νεώτερη αναφορά στην ιδιοκτησία από τον Middle Temple των ουράνιων και γήινων σφαιρών του Μολινέ<ref>For a photograph of the Middle Temple globes, δείτε ''[http://www.webcitation.org/5khDDW38s Molyneux globes]'', [[:en:Middle Temple|Middle Temple]], 2006–2007, αρχείο από το [http://www.middletemple.org.uk/members/ πρωτότυπο] στις 21 Οκτωβρίου 2009, εκδόθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2008.</ref>. Η άποψη του Μάρκαμ ήταν ότι ο Ρόμπερτ Άσλεϊ (1565-1641), ένας δικηγόρος του Middle Temple που ήταν επίσης ένθερμος γεωγράφος, πιθανόν άφησε στη διαθήκη του τις σφαίρες στο Δικηγορικό Σύλλογο, μαζί με τα βιβλία του. Τα βιβλία του Άσλεϊ αποτέλεσαν τον πυρήνα της αρχικής βιβλιοθήκης του Συλλόγου και περιλάμβαναν αντίγραφα της δεύτερης έκδοσης του Tractatus de Globis του Χόις και άλλα έργα πάνω στην κοσμογραφία<ref>"Introduction", ''Tractatus de Globis'', σελ. xxxii.</ref>. Από την άλλη, η [[Γουόλις]] έχει πει ότι η άποψη του [[Μάρκαμ]] δεν υποστηρίζεται από διαθέσιμα στοιχεία και ότι οι σφαίρες δεν αναφέρονται στη διαθήκη. Πιστεύει ότι αποκτήθηκαν από το Middle Temple όταν δημοσιεύτηκαν το 1603<ref>Wallis, "The first English globe", σελ. 287–288.</ref>.
Η ουράνια σφαίρα χρονολογείται το 1592 αλλά αυτή της γης το 1603 και είναι το μόνο παράδειγμα του είδους της. Η Γουόλις υπέθεσε ότι φτιάχτηκαν από τον Χόντιους στο Άμστερνταμ το 1603 για έναν αγοραστή στην [[Αγγλία]], ίσως για το ίδιο το Middle Temple. Η ουράνια σφαίρα κατασκευάστηκε από τις αυθεντικές τυπογραφικές πλάκες του 1592 ενώ της γης μέσω της χρήσης αναθεωρημένων πλακών του 1603<ref>Wallis, "Globes in England up to 1660", σελ. 278.</ref>. Η σφαίρα της γης στο Middle Temple διαφέρει από εκείνη του Petworth House του 1592 ως προς την ενσωμάτωση των ανακαλύψεων του Ράιλεϊ στην [[Γουιάνα]] <ref>Πιθανόν μια αναφορά στις [[:en:Guyana|Guyana]], [[:en:Suriname|Suriname]] and[[:en:French Guiana|French Guiana]], τρεις χώρες στο βόρειο ανατολικό της Νότιας Αμερικής.</ref> και στην προσθήκη νέων ονομάτων τοποθεσιών στη [[Βραζιλία]], το [[Περού]] και την [[Αφρική]], καθώς και
ενός νησιού σημειωμένου ως “Κορέα” πέρα από την ακτή της [[Κίνας]].<ref>Η Κορέα είναι μία [[:en:Korean Peninsula|peninsula]].</ref> Η πιο εκτεταμένη
αναθεώρηση άλλαξε το Βορειοανατολικό Πέρασμα ώστε να λάβει υπόψιν τις ανακαλύψεις που έγιναν στο τρίτο ταξίδι του [[Βίλεμ Μπαρένζ]] στη [[Νοβάγια Ζέμλια]] το 1596. Φαίνεται ότι οι αναθεωρήσεις στις αρχικές πλακέτες της σφαίρας του [[Μολινέ]] ολοκληρώθηκαν μέχρι το 1597, επειδή δεν περιλαμβάνονται άλλες ανακαλύψεις που έγιναν μετά από εκείνη τη χρονιά<ref>Wallis, "Further light on the Molyneux globes", σελ. 304–305.</ref>. Είναι
πιθανό ο Μολινέ να βοήθησε τον Χόντιους να αναβαθμίσει τις πλακέτες το 1596 ή το 1597. Για παράδειγμα, αν ο Χόντιους είχε αποκτήσει ένα αντίγραφο του χάρτη της Γκιάνα του Ράιλεϊ, o Μολινέ ήταν η πιο πιθανή πηγή<ref>Wallis, "Further light on the Molyneux globes", σελ. 306, 308.</ref>. Σε αντίθεση με τη σφαίρα του [[Petworth House]], οι σφαίρες του [[Μiddle Temple]] είναι βαριά βερνικωμένες. Το βερνίκι θα μπορούσε να είχε εφαρμοστεί για πρώτη
φορά το νωρίτερο το 1818 όταν οι σφαίρες επιδιορθώθηκαν από τον J. και W. Νιούτον· σίγουρα βερνικώθηκαν από την [[Holland Hannen & Cubitts, Ltd.]] κατά τη διάρκεια εργασιών συντήρησης το 1930.
