Ρενέ Γκοσινί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 15:
Γνώρισε επίσης τον [[Ζωρζ Τρουαφοντέν]] (Georges Troisfontaines), διευθυντή της ''World Press agency'', ο οποίος έπεισε τον Ρενέ να επιστρέψει στο Παρίσι και να δουλέψει για την εταιρία του ως διευθυντής του γραφείου στο Παρίσι το [[1951]]. Εκεί, γνώρισε τον [[Αλμπέρ Υντερζό]] ''(Albert Uderzo)'', με τον οποίο ξεκίνησε μια μακράς διαρκείας συνεργασία. Ξεκίνησαν μαζί κάποιες δουλειές για το γυναικείο περιοδικό ''Bonnes Soirées'', για το οποίο ο Γκοσινί έγραψε την '' "Sylvie" ''. O Γκοσινί και ο Υντερζό έφτιαξαν επίσης τις σειρές '' 'Jehan Pistolet' '' και '' 'Luc Junior' '' για το ''La Libre Junior''.
Το [[1955]] ο Γκοσινί, συνοδευόμενος από τους [[Ζαν Μισέλ Σαρλιέ]] (Jean-Michel Charlier), Αλμπέρ Υντερζό και [[Ζαν Εμπράντ]] ''(Jean Hébrad)'', ίδρυσαν τον εκδοτικό οίκο ''(Edipress/Edifrance)''. Ο εκδοτικός οίκος αυτός εξέδωσε έργα όπως το ''(Clairon)'' για την εργοστασιακή ενότητα και το ''(Pistolin)'' για μια εταιρία σοκολάτας. Ο Γκοσινί και ο Υντερζό συνεργάστηκαν στις σειρές ''Bill Blanchart'' στο Jeannot, ''Pistolet'' στο Pistolin και ''Benjamin et Benjamine'' στο περιοδικό του ίδιου ονόματος. Με το ψευδώνυμο Αγκοστίνι (Agostini) ο Γκοσινί έγραψε τον [[Μικρός Νικόλας|Μικρό Νικόλα]] (Le Petit
== ''Pilote'' και Αστερίξ ==
| |||