Τσουνάμι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Propagation du tsunami en profondeur variable.gif|thumb|250px260px|right|Όταν τα τσουνάμι φτάνουν στα ρηχά, λόγω της μείωσης του βάθους αναδιπλώνονται και, ενώ χάνουν ταχύτητα, κερδίζουν σε ύψος]]

[[Αρχείο:Tsunami2.JPG|thumb|250px260px|right|Όταν τελικώς σκάσουν στην ακτή, έχουν φτάσει στο μέγιστο ύψος.]]

Όσο διαδίδονται στην ανοιχτή θάλασσα με μεγάλο βάθος, έχουν ελάχιστο ύψος, που δεν ξεπερνά συνήθως τα 1 - 2 μέτρα και ταξιδεύουν προς όλες τις επιτρεπτές από τον αρχικό σχηματισμό του μετώπου, κατευθύνσεις, με [[ταχύτητα]] 700 - 800 χλμ/ώρα. Παρά την τρομακτική αυτή ταχύτητα, δεν γίνονται αντιληπτά, από τα πλοία στην ανοιχτή θάλασσα, ούτε καν από βάρκες, καθώς φαίνονται, ως μία [[Αποθαλασσία|φουσκοθαλασσιά]] (λείας και αδιάσπαστης επιφάνειας, με κορυφές που δεν σκάνε, ούτε ασπρίζουν), που κυριολεκτικά περνάει «σαν αστραπή» και φεύγει.

Φθάνοντας όμως στα ρηχά, λόγω της μείωσης του βάθους, αναδιπλώνονται και ενώ χάνουν ταχύτητα, κερδίζουν σε ύψος. Όταν τελικώς «σκάσουν» στην ακτή, αν και η ταχύτητα πρόσκρουσης συνήθως είναι μόνο 40 χλμ/ώρα, το τελικό τους ύψος (που διατηρείται και καθώς εισβάλλουν μέσα στην ενδοχώρα) μπορεί να ποικίλλει από 53 μέχρι 15 μέτρα, αν και θεωρητικάστο πιο ακραίο θεωρητικό σενάριο μπορεί να φτάσει έως και τα 50 μέτρα (το σενάριο της πιθανής κατάρρευσης ολόκληρου του ηφαιστείου Cumbre Vieja στη θάλασσα, στο νησί La[[Λα PalmaΠάλμα]]<ref>{{cite journal|author=Steven N. Ward and Simon Day|journal=Geophys. Res. Let.|title=[http://wet.kuleuven.be/wetenschapinbreedbeeld/lesmateriaal_geologie/wardday-lapalmatsunami.pdf Cumbre Vieja Volcano—Potential collapse and tsunami at La Palma, Canary Islands]|volume=28|year=2001|pages=3397-3400|doi=10.1029/2001GL013110}}</ref>) ή και πολύ υψηλότερα σε συμβάν πρόσκρουσης με [[Αστεροειδής|αστεροειδή]] ή [[Κομήτης|κομήτη]]. Πρακτικά όμως, αρκεί να φτάσει τα 2 μέτρα, για να υπάρξουν ζημιές και θύματα.

Επίσης, σχεδόν ποτέ δεν έρχεται μόνο ένα κύμα. Όπως προαναφέρθηκε, δημιουργείται μία ολόκληρη σειρά κυμάτων, με περιοδικότητα άνω της 1 ώρας και επομένως, σχεδόν πάντα, μετά το πρώτο κύμα ακολουθούν κικαι άλλα. Από το σύνολο των καταγραφών του φαινομένου, προκύπτει ότι ο συνολικός αριθμός των διαδοχικών τσουνάμι μετά από έναν ισχυρό σεισμό, κυμαίνεται από 2 έως 10. Επομένως, δεν πρέπει να δημιουργείται αίσθηση εφησυχασμού, ότι μετά το πρώτο χτύπημα «ο κίνδυνος πέρασε» και ότι είναι «ασφαλής η επιστροφή στην ακτή», καθώς μάλιστα ''ενδέχεται τα επόμενα κύματα να είναι ακόμα υψηλότερα και καταστρεπτικότερα''. Στατιστικώς, έχει βρεθεί ότι συνήθως το υψηλότερο κύμα είναι το τρίτο στην σειρά, αν και αυτό δεν ισχύει πάντα και δεν θα πρέπει να λαμβάνεται ως δεσμευτικός κανόνας. Ενδεικτικώς, στον [[Σεισμός του Ινδικού Ωκεανού (2004)|σεισμό του Ινδικού ωκεανού]] το [[2004]] το υψηλότερο τσουνάμι ήταν το δεύτερο στη σειρά, ενώ στον σεισμό της [[Αλάσκα]]ς το [[1964]] ήταν το τέταρτο.

{{Κύριο|Σεισμός 2004του Ινδικού ωκεανούΩκεανού (2004)}}

Ένα από τα πλέον καταστρεπτικά τσουνάμι της σύγχρονης ιστορίας (και αυτό με τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπινων θυμάτων), εκδηλώθηκε μετά τον [[Σεισμός 2004του Ινδικού ωκεανούΩκεανού (2004)|σεισμό της 26ης Δεκεμβρίου 2004]] στην [[Ινδονησία]], μεγέθους 9,3 [[Κλίμακα Ρίχτερ|Ρίχτερ]] και είχε ως αποτέλεσμα, σχεδόν 250.000 νεκρούς και τεράστιες υλικές ζημιές.