Σόουλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η σόουλ δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση της γκόσπελ,<ref name=sca/> <ref name=gym/> <ref name=pap/> του R&B,<ref name=gym/> <ref name=pap/> της σπιρίτσουαλ<ref name=pap/> και της [[doo-woop]] μουσικής.<ref name=sca/> Οι πρώτοι σόουλ μουσικοί (λίγο μετά από το [[δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]]), καινοτομώντας, μετέτρεψαν, ουσιαστικά, τη γκόσπελ, σε μια πιο κοσμική [[μορφές τέχνης|μορφή τέχνης]],<ref name=sca/> με δυνατά [[φωνή|φωνητικά]] και χρήση [[χάλκινα πνευστά|χάλκινων πνευστών]] [[μουσικό όργανο|μουσικών οργάνων]].<ref name=pap/> Ωστόσο, η άμεση εξάρτησή της από τις ικανότητες των [[ενορχήστρωση|ενορχηστρωτών]], οδήγησε στη μετατροπή της, από ένα είδος που κινείτο με γνώμονα τα φωνητικά, σε ένα που βασιζόταν στους μουσικούς και τους [[ήχος|ήχους]] των οργάνων τους. Ο τερματισμός της άμεσης εξάρτησης της σόουλ από τα φωνητικά έλαβε χώρα, κυρίως, σε [[Νέα Υόρκη]], [[Μέμφις (Τενεσσί)|Μέμφις]], [[Ντιτρόιτ]] και [[Φιλαδέλφεια (Η.Π.Α.)|Φιλαδέλφεια]], λόγω των ιδρύσεων των [[δισκογραφική εταιρεία|δισκογραφικών εταιρειών]] [[atlantic Records|Atlantic]] ([[1947]]), [[stax Records|Stax]] ([[1959]]), [[tamla MotownTamla Records|Tamla Motown]] ([[1959]]), η οποία το [[1960]] εξελίχθηκε στη [[Motown]], και [[international Philadelphia Records|International]] ([[1971]]), αντίστοιχα. Στη Νέα Υόρκη, πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε ο παραγωγός και κριτικός [[Τζέρρυ Ουέξλερ]], ο οποίος ανακάλυψε την Αρίθα Φράνκλιν. Παρ' όλα αυτά, τo κίνημα της σόουλ υποστηριζόταν και από πολλούς λευκούς, οι οποίοι, παρά τα [[στερεότυοπο|στερεότυπα]] της εποχής, δε θεωρούσαν την [[αφρικανική κουλτούρα]] κακή ή εξευτελιστική, αλλά απλώς διαφορετική, σε αντίθεση με τους περισσότερους, κάτι στο οποίο είχε βοηθήσει και η [[τζαζ]], μαζί με τα [[κοινωνία|κοινωνικά]] και [[πολιτική|πολιτικά]] της επιτεύγματα. Αρχικά, αποτελούσε τη [[μουσική]] που άκουγαν οι νέοι μαύροι στις γιορτές και τις συναθροίσεις τους. Όταν, όμως, τα κινήματα υπέρ των [[πολιτικά δικαιώματα|πολιτικών δικαιωμάτων]] των μαύρων, άρχισαν να γιγαντώνονται, η σόουλ έγινε ένα από τα σύμβολα συσπείρωσής τους. Αν και το μουσικό αυτό είδος, δεν είχε πολιτικό χαρακτήρα, η άνοδός του, τό βοήθησε στο να αντιπροσωπεύσει μια από τις πρώτες και σημαντικότερες επιτυχίες των κινημάτων αυτών. Έτσι, υιοθετήθηκαν πολλά στοιχεία από το [[ροκ εν ρολ]], όπως, η προσωπική έκφραση και η πολιτική [[εξέγερση]]. Καθώς, λοιπόν, και το [[μπλουζ]] έχανε την αίγλη του, η σόουλ εισήγαγε ένα νέο στυλ, στο οποίο η κομψότητα του χορού έπαιζε το σημαντικότερο ρόλο. Κατά τη [[δεκαετία 1970|δεκαετία του '70]], το [[φαινόμενο]] της σόουλ άρχισε να χάνεται, λόγω της ανόδου της [[φανκ]] και της εμφάνισης της [[ντίσκο]] μουσικής. Παρ' όλα αυτά, την [[δεκαετία 1980|επόμενη δεκαετία]] ήλθε μια έμμεση αναβίωσή της, με την άνοδο του [[χιπ χοπ]]. Λίγα χρόνια μετά, η σόουλ έμοιαζε να αναγεννιέται, όταν το είδος της ''urban soul'' έκανε την εμφάνισή του και κυριάρχησε στα μουσικά δρώμενα.