Προκόπιος Οικονομίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο ''Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος'' '''Προκόπιος Β΄''' (κατά κόσμον ''Οικονομίδης'', [[1837]] - [[4 Ιουλίου]] [[1902]]) γεννήθηκε στο χωριό [[Δουμενά [[Καλάβρυτα|ΚαλαβρύτωνΑχαΐας]] το [[1837]].<ref name="Mpalanos">{{Cite book|url=http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/1/1/5/metadata-01-0000131.tkl|title=Εκατονταετηρίς 1837-1937 - Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών|last=Μπαλάνος|first=Δημήτριος Σ.|publisher=Τύποις «Πυρσού»|year=1937|location=Αθήνα|page=11}}</ref> Ο πατέρας του ήταν ιερέας.<ref name="oikotrofeio">{{Cite web|url=http://www.oikotrofeio.gr/arxiepiskopoi/oikonomidhs.html|title=Θεολογικό Οικοτροφείο - Προκόπιος Β΄ Οικονομίδης|website=www.oikotrofeio.gr|accessdate=12-11-2016}}</ref>

Σπούδασε στη [[Θεολογική Σχολή Αθηνών|Θεολογική]] και στη Φιλοσοφική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]], στη Θεολογική Ακαδημία της [[Μόσχα|Μόσχας]] με τσαρική υποτροφία, καθώς και στη [[Γενεύη]] και στητη [[Χαϊδελβέργη]].<ref Τοname="oikotrofeio" /> Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, δίδαξε σε γυμνάσιο και το [[1880]] εξελέγη υφηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών στο μάθημα της ιστορίας των [[Δόγμα|δογμάτων]] και το [[1891]] τακτικός καθηγητής.<ref name="Mpalanos" /> Διετέλεσε κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής<ref>{{Cite web|url=http://deantheol.uoa.gr/kosmhteia/diatelesantes-kosmitores.html|title=ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Θεολογικής Σχολή - Διατελέσαντες Κοσμήτορες|website=deantheol.uoa.gr|accessdate=12-11-2016}}</ref> κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1892-1894 και 1896-1897. Δίδαξε επίσης [[πατρολογία]] και [[Χριστιανική απολογητική|απολογητική]], ενώ υπήρξε ο καθηγητής θρησκευτικών του διαδόχου [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου]] και άλλων βασιλοπαίδων.

Το [[1884]] ορίστηκε αρχιγραμματέας της [[Ιερά Σύνοδος|Ιεράς Συνόδου]] της [[Εκκλησία της Ελλάδος|Εκκλησίας της Ελλάδος]], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις [[11 Οκτωβρίου]] [[1896]], οπότε εξελέγη [[Αρχιεπίσκοπος Αθηνών]]. Χάρη στην πλούσια μόρφωσή του και τα διοικητικά του χαρίσματα, αποδείχτηκε ικανότατος ιεράρχης με πλούσιο έργο. Στις [[7 Νοεμβρίου]] [[1901]] όταν ξέσπασαν στην [[Αθήνα]] ξέσπασαν αιματηρά επεισόδια, τα λεγόμενα «[[Ευαγγελικά]]», εξαιτίας της μεταγλώττισης του [[Ευαγγέλιο|Ευαγγελίου]] στη [[δημοτική γλώσσα]], τον οδήγησαν την επομένη [[8 Νοεμβρίου]] στην παραίτησή του, ως εξιλαστήριο θύμα αυτών, ενώ την αμέσως επομένη αναγκάσθηκε σε παραίτηση και η [[Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη 1899|Κυβέρνηση]] [[Γεώργιος Θεοτόκης|Γεωργίου Θεοτόκη]], λόγω της άσχημης τροπής που επήλθε με τα έντονα μέτρα καταστολής που εφήρμοσε. Είναι εκ των ιδρυτικών μελών του [[Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφέλιμων Βιβλίων|Συλλόγου προς Διάδωσιν Ωφέλιμων Βιβλίων]] το 1899.<ref>{{Cite web|url=http://www.sov.gr/istoriko/idritika-melh|title=Τὰ Ἱδρυτικὰ Μέλη – Σύλλογος πρὸς διάδοσιν Ὠφελίμων Βιβλίων|website=www.sov.gr|accessdate=12-11-2016}}</ref>

Μετά την παραίτησή του αποσύρθηκε στη [[Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας|Μονή Φανερωμένης της Σαλαμίνας]]. Από εκεί μεταφέρθηκε αργότερα, ασθενής στην Αθήνα, όπου και πέθανε, τον επόμενο χρόνο και μόλις επτά μήνες από την παραίτησή του, στις [[4 Ιουλίου]] [[1902]].<ref name="Mpalanos" />

* ''Κριτική ερμηνεία της ρήσεως «Ο Υιός του Ανθρώπου»'' (ρωσικά και ελληνικά, 1878)

* ''Λόγος εισηγητήριος εις την Ιστορίαν των Δογμάτων'' (1881, 1892)

* ''Λόγοι επιτάφιοι και επικήδειοι εις Κ. Κοντογόνην'' (1878) ''και Δ. Πανταζήν'' (1884)

* ''Λόγος εις την εορτήν των Τριών Ιεραρχών'' (1892)

* ''Λόγος επί τη ενάρξει των εργασιών της Ιεράς Συνόδου'' (1897-1901), κ.ά.

* Εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Larousse-Britannica'', 2007, τόμ. 43, σελ. 651