Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|σπουδές = [[Μεγάλη του Γένους Σχολή]], [[Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης]], [[Θεολογική Σχολή Αθηνών]]

Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος γεννήθηκε την [[1η Ιουλίου]] 1868 στη [[Μάδυτος|Μάδυτο]] της [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]]. Ξεκίνησε την ιερατική του σταδιοδρομία σπουδάζοντας στην [[Μεγάλη του Γένους Σχολή]], την [[Ιωακείμειος Ιερατική Σχολή|Ιωακείμειο Ιερατική Σχολή]] της [[Κωνσταντινούπολη]]ς (1884-1887). Κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στη [[Σχολή του Σταυρού]] στην [[Ιερουσαλήμ]] (1887-1888), στην [[Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης|Ευαγγελική Σχολή]] της [[Σμύρνη]]ς (1888-1889), στη [[Θεολογική Σχολή Αθηνών|Θεολογική Σχολή]] του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] (1889-1891) καθώς και υπό την προστασία της [[Όλγα των Ελλήνων|Βασίλισσας Όλγας]] στις θεολογικές ακαδημίες του [[Κίεβο|Κιέβου]] (1891-1893) και της [[Αγία Πετρούπολη|Αγίας Πετρούπολης]] (1893-1895), όπου και αναγορεύτηκε [[διδάκτορας]].<ref name="Papamichail" /><ref>{{Cite book|title=Εναίσιμα επί τη τριακοστή πέμπτη επετηρίδι της επιστημονικής δράσεως του Μακαριωτάτου Χρυσόστομου Παπαδόπουλου|last=Παπαμιχαήλ|first=Γρηγόριος|publisher=χ.ε.|year=1931|location=εν Αθήναις|page=1|chapter=Χρυσόστομος Παπαδόπουλος-Βιογραφικόν σημείωμα}}</ref><ref name="Mpalanos">{{Cite book|url=http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/1/1/5/metadata-01-0000131.tkl|title=Εκατονταετηρίς 1837-1937 - Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών|last=Μπαλάνος|first=Δημήτριος Σ.|authorlink=Δημήτριος Σ. Μπαλάνος|publisher=Τύποις «Πυρσού»|year=1937|volume=τομ. Α΄ </b>''Ιστορία της Θεολογικής Σχολής''|location=Αθήναι|page=14}}</ref>

Διετέλεσε καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Σταυρού Ιεροσολύμων (1895), καιμετά την υποβολή διατριβής για τα συγγράμματα του [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος|Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου]] αρνούμενος θέση στη συνέχειαΘεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης. Μετά από τέσσερα χρόνια και για μια δεκαετία υπήρξε διευθυντής της σχολής όταν και αυτή διαλύθηκε. Ακόμη, υπήρξε προϊστάμενος του [[Ναός της Ευαγγελίστριας Αλεξάνδρειας|Ιερού Ναού της Ευαγγελίστριας]] στην [[Αλεξάνδρεια]] της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]], διευθυντής στη [[Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή|Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή]] της [[Αθήνα]]ς (1911). καιΛόγω του εξαιρετικού συγγραφικού του έργου στην Αλεξάνδρεια του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Επιπλέον, εξελέγη καθηγητής της [[Εκκλησιαστική ιστορία|εκκλησιαστικής ιστορίας]] στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1914–1923)<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20060526221425/http://alex.eled.duth.gr/evros1/euthim1/text/941.htm|title=Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών - Η Θράκη και ο Έβρος - Πρωτοπόροι εις τους αγώνας της φυλής (1361-1920)|last=Ευθυμιάδης|first=Απόστολος|website=alex.eled.duth.gr|accessdate=20-11-2016}}</ref> τηςστη θέση του [[Αναστάσιος Διομήδης Κυριακός|Αναστάσιου Διομήδη Κυριακού]] και οποίας διετέλεσε κοσμήτορας της το ακαδημαϊκό έτος 1915-19161915–1916.<ref>{{Cite web|url=http://deantheol.uoa.gr/kosmhteia/diatelesantes-kosmitores.html|title=ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Θεολογικής Σχολή - Διατελέσαντες Κοσμήτορες|website=deantheol.uoa.gr|accessdate=20-11-2016}}</ref> Το 1900 χειροτονήθηκε [[διάκονος]] και λίγο αργότερα [[πρεσβύτερος]].<ref name="Papamichail" /><ref name="Mpalanos" />

Έγραψε περίπου 500 θεολογικά έργα κυρίως για τις Εκκλησίες της Ανατολικής Ευρώπης. Εξέδωσε το πρώτο του έργο σχετικά με την πατρίδα του τη Μάδυτο, όταν ήταν φοιτητής στην Αθήνα του 1890, ενώ όταν ήταν στην Ρωσία διετέλεσε ανταποκριτής εφημερίδων της Κωνσταντινούπολης, από όπου εξασφάλιζε τα απαραίτητα έξοδα για τις σπουδές του. Κατά την διάρκεια της παρουσίας του στην Ιερουσαλήμ, δημοσίευε εκκλησιαστικές και ιστορικές μελέτες στο περιοδικό «Νέα Σιών» το οποίο εξέδωσε ο ίδιος. Τα κυριότερα έργα του ήταν οι μονογραφίες του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας [[Διονύσιος ο Μέγας|Διονυσίου του Μεγάλου]], του [[Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας|Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας]] και της Ιστορίας της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας, η μονογραφία της Μονής του Σταυρού και της Σχολής του, η «Εκκλησία Ιεροσολύμων κατά τους τέσσαρας τελευταίους αιώνας», η «Ιστορία της Εκκλησίας Ιεροσολύμων». Έγραψε ακόμη διατριβές για διάφορες εκκλησίες της Ανατολικής Ευρώπης και για διάφορα θεολογικά έργα συγγραφέων από άλλες χώρες. Μετά την εκλογή του ως αρχιεπισκόπου, ίδρυσε τα περιοδικά «Θεολογία» και «Εκκλησία». Έγραψε ακόμη σχετικά με τη λογοτεχνία συγγράφοντας μελέτη για το έργο «Ο ιερεύς του χωριού» του νορβηγού ποιητή Μπιόρνσον καθώς και δίτομο έργο για τον [[Απόστολος Μακράκης|Απόστολο Μακράκη]], του [[Απολλινάριος|Απολλιναρίου]], του [[Θεόδωρος Στουδίτης|Θεόδωρου Στουδίτου]] καθώς και άλλα πολλά. Πολλά από τα έργα του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, τα ρουμανικά, τα σερβικά και τα σουηδικά. Πραγματοποιούσε ομιλίες και ανακοινώσεις στην Ακαδημία Αθηνών, σε θρησκευτικούς συλλόγους και σε κοινωφελή σωματεία, ενώ έγραφε και άρθρα σε εφημερίδες. Μιλούσε σλαβικές γλώσσες, ρωσικά, γερμανικά γαλλικά και αγγλικά.<ref name="Papamichail" />