Βίλα Καπαντζή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
Μετά την [[Μικρασιατική Καταστροφή]] ακολούθησε μεταξύ [[Ελλάδα|Ελλάδας]] και [[Τουρκία|Τουρκίας]] [[Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923|ανταλλαγή πληθυσμών]] και μεταξύ των ανταλλαξίμων ήταν και οι [[Ντονμέ|Ντονμέδες]] της Θεσσαλονίκης. Έτσι και τα μέλη της οικογένειας Καπαντζή έφυγαν και εγκαταστάθηκαν στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Στην έπαυλη στεγάστηκαν για μερικά χρόνια πρόσφυγες από τη [[Μικρά Ασία]] και το 1928 το κτίριο αγοράστηκε σε πλειστηριασμό (έναντι του τιμήματος 4.001.000 δραχμών) από την Εθνική Τράπεζα, η οποία το μίσθωσε για δέκα χρόνια στην αμερικανική εταιρεία Foundation που κατασκεύασε τα αντιπλημμυρικά έργα στην πεδιάδα της Θεσ/νίκης.<ref>Βίλα Καπαντζή - ΜΙΕΤ, 120 χρόνια ζωής, του Γιάννη Επαμεινώνδα. Περιοδικό Θεσσαλονικέων Πόλις, τχ. 23/46 (Δεκ. 2013), σ. 21 </ref>
Κατά τον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941)|πολέμο του 1940]] στη Βίλα Καπαντζή λειτούργησε στρατιωτικό αρτοποιείο ενώ στη διάρκεια της Κατοχής επιτάχθηκε από τους Γερμανούς που όμως δεν την χρησιμοποίησαν. Από το 1939, αλλά και μετά το τέλος του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], στεγάστηκε μέχρι το 1962 το Ε΄ Γυμνάσιο Αρρένων και μέχρι το 1972 το Η΄ Γυμνάσιο Αρρένων. Στη συνέχεια, το κτίριο εγκαταλείφθηκε μέχρι το 1982, οπότε και αποφασίστηκε η επισκευή του. Οι εργασίες επισκευής ολοκληρώθηκαν το 1989 και η Βίλα Καπαντζή στέγασε αρχικά το Πολιτιστικό Κέντρο Βορείου Ελλάδος της Εθνικής Τράπεζας ενώ από το 1997 μέχρι και σήμερα
==Το κτίριο==
Γραμμή 23:
==Πηγές==
*Βίλα Καπαντζή - ΜΙΕΤ, 120 χρόνια ζωής, του Γιάννη Επαμεινώνδα. Περιοδικό Θεσσαλονικέων Πόλις, τχ. 23/46 (Δεκ. 2013), σ.
*Η Θεσσαλονίκη των Εβραίων, Ιστορικός και Περιηγητικός Οδηγός, σελ. 165, του Χρήστου Ζαρίφη, εκδ. Επίκεντρο
| |||