Αχιλλέας Παπαπέτρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11457) |
μ επιμέλεια |
||
Γραμμή 21:
}}
Ο '''Αχιλλέας Παπαπέτρου''' ([[Σέρρες]] [[2 Νοεμβρίου]] [[1907]]
==Βιογραφία==
Ο Αχιλλέας Παπαπέτρου γεννήθηκε το 1907 στην [[Ηράκλεια Σερρών]], όπου εργαζόταν ο πατέρας του ως δάσκαλος. Η οικογένεια Παπαπέτρου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις Σέρρες, εξαιτίας του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, αλλά επέστρεψε μετά το πέρας του πολέμου. Ο Παπαπέτρου τέλειωσε το Γυμνάσιο το 1925 και μετακόμισε στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει στο [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο]], στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, από όπου και αποφοίτησε το 1930. Μετά την αποφοίτησή του, εργάστηκε στην Αθήνα για ένα διάστημα ως μηχανικός ενώ διορίσθηκε βοηθός στην Έδρα των Μαθηματικών του ΕΜΠ.
Γραμμή 35 ⟶ 34 :
Το 1948, Ο Παπαπέτρου δέχτηκε πρόσκληση για να μεταβεί στο [[Μάντσεστερ]] στο τμήμα φυσικής, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1952. Κατά την παραμονή του εκεί ήταν που εργάστηκε πάνω στις εξισώσεις κίνησης στην γενική σχετικότητα και σε συνεργασία και με τον Ερνέστο Κοριναλντέσι (Ernesto Corinaldesi) παρήγαγε τις γνωστές εξισώσεις κίνησης σωματιδίων με σπίν (εξισώσεις Παπαπέτρου-Ντίξον).
Το 1952 ο Παπαπέτρου προσκλήθηκε ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Μαθηματικών Ερευνών της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών, στο Ανατολικό Βερολίνο και το 1957 διορίστηκε καθηγητής θεωρητικής φυσικής στο [[Πανεπιστήμιο Χούμπολτ]] (Humboldt University) όπου και παρέμεινε μέχρι το 1962. Υπό τον Παπαπέτρου μαθήτευσαν ονόματα όπως οι Ντάουτκουρτ (G. Dautcourt) και ο Τρέντερ (H. J. Treder). Ένα από τα πεδία στα οποία εργάστηκε ο Παπαπέτρου εκείνη την περίοδο ήταν τα βαρυτικά κρουστικά κύματα (δηλαδή ασυνέχειες του τανυστή του [[Μπέρναρντ Ρίμαν|Ρίμαν]]). Από την ίδια περίοδο είναι και η εργασία που τον συνδέει με τις συντεταγμένες των στάσιμων και αξονικά συμμετρικών λύσεων των εξισώσεων πεδίου του Αινστάιν (δουλεία που συμπληρώνεται το 1966 και καθιερώνει τις συντεταγμένες Βάιλ-Λιούις-Παπαπέτρου για αυτούς τους χωρόχρονους). Όπως περιγράφει ο Ντάουτκουρτ, εκείνη την περίοδο το μεγάλο πρόβλημα με το οποίο καταπιάνεται και ο Παπαπέτρου είναι η εύρεση μιας λύσης που να αντιστοιχεί σε μια περιστρεφόμενη μάζα, πρόβλημα που λύνει τελικά ο
Την περίοδο 1960-61 ο Παπαπέτρου την πέρασε στο [[Παρίσι]] στο ινστιτούτο [[Ανρί Πουανκαρέ]] (Henri Poincare), πράγμα το οποίο οδήγησε στην μόνιμη μετακίνησή του τελικά το 1962 στο Παρίσι ως Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) της Γαλλίας όπου και παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1977. Το 1967 απέκτησε τη Γαλλική υπηκοότητα ενώ το 1975 έγινε διευθυντής του εργαστηρίου θεωρητικής φυσικής (Laboratoire de Physique Theorique) του ινστιτούτου Ανρί Πουανκαρέ. Ακόμα, ο Παπαπέτρου, υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο [[Πανεπιστήμιο Πρίνστον|πανεπιστήμιο του Πρίνστον]] (1964-65), το πανεπιστήμιο της Βιέννης (1970-71) και του πανεπιστημίου της Βοστόνης (1972) όπου οι διαλέξεις που παρέδωσε στην γενική σχετικότητα εκδόθηκαν μετά ως βιβλίο το 1974.
Γραμμή 41 ⟶ 40 :
Ο Παπαπέτρου δούλεψε ακόμα, για να αναφέρουμε κάποια ενδεικτικά ερευνητικά πεδία της σχετικότητας, στα βαρυτικά κύματα και τους ανιχνευτές τους, στο πρόβλημα της βαρυτικής κατάρρευσης και τον φορμαλισμό Νιούμαν-Πένρουζ (Newman-Penrose formalism), ενώ δημοσίευσε συνολικά πάνω από 100 επιστημονικές εργασίες.
