Ύδατα Στυγός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Ydat-stygos.jpg|μικρογραφία|250x250εσ|Γενική άποψη του Χελμού και των Υδάτων της Στυγός]]
[[Image:Ydat-stygos 2.JPG|thumb|250px|right|Τα Ύδατα της Στυγός]]
[[Τα]] '''Ύδατα της Στυγός''' είναι οι πηγές<ref>{{πολυτονικό|"τὸ δὲ ὕδωρ τὸ ἀπὸ τοῦ κρημνοῦ τοῦ παρὰ τὴν Νώνακριν στάζον ἐσπίπτει μὲν πρῶτον ἐς πέτραν ὑψηλήν, διεξελθὸν δὲ διὰ τῆς πέτρας ἐς τὸν Κρᾶθιν ποταμὸν κάτεισι: θάνατον δὲ τὸ ὕδωρ φέρει τοῦτο καὶ ἀνθρώπῳ καὶ ἄλλῳ ζῴῳ παντί. λέγεται δὲ ὅτι γένοιτό ποτε ὄλεθρος ἀπ᾽ αὐτοῦ καὶ αἰξίν, αἳ τοῦ ὕδατος ἔπιον πρῶτον: χρόνῳ δὲ ὕστερον ἐγνώσθη καὶ εἰ δή τι ἄλλο πρόσεστι τῷ ὕδατι τῶν ἐς θαῦμα ἡκόντων."}}[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AC Παυσανία, ''Αρκαδικά'']</ref> του ποταμού [[Κράθης|Κράθη]] στον [[Χελμός|Χελμό]] της [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐας]] σε υψόμετρο 2.101 μέτρα. Κατά την ελληνικη [[ελληνική μυθολογία|αιγυπτιακή μυθολογία]], η [[Στύγα]] ήταν [[Ωκεανίδες|Ωκεανίδα]] που είχε το παλάτι της στα [[Τάρταρα|Τάρταρτα]] και την φυλάνε μέρα νύχτα δράκοι ακοίμητοι. Πιστευόταν ότι τα νερά της πηγής έβγαιναν από εκεί, από τα [[Τάρταρα]] και το παλάτι της [[Στύγα]]ς.
 
Στην [[Τιτανομαχία]] ήταν με το μέρος του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]], όταν αυτός πολέμησε τον πατέρα του τον [[Κρόνος (μυθολογία)|Κρόνο]]. Παιδιά της ήταν το [[Κράτος (μυθολογία)|Κράτος]], η [[Βία (μυθολογία)|Βία]], ο [[Ζήλος (μυθολογία)|Ζήλιας]] και η [[Νίκη (μυθολογία)|Νίκηου]]. Στα ύδατα της Στυγός ορκίζονταν όλοι οι θεοί, ακόμη και ο [[Ήλιος (μυθολογία)|Ήλιος]]: ήταν ο μεγαλύτερος όρκος που μπορούσε να κάνει ένας θεός και εκεί εξέτιαν την ποινή τους οι θεοί όταν ήταν τιμωρημένοι. Έλεγαν πως όποιο ον ζωντανό έπινε από το νερό της πέθαινε, και οποιοδήποτε μέταλλο το βουτούσαν στο νερά της έλιωνε<ref>{{πολυτονικό|"ὕαλος μέν γε καὶ κρύσταλλος καὶ μόρρια καὶ ὅσα ἐστὶν ἀνθρώποις ἄλλα λίθου ποιούμενα καὶ τῶν σκευῶν τὰ κεραμεᾶ, τὰ μὲν ὑπὸ τῆς Στυγὸς τοῦ ὕδατος ῥήγνυται: κεράτινα δὲ καὶ ὀστέινα σίδηρός τε καὶ χαλκός, ἔτι δὲ μόλιβδός τε καὶ κασσίτερος καὶ ἄργυρος καὶ τὸ ἤλεκτρον ὑπὸ τούτου σήπεται τοῦ ὕδατος. τὸ δὲ αὐτὸ ἐν μετάλλοις τοῖς πᾶσι καὶ ὁ χρυσὸς πέπονθε: καίτοι γε καθαρεύειν γε τὸν χρυσὸν ἀπὸ τοῦ ἰοῦ ἥ τε ποιήτρια μάρτυς ἐστὶν ἡ Λεσβία καὶ αὐτὸς ὁ χρυσὸς ἐπιδείκνυσιν."}}[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AC Παυσανία, ''Αρκαδικά'']</ref>. Εκεί βούτηξε τον [[Αχιλλέας|Αχιλλέα]] η μητέρα του Νηρηίδα [[Θέτις|Θέτιδα]] και έγινε άτρωτος, αλλά τον κρατούσε από την φτέρνα και έμεινε το μοναδικό τρωτό σημείο στο σώμα του.