Πειρατεία στον αρχαίο μεσογειακό κόσμο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 50:
 
[[Αρχείο:Mithridates VI Louvre.jpg|180px|thumb|[[Μιθριδάτης Στ' Ευπάτωρ|Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ Διόνυσος]], βασιλιάς του [[Βασίλειο του Πόντου|Πόντου]] και τελευταίος μεγάλος αντίπαλος της [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρωμαϊκής Δημοκρατίας]] στη [[Μικρά Ασία]]. Συμμάχησε με τους πειρατές της [[Κιλικία]]ς και τους χρησιμοποίησε ως τακτικό [[πολεμικό ναυτικό]].]]
Επίσης οι Ιλλυριοί επανεμφανίσθηκανεπανεμφανίστηκαν στο [[Ιόνιο Πέλαγος]], εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία των [[Δυναστεία των Αντιγονιδών|Αντιγονιδών]] και των [[Κοινό Ηπειρωτών|Ηπειρωτών]], και από εκεί επέδραμαν εναντίον των ακτών της Δυτικής Ελλάδας (χαρακτηριστικά: [[Ήπειρος]] και [[Μεθώνη Μεσσηνίας|Μοθώνη]],<ref>Παυσανίας XXXV, §5-7</ref> [[Αιτωλία]]<ref>Πολύβιος, Βιβλίο 2 §2</ref>) ή λεηλατούσαν ελληνικά και ρωμαϊκά πλοία. Η [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] δοκίμασε το [[230 π.Χ.]] να έλθει σε συνεννόηση μαζί τους, ώστε να εξασφαλίσει ελεύθερο διάπλου για τα καράβια της, αλλά οι Ιλλυριοί δολοφόνησαν ένα μέλος της αντιπροσωπείας (άγνωστο εάν έγινε με βασιλική εντολή). Μετά από αυτό, ρωμαϊκές [[Λεγεώνα|λεγεώνες]] εξεστράτευσαν για πρώτη φορά στα Βαλκάνια ([[Ιλλυρικοί πόλεμοι|Α' Ιλλυρικός Πόλεμος]]).<ref>Harris, σελ. 195</ref>
 
Στο Αιγαίο, βασικός διώκτης των πειρατών σε αυτήν την περίοδο υπήρξε η [[Ρόδος]], η οποία γύρω στο [[300 π.Χ.]] δημιούργησε ένα νέο σκάφος, την [[τριημιολία]], για την καταδίωξη των πειρατικών [[Ημιολία|ημιολιών]].<ref>Meijer, σελ. 142</ref> Στο πρώτο μισό του [[2ος αιώνας π.Χ.|2ου αι. π.Χ.]] οι Ρόδιοι δοκίμασαν να περιορίσουν την κρητική πειρατεία στα πλαίσια δύο πολέμων, του [[Πρώτος Κρητικός Πόλεμος|Α']] και του [[Δεύτερος Κρητικός Πόλεμος|Β' Κρητικού]], χωρίς απόλυτη επιτυχία.