Διαγόρας ο Ρόδιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

}}

Ο '''Διαγόρας ο Ρόδιος''' ήταν ένας από τους διασημότερους πυγμάχους της αρχαιότητας και γενάρχης ολυμπιονικών. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της [[Ιαλυσός|Ιαλυσού]] (αρχαίας ροδιακής πόλης). Πατέρας του ήταν ο Δαμάγητος, εγγονός του βασιλιά της Ιαλυσού, και η μητέρα του ήταν κόρη του ήρωα [[Αριστομένης (Μεσσήνιος ήρωας)|Αριστομένη]] από την Μεσσηνία.<ref>{{cite web|title=Dia'goras, A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology|url=http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0104%3Aalphabetic+letter%3DD%3Aentry+group%3D9|work=William Smith|publisher=perseus.tufts.edu}}</ref>Νίκησε στο αγώνισμα της πυγμαχίας στην 79η Ολυμπιάδα το [[464 π.Χ.]] Την νίκη του εξυμνεί ο [[Πίνδαρος]] στον Ζ' Ολυμπιόνικο. Ο Διαγόρας ήταν επίσης [[περιοδιονίκης]] (νικητής και των τεσσάρων πανελλήνιων αγώνων). Σε προχωρημένη ηλικία το 448 π.Χ. ήταν παρών στην Ολυμπία όταν οι γιοί του [[Δαμάγητος ο Ρόδιος|Δαμάγητος]] και [[Ακουσίλαος ο Ρόδιος|Ακουσίλαος]] στέφθηκαν Ολυμπιονίκες. Λέγεται ότι αμέσως μετά την ανακήρυξή τους σε Ολυμπιονίκες, οι γιοί του ανέβασαν τον πατέρα τους στους ώμους τους και τον περιέφεραν θριαμβευτικά στο στάδιο. Τότε ένας από τους θεατές αναφώνησε ''Κάτθανε Διαγόρα, ουκ εις Όλυμπον αναβήση'' (Πέθανε Διαγόρα, μην περιμένεις να ανέβεις και στον Όλυμπο) και ο Διαγόρας εν μέσω των επευφημιών και πλήρης ευδαιμονίας άφησε την τελευταία του πνοή. Ολυμπιονίκης στέφθηκε και ο τρίτος γιος του [[Δωριέας ο Ρόδιος|Δωριέας]] καθώς και τα εγγόνια του [[Ευκλής ο Ρόδιος|Ευκλής]] και [[Πεισίδωρος ο Ρόδιος|Πεισίδωρος]], γιοι των θυγατέρων του [[Καλλιπάτειρα|Καλλιπάτειρας]] και [[Φερενίκη του Διαγόρα|Φερενίκης]].

 

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Διαγόρα ως πυγμάχος ήταν το μεγάλος ύψος του και η τακτική που ακολουθούσε: αγωνιζόταν χωρίς να στρίβει ή να σκύβει, δεν απέφευγε τον αντίπαλό του. Πήγαινε κατευθείαν επάνω στον αντίπαλό του, χωρίς να κάνει καμιά προσπάθεια να αποφύγει τα δικά του χτυπήματα. Από αυτή του την στρατηγική ονομάστηκε και «ευθυμάχας».

 

Εκτός από τη μεγάλη δόξα που κέρδισε ο Διαγόρας, στήθηκε προς τιμήν του και το άγαλμά του στην Ολυμπία. Από την μια μεριά, δίπλα του, ήταν στημένο το άγαλμα του γιου του, του Δαμάγητου, ολυμπιονίκη στην πυγμαχία, και από την άλλη το άγαλμα του άλλου του γιου, του Ακουσίλαου, ολυμπιονίκη στο παγκράτιο, καθώς και το άγαλμα του τρίτου του γιου, του Δωριέα, που ήταν τρεις φορές ολυμπιονίκης, οκτώ φορές ισθμιονίκης, επτά φορές νεμεονίκης και μία φορά πυθιονίκης στο παγκράτιο. Αργότερα στήθηκαν και αγάλματα των εγγονών του, του Ευκλή και του Πεισίροδου. Επιπλέον ο σύζυγος της κόρης του Καλλιπάτειρας ήταν και αυτός ολυμπιονίκης.

 

Η ζωή του Διαγόρα ήταν περιπετειώδης, γεμάτη από συγκινήσεις και αναγνώριση από τους συνανθρώπους του. Η πορεία του όλη σημαδεύτηκε από τον αγωνιστικό χώρο, εκεί έζησε τις μεγαλύτερες στιγμές του, εκεί ήταν φυσικό και να πεθάνει. Σε προχωρημένη ηλικία ήταν παρών στην 83η Ολυμπία το 448 π.Χ. όταν οι γιοί του, ο παγκρατιστής [[Δαμάγητος ο Ρόδιος|Δαμάγητος]] και ο πυγμάχος [[Ακουσίλαος ο Ρόδιος|Ακουσίλαος]], στέφθηκαν Ολυμπιονίκες. Λέγεται ότι αμέσως μετά την ανακήρυξή τους σε Ολυμπιονίκες, οι γιοί του ανέβασαν τον πατέρα τους στους ώμους τους και τον περιέφεραν θριαμβευτικά στο στάδιο. Τότε ένας από τους θεατές αναφώνησε ''Κάτθανε Διαγόρα, ουκ εις Όλυμπον αναβήση'' (Πέθανε Διαγόρα, μην περιμένεις να ανέβεις και στον Όλυμπο) και ο Διαγόρας εν μέσω των επευφημιών και πλήρης ευδαιμονίας άφησε την τελευταία του πνοή. Ο Διαγόρας μπορεί να μην ανέβηκε στον Όλυμπο, έμεινε όμως ξακουστός για το ήθος και τις ικανότητές του και το όνομά του αθάνατο στους αιώνες.