Η Ελευθερία οδηγεί τον Λαό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
| πόλη = Παρίσι
}}
'''Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό''' (γαλλ. ''La liberté guidant le peuple'') είναι πίνακας του Γάλλου ζωγράφου [[Ευγένιος Ντελακρουά|Ευγένιου Ντελακρουά]] εμπνευσμένο από την [[Ιουλιανή επανάσταση]] του 1830<ref>[http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C111/62/475,1801/ Ιστορία της Τέχνης, Σχολικό Βιβλίο Γ' Γενικού Λυκείου] «Το έργο "Η Ελευθερία οδηγεί το λαό", είναι σημαντικό, διότι σ'αυτό παρουσιάζεται για πρώτη φορά η θριαμβική σκηνή μιας επανάστασης του λαού (η επανάσταση του 1830, που έφερε στην εξουσία το βασιλιά Λουδοβίκο - Φίλιππο).»</ref><ref>[http://www.kozani.tv/yootheme/3230-2011-03-26-08-08-41 Ντελακρουά: Η Ελευθερία Οδηγεί τον Λαό], Kozani.TV</ref><ref>[ http://museduc.gr/docs/Istoria/C/065-084_C_GYM_KEF_04.pdf Κεφάλαιο 4], Σχολικό Βιβλίο Ιστορίας, Γ΄ ΤΑΞΗ Νεότερη και σύγχρονη Ιστορία. Από τα μέσα του 18ου αιώνα ως τις αρχές του 21ου αιώνα. σελ. 74 ««Η ελευθερία οδηγεί το λαό», πίνακας του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά που υμνεί την επανάσταση στη Γαλλία το 1830. Η ελευθερία είναι στο κέντρο και κρατάει τη γαλλική σημαία με τα τρία χρώματα (άσπρο, κόκκινο και μπλε), τη σημαία της
Γαλλικής Επανάστασης. Δίπλα της τρεις άντρες, που συμβολίζουν τους Γάλλους επαναστάτες. 1831.»</ref>.
Ευγένιου Ντελακρουά που υμνεί την επανάσταση στη Γαλλία το
 
1830. Η ελευθερία είναι στο κέντρο και κρατάει τη γαλλική σημαία
με τα τρία χρώματα (άσπρο, κόκκινο και μπλε), τη σημαία της
Γαλλικής Επανάστασης. Δίπλα της τρεις άντρες, που συμβολίζουν
τους Γάλλους επαναστάτες. 1831.»</ref>.
== Περιγραφή ==
Βρισκόμαστε στο Παρίσι τον Ιούλιο του 1830. Το καζάνι εξερράγη. Ο λαός μην αντέχοντας στην αφόρητη καταπίεση επαναστάτησε. Με τα όπλα στα χέρια ορμάει απαιτώντας το δίκιο του. Οι πρώτοι δέχτηκαν τα πυρά και σωριάστηκαν. Νεκροί έπεσαν και οι στρατιώτες. Καπνός από τις εκρήξεις αναθυμιάζει. Ο λαός δεν έχει αρχηγό. Έχει ένα όραμα. Την Ελευθερία. Αυτή τον οδηγεί. Η Ελευθερία εφορμά οδηγώντας τον λαό. Ξυπόλητη και με γυμνό το στήθος μοιάζει με αρχαία ελληνική θεά, ή την ρωμαϊκή προσωποποίηση της Ελευθερίας, την Λιμπερτάς. Φοράει την [[Φρυγικό κράνος|φρυγική σκούφια]] των [[Ιακωβίνοι|Ιακωβίνων]] στο κεφάλι. Κρατάει ντουφέκι με ξιφολόγχη στο αριστερό και υψώνει την απαγορευμένη σημαία της Γαλλικής Επανάστασης, την Τρικολόρ στο δεξί. Στρέφει το κεφάλι της στο λαό που την ακολουθεί και του δίνει θάρρος να πολεμήσει.
 
==Η ιστορία του==
Αρχικά εκτέθηκε στο Σαλόν του 1831, αγοράσθηκε από το κράτος 3000 φράγκα, έμεινε για λίγους μήνες εκτεθειμένος στο Μουσείο του Λουξεμβούργου, έπειτα αποδόθηκε στο ζωγράφο που δεν μπορούσε να τον εκθέσει σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβικου-Φιλίππου λόγω της σχέσεως του θέματος με την μοναρχία. Το 1848 με τη νέα επανάσταση ο πίνακας επιστρέφει στο Λουξεμβούργο. Μόνο επί Ναπολέοντα Γ', πιο φιλελεύθερο από τη Δεύτερη Δημοκρατία, και εκτέθηκε στο κοινό στην Παγκόσμια Έκθεση του 1855<ref>Ανώνυμου, «Οι μεγάλοι ιστορικοί πίνακες: Οι ημέρες του Ιουλίου», ''Ιστορία Εικονογραφημένη'', τχ.56 (Φεβρουάριος 1973), σελ.99</ref>
<ref>Ανώνυμου, «Οι μεγάλοι ιστορικοί πίνακες: Οι ημέρες του Ιουλίου», ''Ιστορία Εικονογραφημένη'', τχ.56 (Φεβρουάριος 1973), σελ.99</ref>
 
==Παραπομπές==
Γραμμή 36 ⟶ 33 :
* [http://www.muenster.org/abendgymnasium/faecherprojekte/projekte/delacroix/bild_freiheit.htm Παρουσίαση του πίνακα από γερμανικό σχολείο]
 
[[Κατηγορία:ΕκθέματαΠίνακες στοτου ΜουσείοΜουσείου του Λούβρου]]
[[Κατηγορία:Έργα ζωγραφικής του Ευγένιου Ντελακρουά]]