Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
{{Άλλεςχρήσεις3|Φίλιππος}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Φίλιππος ο Γ΄ ο Τολμηρός''' (''Philippe III le Hardi'', [[1 Μαΐου]] [[1245]] - [[5 Οκτωβρίου]] [[1285]]) ήταν βασιλιάς της [[Γαλλία]]ς ([[1270]] - [[1285]]).<ref>Elizabeth M. Hallam, Capetian France: 987-1328, (Longman House, 1980), 275.</ref>
 
Ήταν πρώτος γιος και διάδοχος του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου Θ΄ του Άγιου]] και της [[Μαργαρίτα της Προβηγκίας|Μαργαρίτας της Προβηγκίας]].<ref>Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, (Continuum, 2007), 237.</ref> Δειλός, άτολμος και αναποφάσιστος σαν χαρακτήρας, επηρεαζόταν εύκολα από τις αποφάσεις των συγγενικών του προσώπων, ιδιαίτερα του θείου του [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Καρόλου του Ανζού]] και του συμβούλου του [[Πέτρος του Μπρος|Πέτρου του Μπρος]].
 
Πριν διαδεχθεί τον πατέρα του, κατείχε τον τίτλο του κόμητος της [[Ορλεάνη]]ς, ενώ τον συνόδευσε στην [[Η΄ Σταυροφορία]] στην [[Τυνησία]] ([[1270]]). Εκεί από επιδημία πανώλης πέθαναν ο πατέραςμικρότερος αδελφός του πέθανε[[Ιωάννης Τριστάν|Ιωάννης Τριστάν, κόμης του Βαλουά]] και ο πατέρας του, ο Φίλιππος ανακηρύχθηκε βασιλιάς σε ηλικία 25 ετών. <ref>The disease in question was either dysentery or typhus; Riley-Smith 2005, pp. 210–211</ref>Το [[1271]] ο θείος του [[Αλφόνσος, κόμης του Πουατιέ]] και της [[Τουλούζη]]ς πέθανε χωρίς διαδόχους επιστρέφοντας από την 8η Σταυροφορία. Ο Φίλιππος κληρονόμησε τα εδάφη του και τα ένωσε με το Γαλλικό στέμμα, εκτός από την περιοχή του Κομτάτ Βενεσίν γύρω από την πόλη της [[Αβινιόν]], η οποία δόθηκε στον [[Πάπας Γρηγόριος Ι΄|Πάπα Γρηγόριο τον Ι΄]] ([[1274]]). Κληρονόμησε επίσης τις περιοχές [[Περς]] και [[Αλενσόν]] από τον αδελφό του Πέτρο.
 
Υποστήριξε τον θείο του Κάρολο του Ανζού σε όλες τις βλέψεις του στην Ιταλία, αλλά όταν ο βασιλιάς της Καστίλης κατέλαβε το βασίλειο της Νάπολης, ο Πάπας αφόρισε τον κατακτητή. Απέδωσε την [[Αραγωνία]] στον [[Κάρολος του Βαλουά|Κάρολο, κόμη του Βαλουά]] και γιο του Φιλίππου. Ο Φίλιππος επενέβη στην διαδοχή του βασιλείου της Ναβάρρας, παντρεύοντας τον γιο του [[Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας|Φίλιππο]], με τη διάδοχο του θρόνου της Ναβάρρας, [[Ιωάννα της Ναβάρρας]].
 
==Θάνατος==
 
Το [[1284]] ο Φίλιππος και οι γιοί του έμπαιναν στο Ρουσιγιόν επικεφαλής της μεγάλης Αραγωνικής Σταυροφορίας. Οχυρώθηκαν πίσω από τη [[Γκερόνα]] με σκοπό να την κυριεύσουν. Η αντίσταση ήταν σκληρή αλλά τελικά η πόλη καταλήφθηκε. Σύντομα όμως υπέστησαν σκληρή δοκιμασία, αφού όλο το στρατόπεδο επλήγη από επιδημία [[δυσεντερία]]ς, από την οποία πέθανε και ο ίδιος ο Φίλιππος.
Μετά τον θάνατο του τα μέλη του σώματος του διαχωρίστηκαν σύμφωνα με το Τευτονικό έθιμο, η σάρκα του τοποθετήθηκε στον καθεδρικό ναό της Ναρβόννης, τα εντόσθια του στο αβαείο του Νώε στην [[Νορμανδία]], η καρδιά του στον κατεδαφισμένο τώρα ναό του Κουβέντ των Ιακωβίνων στο [[Παρίσι]] και τα οστά του στην βασιλική του [[Σαιν-Ντενί (Ρεϋνιόν)|Σαιν Ντενί]] στα βόρεια του Παρισιού.<ref>Cárdenas, Fabricio (2014). 66 petites histoires du Pays Catalan [66 Little Stories of Catalan Country] (in French). Perpignan: Ultima Necat.</ref>
 
 
== Κληρονόμοι ==
Γραμμή 25 ⟶ 29 :
* Μαργαρίτα ([[1282]] – [[1317]]), παντρεύτηκε τον [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο Α΄ της Αγγλίας]].
 
==Παραπομπές==
== Πηγές ==
* [http://libro.uca.edu/chaytor/achistory.htm libro.uca.edu]
 
{{παραπομπές}}
 
== Πηγές ==
 
* [http://libro.uca.edu/chaytor/achistory.htm libro.uca.edu]