Σύνοδος της Φλωρεντίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Σύνοδος της Φλωρεντίας παρόλο που δεν είχε τελικά πολιτικά οφέλη για την ελληνική πλευρά, έφερε κοντά τους λόγιους των δυο πολιτισμών και βοήθησε στην δημιουργία του κινήματος της Αναγέννησης της Δύσης. Με την παρουσία στη Φλωρεντία του ανθού της ελληνικής λογιοσύνης όπως του [[Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων|Γεώργιου Γεμιστού ή Πλήθωνα]], του Μητροπολίτη και αργότερα [[Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος|Καρδινάλιου Βησσαρίωνα]], του [[Ιωάννης Αργυρόπουλος|Ιωάννη Αργυρόπουλου]] και πολλών άλλων θεολόγων και νομομαθών αλλά και με την ύπαρξη του [[Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων:en:Cosimo_de'_Medici|Κόζιμο των Μεδίκων]] και της αυλής του στη Φλωρεντία εκείνη την εποχή - ενός άρχοντα διάσημου για την πατρωνία και την οικονομική υποστήριξη των λογίων- δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για τη δημιουργική ανάμιξη των δυο πολιτισμών. Παράλληλα με τις συνεδριάσεις, οι λόγιοι συζητούσαν για τον Αριστοτέλη και κυρίως τον Πλάτωνα που ο Πλήθωνας θα κάνει γνωστό στους Ιταλούς λογίους. Έτσι θα ξεκινήσει- με τη βοήθεια των Ελλήνων λογίων και θεολόγων- η αναζήτηση από μέρους των δυτικών των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, η μετάφρασή τους στα λατινικά,η διδαχή τους από Έλληνες καθηγητές στα ιταλικά πανεπιστήμια, η σύνταξη ελληνικών γραμματικών και λίγο αργότερα και η έκδοση βιβλίων με τους αρχαίου Έλληνες συγγραφείς που θα προωθήσει όσο τίποτε άλλο, το πνεύμα και το ήθος της [[Αναγέννηση|Αναγέννησης]].<ref>το έργο του Κωνσταντίνου Σάθα, Βιογραφίες των Ελλήνων λογίων, επιδεικνύει με κάθε λεπτομέρεια το έργο και την επίδραση των Ελλήνων λογίων του 15ου αιώνα στην Ιταλία</ref>