Αερόσακος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 70:
Για πρώτα φορά σε αυτοκίνητα ευρωπαϊκής παραγωγής, εισήχθησαν στα [[Peugeot 407]], [[Citroën C4]] και [[Citroën C5]], μέσα στο [[2004]], και μόλις λίγους μήνες μετά ακολούθησε το [[Citroën C6]], που παρουσιάστηκε τον Μάρτιο του [[2005]]. Από τότε, έχουν εισαχθεί σε κάποια μοντέλα και άλλων εταιρειών, αν και εξακολουθούν να συναντώνται σε ένα σχετικά μικρό ποσοστό του συνόλου των αυτοκινήτων.
Τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί και μπροστινοί αερόσακοι γονάτων συνοδηγού, που ξεδιπλώνουν κοντά ή πάνω από το ντουλαπάκι σε μετωπική πρόσκρουση, αλλά εν έτει [[
=== Αερόσακοι πίσω από τα προσκέφαλα ===
To μικροσκοπικό [[αυτοκίνητο]] πόλης (microcar) [[Toyota iQ]],
=== Αερόσακος μεταξύ των πίσω καθισμάτων ===
[[Αρχείο:Gurtairbag.jpg|thumb|right|200px|Αερόσακος σε ζώνη ασφαλείας.]]
To υπερπολυτελές Toyota Crown Majesta και συγκεκριμένα η
=== Αερόσακοι στις ζώνες ασφαλείας ===
Η
Το [[2013]] οι αερόσακοι αυτοί έκαναν ντεμπούτο και στις πίσω ζώνες της νέας τότε [[Mercedes-Benz W222|Mercedes-Benz S-Class W222]].
Γραμμή 95:
Μετά από 15 χρόνια σχετικής μελέτης και εξέλιξης, τον Σεπτέμβριο του [[2005]] (για την σεζόν του [[2006]]) η [[Honda]] παρουσίασε την πρώτη [[μοτοσικλέτα]] παραγωγής με αερόσακο, την '''Gold Wing 1800'''.
[[Αρχείο:Honda Goldwing 1800, dashboard.jpg|thumb|320px|right|Το ταμπλό της Gold Wing 1800. Φαίνεται η ετικέτα «Airbag» κάτω από την οθόνη [[Σύστημα πλοήγησης αυτοκινήτου|δορυφορικής πλοήγησης]].]]
Ο αερόσακος, σχήματος V, βρίσκεται μπροστά από τον οδηγό και έχει όγκο 150 λίτρα. Ενεργοποιείται με σήμα που βασίζεται σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα με τέσσερις αισθητήρες στο μπροστινό πιρούνι, που καταγράφουν τις αλλαγές στην [[επιτάχυνση]] και την πέδηση. Αν ανιχνεύσουν πρόσκρουση, τότε ο αερόσακος ανοίγει σε 60 χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Γραμμή 117 ⟶ 118 :
=== Ευρωπαϊκές προδιαγραφές αερόσακων ===
[[Αρχείο:SRSAirbag.jpg|thumb|
Στην [[Ευρώπη]] οι ζώνες ασφαλείας έγιναν από τη [[Δεκαετία 1970|δεκαετία του 1970]] υποχρεωτικές στα μπροστινά καθίσματα, όπως και η χρήση τους, ενώ από τη [[Δεκαετία 1980|δεκαετία του 1980]] διαδόθηκαν και στα πίσω καθίσματα, ενώ το σύστημα των αερόσακων ήταν ακόμα άγνωστο. Ακόμα και μετά την εμφάνισή τους όμως, οι αερόσακοι δεν είχαν είχαν επιβληθεί ως υποχρεωτικοί για τις αυτοκινητοβιομηχανίες, έως και τα τέλη της [[Δεκαετία 1990|δεκαετίας του 1990]]. Για τον λόγο αυτό, καθιερώθηκε εξ αρχής να φέρουν την ονομασία «συμπληρωματικό σύστημα συγκράτησης» (supplementary restraint system / SRS).
Γραμμή 124 ⟶ 125 :
Αντιθέτως, στις [[ΗΠΑ]] η ύπαρξη του αερόσακου οδηγού είχε γίνει υποχρεωτική ήδη από το [[1989]] και του συνοδηγού από το [[1993]], ενώ η επιβολή χρήσης των ζωνών ασφαλείας δεν ήταν τότε ιδιαίτερα αυστηρή, πλην όμως ήδη από το [[1984]] είχε θεσμοθετηθεί οι αερόσακοι να είναι διπλάσιοι σε μέγεθος και να ανοίγουν με μεγαλύτερη ταχύτητα, με προδιαγραφές τέτοιες ώστε να συγκρατούν '''μη δεμένους''' επιβάτες.
[[Αρχείο:Smart forfour cockpit.jpg|thumb|
Μολονότι την σεζόν του [[1998]] η νομοθεσία τροποποιήθηκε και επετράπη κάποια μείωση της ταχύτητας που ανοίγουν, ενώ από το [[2007]] απαιτεί υποχρεωτικά και προσαρμοζόμενους αερόσακους (adaptive airbags) ανάλογα με το [[βάρος]] του επιβάτη και την [[ταχύτητα]] πρόσκρουσης, τυπικά εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να ισχύει παράλληλα και ο κανόνας για τους μη δεμένους επιβάτες.
Γραμμή 135 ⟶ 136 :
=== Σωστή χρήση αερόσακων ===
[[Αρχείο:Air bag of front passenger seat in Škoda Fabia I.jpg|thumb|
Η παρουσία αερόσακου μπορεί να προκαλέσει θάνατο αν έχει προηγηθεί κακή ρύθμιση της απόστασης του οδηγού από τον πίνακα οργάνων και το τιμόνι, καθώς και αν δεν υπάρχει πρόσδεση του οδηγού και του συνοδηγού με [[Ζώνη ασφαλείας|ζώνες ασφαλείας]], λόγω των τρομακτικών [[Επιτάχυνση|επιταχύνσεων]] που αναπτύσσονται κατά την πρόσκρουση.
| |||