Μπάμπα Βίντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Baba_Vida_Klearchos_1.jpg|δεξιά|μικρογραφία|250x250εσ|Μπάμπα Βίντα]]
[[Αρχείο:Baba_Vida.png|μικρογραφία|266x266εσ|Το σχέδιο του φρουρίου]]
Το '''Μπάμπα Βίντα''' ({{Lang-bg|Баба Вида}}) είναι ένα μεσαιωνικό φρούριο, στο [[Βιδίνιο]] της βορειοδυτικής [[Βουλγαρία]]<nowiki/>ς, και κύριοτο κυριότερο αξιοθέατο της πόλης. Αποτελείται από δύο ομόκεντρες σειρές τειχών και εννέα πύργους, από τους οποίους οι τρεις σώζονται στο πλήρες μεσαιωνικό τους ύψος, και περιλαμβάνει και τις αρχικές επάλξεις. Θεωρείται ότι είναι το μόνο πλήρως διατηρημένο μεσαιωνικό κάστρο της χώρας. Ανήκει στον κατάλογο των 100 Τουριστικών Αξιοθέατων της Βουλγαρίας.
 
Η κατασκευή του φρουρίου ξεκίνησε το 10ο αιώνα στη θέση του αρχαίου ρωμαϊκού φρουρίου Μπονόνια. Η κατασκευή του είναι συνδεδεμένη με ένα θρύλο, σύμφωνα με τον οποίο ένας Βούλγαρος ηγεμόνας που κυβερνούσε στο Βιδίνιο είχε τρεις κόρες: τη Βίντα, τη Κούλα και τη Γκάμζα. Πριν το θάνατό του, μοίρασε το βασίλειο μεταξύ τους. Η Βίντα, που ήταν η μεγαλύτερη, πήρε το Βιδίνιο και τα εδάφη βόρεια των [[Καρπάθια Όρη|Καρπαθίων]], η Κούλα πήρε το [[Ζάγετσαρ]] και την [[Τίμοτσκα Κράινα]], και η Γκάμζα τα εδάφη δυτικά μέχρι το [[Μεγάλος Μοράβας|Μοράβα]]. Ενώ η Γκάμζα και η Κούλα παντρέυτηκαν με πολεμοχαρείς ευγενείς, η Βίντα παρέμεινε άγαμη και έχτισε το φρούριο της πόλης. ΒασίλευσεΚυβέρνησε δίκαιατο βασίλειο της με δίκαιο τρόπο μέχρι τα γεράματά της και μετά το θάνατό της δόθηκε από το λαό στο φρούριο το όνομα Μπάμπα Βίντα που σημαίνει Γιαγιά Βίντα.
 
Το φρούριο λειτούργησε ως η κύρια αμυντική εγκατάσταση του Βιδινίου κατά τη διάρκεια του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] και αποτελούσε το πιο σημαντικό φρούριο της βορειοδυτικής Βουλγαρίας. Το Μπάμπα Βίντα αντιστάθηκε σε μια πολιορκία του Βυζαντινού στρατού υπό την ηγεσία του αυτοκράτορα [[Βασίλειος Β´|Βασιλείου Β']] , αλλά καταστράφηκε και ανεγέρθηκε ξανά κατά τη διάρκεια της βασιλείας του [[Ιβάν Σρατσιμίρ]], ο οποίος το χρησιμοποίησε ως έδρα του και βασική του κατοικία. Μεταξύ των ετών 1365 και 1369, το φρούριο ήταν σταβρισκόταν χέριαυπό τον έλεγχο των Ούγγρων. Το Βιδίνιο δέχθηκεείχε δεχθεί ξαφνική επίθεση απίαπό τις δυνάμεις του [[Λουδοβίκος Α΄ της Ουγγαρίας|Λουδοβίκου της Ουγγαρίας]], αλλά χρειάστηκαν αρκετοί μήνες για να καταληφθεί το Μπάμπα Βίντα. Το [[1369]] ο Ιβάν Στρατσιμίρ κατάφερε να ανακτήσει τον έλεγχο της πρωτεύουσας του, αν και αναγκάστηκε να παραμείνει υπό ουγγρική επικυριαρχία.
 
Το [[1388]], οι [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανοί]] εισέβαλαν στα εδάφη του Στρατσιμίρ και τον υποχρέωσαν να γίνει υποτελής τους. Το [[1396]], εντάχθηκε στην αντι-Οθωμανική σταυροφορία υπό της ηγεσία του Βασιλιά της Ουγγαρίας, [[Σιγισμόνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Σιγισμούνδου]], παρέχοντας τη βοήθεια του και τους πόρους του στους σταυροφόρους. Η σταυροφορία κατέληξε στην καταστροφική [[Σταυροφορία που κατέληξε στην καταστροφική μάχη|μάχη της Νικόπολης]], και οι Οθωμανοί κατέλαβαν τα περισσότερα εδάφη του Στρατσιμίρ λίγο αργότερα, το 1397.
 
ΣταΚατά οθωμανικάτην χρόνιαοθωμανική περίοδο το φρούριο λειτούργησε ως αποθήκη όπλων και ως φυλακή. Μεγάλο μέρος του φρουρίου καταστράφηκε τότε. Από τα τέλη του 18ου αιώνα έπαψε να χρησιμοποιείται για αμυντικούς σκοπούς, και λειτούργησε ως κατοικία του [[Οσμάν Πασβάνογλου]].
 
Οι πρώτες αρχαιολογικές έρευνες έγιναν τη δεκαετία του 1950 και 1960. Τη δεκαετία του '60 κατασκευάστηκε εντός του φρουρίου το θερινό θέατρο της πόλης.
 
Σήμερα το  φρούριο Μπάμπα ΒίμπαΒίντα λειτουργεί ως μουσείο. Είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός με πολλούς χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
 
== Φωτογραφίες ==