Χειμάρρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 6109241 από τον 130.43.34.83 (Συζήτηση) |
Ορθόδοξοι ήταν οι Αλβανοί σε αυτά τα μέρη |
||
Γραμμή 48:
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε καταλάβει τη Βόρεια Ήπειρο από τα τέλη του 14ου αιώνα, αλλά όντας φυσικό οχυρό, η Χειμάρρα ήταν η μοναδική περιοχή που δεν υποτάχθηκε στην Οθωμανική Τουρκική εξουσία. Έγινε σύμβολο αντίστασης στους Οθωμανούς αλλά υπέφερε από μια σχεδόν διαρκή κατάσταση πολέμου. Μετά τη [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|πτώση της Κωνσταντινούπολης]] οι κάτοικοί της διεξήγαγαν σκληρούς αγώνες κατά των Τούρκων με επικεφαλής τον [[Σκεντέρμπεης|Σκεντέρμπεη]]. Μετά τον θάνατο αυτού τον αγώνα συνέχισε ο Γεώργιος Αρέσιος. Το καλοκαίρι του 1473 ο οπλαρχηγός Ιωάννης Βλάσης με μια μικρή ομάδα από τη γειτονική [[Κέρκυρα]] καθώς και με υποστήριξη ντόπιων Χειμαριωτών απέκτησε τον έλεγχο όλης της παραλιακής περιοχής από τη [[Δήμος Σαγιάδας|Σαγιάδα]] μέχρι τη Χειμάρρα, αλλά όταν έληξε ο εν εξελίξει Τουρκο-βενετικός Πόλεμος (1479) η περιοχή περιήλθε πάλι σε Οθωμανικό έλεγχο. Το 1481, ένα χρόνο μετά την απόβαση των Οθωμανών στο [[Οτράντο]] της νότιας Ιταλίας, οι Χειμαρριώτες ενώθηκαν με τις δυνάμεις του [[Γκιόν Καστριότι ο Νεότερος|Γκιόν Καστριότι]], γιου του Σκεντέρμπεη στην εξέγερση του κατά των Οθωμανών. Η εξέγερση απέτυχε αλλά οι Χειμαρριώτες ξεσηκώθηκαν πάλι το 1488 και μεταξύ 1494-1509, αποσταθεροποιώντας τον τουρκικό έλεγχο αλλά αποτυγχάνοντας να απελευθερώσουν τα εδάφη τους.
Το 1518 ο αρνησίθρησκος Χειμαρριώτης [[Αγιάς Μεχμέτ πασάς|Αγιάς πασάς]] κατάφερε να πείσει τους πατριώτες του να δεχθούν τη κυριαρχία των Τούρκων έναντι μεγάλων ανταλλαγμάτων με οικονομικά προνόμια, τα οποία αργότερα οι Τούρκοι αφαίρεσαν. Έτσι μια μεγάλη σειρά από εξεγέρσεις και επαναστάσεις εναντίον των Τούρκων αλλά και των Αλβανών χαρακτηρίζουν την πόλη της Χειμάρρας. Ο Οθωμανός Σουλτάνος [[Σουλεϊμάν Α΄ ο Μεγαλοπρεπής]] πραγματοποίησε προσωπικά μια αποστολή το 1537 και κατέστρεψε ή κατέλαβε πολλά γύρω χωριά, αλλά δεν κατόρθωσε να υποτάξει την περιοχή. Έτσι οι οθωμανικές αρχές, με σκοπό να αποτρέψουν εξεγέρσεις, συνέταξαν σειρά προνομίων για την περιοχή της Χειμάρρας και τους κατοίκους της. Τα προνόμια αφορούσαν την απαλλαγή από την καταβολή φόρων και τελωνειακών δασμών. Οι κάτοικοι είχαν το δικαίωμα να οπλοφορούν, ακόμα και όταν οι Χειμαρριώτες καπεταναίοι επισκέπτονταν τον εκπρόσωπο του Σουλτάνου στα [[Ιωάννινα]]. Επίσης, η Χειμάρρα εκπροσωπούνταν στην [[Κωνσταντινούπολη]], με δικό της αντιπρόσωπο, που είχε το προνόμιο της προσωπικής ακροάσεως προς την [[Υψηλή Πύλη]]. Έναντι αυτών των προνομίων οι Χειμαρριώτες είχαν την υποχρέωση να συμμετέχουν στις οθωμανικές εκστρατείες. Τα προνόμια διατηρήθηκαν ως το τέλος της τουρκοκρατίας. Εντούτοις, παρά τα προνόμια, οι Χειμαρριώτες επαναστάτησαν κατά της Οθωμανικής εξουσίας στον Τρίτο Βενετοτουρκικό Πόλεμο (1537–40), στον [[Οθωμανική εισβολή στην Κύπρο|Τέταρτο Βενετοτουρκικό Πόλεμο]] (1570–73), στον [[Έκτος Βενετοτουρκικός πόλεμος|Πόλεμο του Μοριά]] (1684–99), στον [[Έβδομος Βενετοτουρκικός πόλεμος|Έβδομο Βενετοτουρκικό Πόλεμο]] (1714–18) και στους [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος|Ρωσοτουρκικούς Πολέμους]] του 18ου αιώνα. Αφ' ετέρου τα Οθωμανικά αντίποινα ερήμωσαν την περιοχή και οδήγησαν σε αναγκαστικούς [[Εξισλαμισμός|εξισλαμισμούς]], που τελικά περιόρισαν το Χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής στην πόλη της Χειμάρρας και έξι χωριά. Εξάλλου οι Χειμαρριώτες υφίσταντο συχνά επιθέσεις των [[Λιάπηδες|Λιάπηδων]], γειτονική Αλβανική φυλή, λόγω διαφορετικής φυλής
Εκείνη την εποχή οι κάτοικοι της Χειμάρρας ανέπτυξαν στενούς δεσμούς με τις Ιταλικές πόλεις-κράτη, ιδιαίτερα τη [[Νάπολη]] και τη πανίσχυρη [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Δημοκρατία της Βενετίας]], που έλεγχε την Κέρκυρα και τα άλλα νησιά του Ιονίου, και αργότερα με την [[Αυστροουγγαρία]]. Μάλιστα το 18ο αιώνα πολλοί Χειμαρριώτες μετανάστευσαν στην Ιταλία, όπου ακόμη διατηρούν την Ελληνική τους ταυτότητα.
| |||