Ο Παπαπέτρου με τον χαρακτήρα του, κέρδισε την αγάπη και την εκτίμηση των συναδέλφων και των μαθητών του. Η φιλοξενία του ιδίου και της γυναίκας του, της Κούλας, την περίοδο που έζησαν στο Παρίσι είναι παροιμιώδης. Πέθανε στο Παρίσι στις 12 Αυγούστου
==Επιστημονική Συνεισφορά==
===Συντεταγμένες Βάιλ-Λιούις-Παπαπέτρου===
Ένας χωροχρόνος που διαθέτει ταυτόχρονα συμμετρία στις χρονικές μεταθέσεις και τις στροφές, λέγεται στάσιμος και αξονικά συμμετρικός. Ένας τέτοιος χωρόχρονος λέμε ότι δέχεται δύο πεδία Κίλινγκ (Killing vector fields, <math>\xi,\eta</math>) τα οποία μετατίθενται μεταξύ τους, <math>\left[\xi,\eta\right]=0</math>. Το στοιχείο μήκους της μετρικής για τέτοιους χωροχρόνους έδωσαν οι Λιούις (Lewis, 1932) και Παπαπέτρου (Papapetrou, 1953) στη μορφή,
Γραμμή 64 ⟶ 61 :
==Ανέκδοτα==
Ο
:«Οι αστρονόμοι και οι αστροφυσικοί είχαν έρθει στο Ντάλας για να συζητήσουν για τους Κβάζαρς (Quasars) και δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για ένα τόσο μαθηματικό θέμα όσο αυτό του
▲Ο Κίπ Θορν (Kip Thorne) θυμάται στο βιβλίο του Μαύρες Τρύπες και στρεβλώσεις του Χρόνου, την ανακοίνωση του Ρόυ Πάτρικ Κέρρ (Roy Patrik Kerr) στο Συμπόσιο του Τέξας (Texas Symposium on Relativistic Astrophysics) του 1963<ref name="Thorne"/> όπου είχε 10 λεπτά για να παρουσιάσει την λύση του:
▲:Οι αστρονόμοι και οι αστροφυσικοί είχαν έρθει στο Ντάλας για να συζητήσουν για τους Κβάζαρς (Quasars) και δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για ένα τόσο μαθηματικό θέμα όσο αυτό του Κέρρ. Έτσι, όταν ο Κέρρ σηκώθηκε να μιλήσει, πολλοί ξεγλίστρησαν από την αίθουσα ή άρχισαν να ψιθυρίζουν μεταξύ τους ή ακόμα κάποιοι πήραν ένα γρήγορο ύπνο. Η κατάσταση αυτή ήταν κάτι που ο Αχιλλέας Παπαπέτρου, ένας από τους κορυφαίους σχετικιστές παγκοσμίως, δεν μπορούσε να ανεχθεί. Μόλις ο Κέρρ τελείωσε την παρουσίασή του, ο Παπαπέτρου ζήτησε το λόγο, σηκώθηκε και με πολύ έντονο ύφος εξήγησε την σπουδαιότητα του αποτελέσματος του Κέρρ. Ο ίδιος, όπως και άλλοι σχετικιστές, προσπαθούσαν επί 30 χρόνια χωρίς επιτυχία να βρουν μια λύση των εξισώσεων πεδίου του Αϊνστάιν που να είναι τέτοιου τύπου.<ref name="Kerr"/>
Σήμερα η αστροφυσική αξία της λύσης του
==Εργογραφία==
===Βιβλία===
* ''Μαθήματα ατομικής και πυρηνικής φυσικής'', Τυπογρ. Χρ. Α. Λουκά, 1946
* ''Spezielle Relativitatstheorie'', VEB Deutscher Verlag der Wissenschaften, 1967
* ''Lectures on General Relativity'', D. Reidel, 1974
===Εργασίες===
Γραμμή 90 ⟶ 87 :
{{παραπομπές|refs=
<ref name="Thorne">Τα συμπόσια του Τέξας είναι διάσημα συνέδρια της αστροφυσικής σχετικότητας που ξεκίνησαν από το Τέξας. Φυσικά πραγματοποιούνται και σε άλλα μέρη, αλλά λέγονται πάντα Τέξας.</ref>
<ref name="Kerr">[http://www-groups.dcs.st-and.ac.uk/history/Biographies/Kerr_Roy.html Σύντομη βιογραφία του Ρόυ Πάτρικ
}}
==Πηγές==
*{{cite journal|author=John|last2=Stachel|title=Achilles Papapetrou|journal=Physics Today|volume=51|issue=12|pages=74|month =Δεκέμβριος|year=2008|publisher=American Institute of Physics|issn =0031-9228|doi=10.1063/1.882468}}
*P. P. Ewald, ''For Achille Papapetrou'', ''Gen. Rel. Grav.'' 8 (1977) 539; [http://www.springerlink.com/content/w749381258826122/ doi: 10.1007/BF00756303]
*John Stachel, ''Achille Papapetrou'', ''Gen. Rel. Grav.'' 8 (1977) 541; [http://www.springerlink.com/content/umn4216l23018024/ doi: 10.1007/BF00756304]
*G. Dautcourt, ''Race for the Kerr field'', ''Gen. Rel. Grav.'' 41 (2009) 1437; [http://www.springerlink.com/content/19n762696210q47g/ doi: 10.1007/s10714-008-0700-y]
*Jiri Bicak, ''Selected solutions of Einstein's field equations: their role in general relativity and astrophysics'', Lect.Notes Phys. 540 (2000) 1-126; [http://arxiv.org/abs/gr-qc/0004016 arXiv:gr-qc/0004016v1]
*Stephani, Hans et al.. ''Exact Solutions of Einstein's Field Equations''. Cambridge University Press, 2003. Cambridge Books Online. 25
*K S Thorne, Black Holes and Time Warps: Einstein's Outrageous Legacy (W
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* [http://vimeo.com/39466850 Διάλεξη] του Prof. Dr. Dieter Hoffmann από το Max Planck for the History of Science με θέμα τον Αχιλλέα Παπαπέτρου; διάρκεια 1 ώρα και 20 λεπτά. ([[Adobe Flash]])
{{φυσικός-επέκταση}}
{{DEFAULTSORT:Παπαπετρου, Αχιλλεας}}
[[Κατηγορία:Έλληνες φυσικοί]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1907]]
| |||