Διάστημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Σε αντίθεση με τη συνήθη αντίληψη, το διάστημα δεν είναι εντελώς άδειο, δηλαδή ένα τέλειο [[κενό]], αλλά εμφανίζει περιεκτικότητα (πολύ μικρής [[πυκνότητα]]ς) σε [[Σωματίδιο|σωματίδια]], κυρίως [[Πλάσμα (φυσική)|πλάσμα]]τος [[υδρογόνο]]υ, ενώ περιέχει ακόμα [[ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία]] ([[Φωτόνιο|φωτόνια]]), καθώς και τα πολύ μικρής μάζας [[Νετρίνο|νετρίνα]]. Μακροσκοπικά, σε αυτό περιέχονται επίσης [[γαλαξίες]] και [[Νεφέλωμα|νεφελώματα]]. Σύμφωνα με νεότερες θεωρίες, οι γαλαξίες και τα νεφελώματα αποτελούν μόλις το 5% της πραγματικής μάζας του [[σύμπαν]]τος· το υπόλοιπο 95% αποτελείται, σύμφωνα με τις θεωρίες αυτές, από [[σκοτεινή ύλη]] και [[σκοτεινή ενέργεια]], οι οποίες ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχουν παρατηρηθεί και η ύπαρξή τους δεν έχει επιβεβαιωθεί.
 
Οι ανθρώπινες δραστηριότητες που σχετίζονται με τη μελέτη των ουράνιων σωμάτων και των ιδιοτήτων του διαστήματος, κυρίως του δικού μας [[Ηλιακό σύστημα|Ηλιακού συστήματος]], με την αποστολή επανδρωμένων ή μη επανδρωμένων αποστολών στο διάστημα, περιγράφονται με το γενικό όρο [[εξερεύνηση του διαστήματος]].
 
==Πυκνότητα==
Γραμμή 41:
===Διαπλανητικό διάστημα===
 
Ως '''διαπλανητικό διάστημα''' (interplanetary space) ή '''μεσοπλανητικό''', ορίζεται το διάστημα γύρω από τον [[Ήλιος|Ήλιο]] και τους [[Πλανήτης|πλανήτες]]. Τα εξωτερικά όριά του, καθορίζονται από τον [[Ηλιακός άνεμος|Ηλιακό άνεμο]], μίαμια διαρκή ροή φορτισμένων σωματιδίων από τον Ήλιο, που δημιουργεί μία εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα, την [[Ηλιόσφαιρα]]. Η πυκνότητα του Ηλιακού ανέμου υπολογίζεται στα 5 - 10 [[Πρωτόνιο|πρωτόνια]] ανά κυβικό εκατοστό και η [[ταχύτητα]] του ανέμου στα 350 - 400 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο,<ref>Papagiannis, Michael D. (1972). «Space Physics and Space Astronomy». Taylor & Francis. pp. 12–149. ISBN 0677040008.</ref> αν και πολύ σπάνια μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 800 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, όταν ο Ήλιος παρουσιάζει έντονη δραστηριότητα.
 
Το διαπλανητικό διάστημα φτάνει έως την '''Ηλιόπαυση''', όπου δίνει τη θέση του στους ανέμους του διαστρικού διαστήματος, με αποτέλεσμα η Ηλιόπαυση να θεωρείται και το όριο λήξης του [[Ηλιακό σύστημα|Ηλιακού συστήματος]]. Η απόσταση όπου βρίσκεται η Ηλιόπαυση δεν είναι γνωστή μέχρι σήμερα, και μάλλον δεν είναι σταθερή, αλλά μεταβάλλεται ανάλογα με το επίπεδο δραστηριότητας του Ηλιακού ανέμου και τις τοπικές πυκνόνητες του διαστρικού διαστήματος.<ref>Phillips, Tony (2009-09-29). «Cosmic Rays Hit Space Age High». NASA. http://science.nasa.gov/headlines/y2009/29sep_cosmicrays.htm. Retrieved 2009-10-20.</ref>
Γραμμή 55:
'''Διαγαλαξιακό διάστημα''' (intergalactic space) ή '''μεσογαλαξιακό''', είναι το διάστημα ανάμεσα σε [[γαλαξίες]]. Γενικώς άδειο από διαστημική σκόνη και συντρίμμια, το διαγαλαξιακό διάστημα είναι η καλύτερη φυσική προσέγγιση του τέλειου [[Κενό|κενού]]. Μερικές θεωρίες τοποθετούν την μέση πυκνότητα του σύμπαντος ως το ισοδύναμο του ενός ατόμου [[υδρογόνο]]υ ανά κυβικό μέτρο.<ref>Davidson, Keay & Smoot, George. Wrinkles in Time. New York: Avon, 2008: 158-163</ref><ref>Silk, Joseph. Big Bang. New York: Freeman, 1977: 299.</ref> Ωστόσο, η πυκνότητα του σύμπαντος δεν είναι ομοιόμορφη, καθώς κυμαίνεται από μία σχετικά υψηλή πυκνότητα στους γαλαξίες (και εξαιρετικά υψηλές πυκνότητες σε δομές στο εσωτερικό τους, όπως πλανήτες, αστέρες και [[Μαύρη τρύπα|μαύρες τρύπες]]), έως συνθήκες τεράστιων κενών, με πυκνότητες πολύ χαμηλότερες από τον μέσο όρο του σύμπαντος. Η θερμοκρασία του διαγαλαξιακού διαστήματος υπολογίζεται σε μόλις 2,73 °Κ (−270,4&nbsp;°C ή −454,8&nbsp;°F).
 
Ειδικότερα μέσα σε μεγάλα [[σμήνη γαλαξιών]], όπως το Σμήνος της Παρθένου, το κοντινότερο σε εμάς μεγάλο [[σμήνος γαλαξιών]] (50 έως 65 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά), το διαγαλαξιακό διάστημα καταλαμβάνεται από ένα ιδιαίτερα αραιό υλικό μέσο, το [[Πλάσμα (Φυσική)|πλάσμα]],<ref>Jafelice, Luiz C. and Opher, Reuven (July 1992). «The origin of intergalactic magnetic fields due to extragalactic jets». Royal Astronomical Society. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=1992MNRAS.257..135J. Retrieved 2009-06-19.</ref> ανιχνεύσιμο από εκπομπές [[Ακτίνες Χ|ακτίνων Χ]]. Το πλάσμα αυτό ονομάζεται '''διαγαλαξιακό μέσο''' (intergalactic medium / IGM) και αποτελείται κυρίως από ιονισμένο [[υδρογόνο]] - επομένως περιέχει ίσο αριθμό ελεύθερων [[Πρωτόνιο|πρωτονίων]] και [[Ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίων]]. Η πυκνότητα του IGM θεωρείται ότι κυμαίνεται από 10 έως 100 φορές μεγαλύτερη από την μέση πυκνότητα του σύμπαντος, δηλαδή 10 έως 100 άτομα υδρογόνου ανά κυβικό μέτρο, αλλά μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 1.000 άτομα μέσα σε τεράστια σμήνη.
 
==Δείτε επίσης==