Η κωμόποληΤο Μελί ήταν έναμια ελληνικόελληνική χωριόκωμόπολη κοντάστην στηεπαρχία Σμύρνητης Σμύρνης. ΑποτελείΑποτελούσε αναμφισβήτητα συνέχεια της Βυζαντινής και Μεσαιωνικής πόλης "Στιλάριον" ή "Στυλάριον", που και και αυτή ίσως αποτελείαποτελούσε τηντη συνέχεια τωνδύο αρχαίων Ιωνικώνιωνικών πόλεων, της "καστροφόρου Κορύνης" και της "ΣυδούσαςΣιδούσσης" (ονομ. η Σίδουσσα), πόλειςτις πουοποίες αναφέρειαναφέρουν ο Ηρόδοτος και ο Στράβων.
Το Μελί ήταν χτισμένο στους πρόποδες του βουνού Μίμα,(στα Τούρκικα: Μπόσνταγ), στηνστο ένωσησημείο της ένωσης τριών ωραίων λόφων και σε υψόμετρο 250 - 300 μέτρων. Οι τρεις αυτοί λόφοι ονομάζονταν: ο δυτικός "Στένακας", ο ανατολικός "Κουτρουλόμυλος" και ο μεσαίος "Τ' Αλέξη ο Τεπές ή Πλατύς Καγιάς", από μια πελώρια πλατιά πέτρα που υπήρχε εκεί.
Η πόληκωμόπολη διατηρήθηκε ακμαία μέχρι και τον ξεριζωμό των κατοίκων της το 1922.
Μετά τη μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] του [[1922]] όλοι οι Μελιώτες κατέφυγαν στην Ελλάδα. Κάποιοι εγκαταστάθηκαν στις Οινούσες, κάποιοι στη Θήβα, και άλλοι στον Άγιο Κωνσταντίνο, στο Χαλάνδρι, και στο Ψυχικό. Το πιο μεγάλος μέρος τους εγκαταστάθηκε στα Μέγαρα, όπου και δημιούργησαν τον οικισμό [[Μελί Μεγάρων]], δίνοντας το όνομα της παλιάς τους πατρίδας.