[[File:MiddleTempleLibrary-London-Railton-1892.jpg|thumb|left|Ένας πίνακας της Βιβλιοθήκης Middle Temple το 1892 του [[Χέρμπερτ Ρέιλτον]]]]
Στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι υδρόγειες σφαίρες στάλθηκαν στο [[Μπίκονσφιλντ]] και αποθηκεύτηκαν μαζί με μέρη της Συλλογής [[Γουάλας]] στο [[Barn Hall]] με τη φροντίδα της [[Λαίδης Μπέρναμ]]. Επέστρεψαν στο Λονδίνο το 1945 και για κάποιο καιρό κρατήθηκαν στη [[Βασιλική Βιβλιοθήκη]] ως δάνειο στο [[Βρετανικό Μουσείο]]<ref>Wallis, "The first English globe", σελ. 276.</ref>. Οι σφαίρες εγκαταστάθηκαν στην τωρινή τους θέση στη βιβλιοθήκη του [[Middle Temple]] όταν άνοιξε το παρόν κτίριο της βιβλιοθήκης το 1958. Το 2003 δανείστηκαν στο [[Εθνικό Θαλάσσιο Μουσείο]] για μια έκθεση που μνημόνευε τη ζωή της [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας|Ελισάβετ Α΄]].
Το 2004, το Middle Temple πρότεινε την πώληση των σφαιρών του Μολινέ, εκτιμώμενης αξίας άνω του ενός εκατομμυρίου λιρών, για τη δημιουργία ενός κονδυλίου υποτροφιών για τη μόρφωση και εκπαίδευση άπορων μελλοντικών δικηγόρων. Τα μέλη του τελικά αποφάσισαν με μεγάλη πλειοψηφία εναντίον μιας τέτοιας κίνησης. Υπήρχε επίσης ένα γενικό αίσθημα ότι οι σφαίρες θα έπρεπε να γίνουν πιο προσβάσιμες σε όσους επιθυμούσαν να τις δουν.
Οι σφαίρες του Μολινέ στο Middle Temple είναι το αντικείμενο μιας εργασίας μεγέθους βιβλίου, Οι Σφαίρες του Μολινέ: Μαθηματική Πρακτική και Θεωρία του Λέσλι Μ. Κόρμακ, Καθηγητή και Προέδρου του τμήματος Ιστορίας και Κλασσικών της Σχολής των Τεχνών στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα. Η εργασία εξετάζει την κοινότητα των μαθηματικών, φυσικών φιλοσόφων, κατασκευαστών οργάνων και βιρτουόζων-τζέντλεμαν που αναπτύχθηκε γύρω από τη δημιουργία των σφαιρών του Μολινέ, ιδιαίτερα τις ιστορίες τεσσάρων αντρών που έγραψαν διατριβές σχετικά με τις σφαίρες και την ευρύτερη μαθηματική κοινότητα.
===Η σφαίρα στο Hessisches Landesmuseum===
Οι υδρόγειες σφαίρες του Μολινέ στο [[Hessisches Landesmuseum]], στο [[Κάσσελ]], ήταν κληρονομιά της συλλογής του Γουίλιαμ
== Σημειώσεις ==
| |||