Πλουτώνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Σφάλματα Παραπομπων 1/2
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 359:
}}{{dead link|date=June 2015}}</ref> Σε θερμοκρασία δωματίου το πλουτώνιο είναι στην α-μορφή που είναι και η πιο κοινή δομική μορφή του στοιχείου. Η α-μορφή είναι τόσο εύθρυπτη, όσο και ο γκρίζος χυτοσίδηρος, εκτός κι αν είναι κράμα με άλλα μέταλλα οπότε γίνεται μαλακή και όλκιμη. Σε αντίθεση με άλλα μέταλλα, το πλουτώνιο, δεν είναι καλός αγωγός του [[Ηλεκτρισμός|ηλεκτρισμού]] και της [[θερμότητα]]ς. Έχει χαμηλό [[σημείο τήξης]] (640&nbsp;°C), και ασυνήθιστα υψηλό σημείο βρασμού (3327&nbsp;°C).<ref name = "WISER"/>
 
Η εκπομπή σωματιδίων α, που είναι υψηλής ενέργειας πυρήνες [[Ήλιο|ηλίου]], είναι η πιο γνωστή μορφή ακτινοβολίας που εκπέμπεται από το πλουτώνιο.<ref name="NNDC"/> Ένας τυπικός πυρήνας πυρηνικού όπλου 5 Kg περιέχει 12,5 × 10<sup>24</sup> άτομα. Με χρόνο ημιζωής 24.100 χρόνια, περίπου 11,5 × 10<sup>12</sup> από τα άτομά του διασπώνται κάθε [[δευτερόλεπτο]] εκπέμποντας σωματίδια-α των 5,157 [[Ηλεκτρονιοβόλτ|MeV]]. Η θερμότητα που παράγεται με την επιβράδυνση α - σωματιδίων, κάνει το Pu ζεστό στην αφή.<ref name = "Heiserman1992">{{harvnb|Heiserman|1992}}</ref><ref>
{{cite book
|last = Rhodes |first = Richard
Γραμμή 464:
|title = Chart of Nuclides|publisher = National Nuclear Data Center, [[Brookhaven National Laboratory]]|accessdate = 2008-09-13|year = 2008|location = Upton (NY)}}</ref>
 
Οι [[Μαζικός αριθμός|μαζικοί αριθμοί]] των ισοτόπων του πλουτωνίου κυμαίνονται από 228 έως 247. Ο βασικός τρόπος διάσπασης των ισοτόπων με μαζικό αριθμό μικρότερο από το πιο σταθερό ισότοπο, το πλουτώνιο-244, είναι η αυθόρμητη σχάση και η εκπομπή α-σωματιδίων, ενώ, ως επί το πλείστον, τα προϊόντα διάσπασης είναι ισότοπα του [[Ουράνιο|ουρανίου]] (με 92 [[πρωτόνια]]) και του [[Ποσειδώνιο|ποσειδωνίου]] (με 93 πρωτόνια) (αγνοώντας τους ενδιάμεσους θυγατρικούς πυρήνες που δημιουργούνται). Ο κύριος τρόπος διάσπασης για τα ισότοπα που έχουν μαζικό αριθμό μεγαλύτερο από το πλουτώνιο-244, είναι η εκπομπή β-σωματιδίων, ως επί το πλείστον όμως τα προϊόντα αποσύνθεσης αποτελούν τα ισότοπα του [[Αμερίκιο|αμερικίου]] (με 95 πρωτόνια). Το πλουτώνιο-241 είναι το μητρικό ισότοπο της ραδιενεργής σειράς του ποσειδωνίου, που αποσυντίθεται σε αμερίκιο-241, μέσω της εκπομπής β-σωματιδίων.<ref name = "Heiserman1992">Heiserman 1992</ref><ref name="NNDC"/><!-- Note: page 340 -->
 
Το πλουτώνιο-238 και 239 είναι τα πιο κοινά από τα συνθετικά ισότοπα.<ref name = "Heiserman1992"/> Το πλουτώνιο-239 δημιουργείται με την ακόλουθη αντίδραση από ουράνιο (U) και [[Νετρόνιο|νετρόνια]] (n), μέσω της διάσπασης βήτα (β<sup>−</sup>) με ποσειδώνιο (Np), ως ενδιάμεσο<ref>{{cite journal|first=J. W.|last=Kennedy|coauthors=Seaborg, G. T.; Segrè, E.; Wahl, A. C.|title=Properties of Element 94|journal=Physical Review|year=1946|issue=7–8|pages=555–556|doi=10.1103/PhysRev.70.555|volume=70}}</ref>:
Γραμμή 563:
[[Αρχείο:Plutonium pyrophoricity.jpg|thumb|left|Το πυροφορικό πλουτώνιο λάμπει σαν λαμπερή στάχτη, υπό ορισμένες προϋποθέσεις|alt=Ένα μαύρο μπλοκ πάνω σε ένα τραπέζι με κόκκινα στίγματα πάνω του και κίτρινη σκόνη γύρω απ' αυτό]]
[[Αρχείο:96602765.lowres.jpeg|thumb|left|upright|alt= διατομή ενός φιαλιδίου γυαλιού που παρουσιάζει καφετί-άσπρο χιόνι-όπως πτώση στο κατώτατο σημείο|Είκοσι μικρογραμμάρια καθαρού υδροξειδίου πλουτωνίου. [καθαρό υδροξείδιο πλουτωνίου.<ref>[http://imglib.lbl.gov/ImgLib/COLLECTIONS/BERKELEY-LAB/RESEARCH-1930-1990/NUCLEAR-PHYSICS/TRANSURANIUM-ELEMENTS/index/96602765.html Pure plutonium hydroxide in capillary tube]{{dead link|date=June 2015}}, LBNL Image Library</ref>]]
Το πλουτώνιο είναι ένα δραστικό μέταλλο. Σε υγρό αέρα ή σε υγρό [[αργό]], το μέταλλο οξειδώνεται ταχύτατα, παράγοντας ένα μείγμα οξειδίων και υδριδίων.<ref name = "WISER"/> Αν το μέταλλο εκτεθεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιορισμένη ποσότητα υδρατμών, σχηματίζεται μία επιστρωμένη σκόνη από [[διοξείδιο του πλουτωνίου]] πάνω στην επιφάνειά του.<ref name = "WISER"/> Σχηματίζεται επίσης και [[υδρίδιο του πλουτωνίου]], αλλά υπό μεγάλες ποσότητες υδρατμών σχηματίζεται μόνο διοξείδιο του πλουτωνίου.<ref name = "Miner1968p545"/>
{{cite web
|url = http://webwiser.nlm.nih.gov/getSubstanceData.do;jsessionid=89B673C34252C77B4C276F2B2D0E4260?substanceID=419&displaySubstanceName=Plutonium,%20Radioactive&UNNAID=&STCCID=&selectedDataMenuItemID=44
|author = NIH contributors
|publisher = U.S. National Library of Medicine, National Institutes of Health
|location = Bethesda, (MD)
|title = Plutonium
|work = Wireless Information System for Emergency Responders (WISER)
|accessdate = 2008-11-23
}} (public domain text)</ref> Αν το μέταλλο εκτεθεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιορισμένη ποσότητα υδρατμών, σχηματίζεται μία επιστρωμένη σκόνη από [[διοξείδιο του πλουτωνίου]] πάνω στην επιφάνειά του.<ref name = "WISER"/> Σχηματίζεται επίσης και [[υδρίδιο του πλουτωνίου]], αλλά υπό μεγάλες ποσότητες υδρατμών σχηματίζεται μόνο διοξείδιο του πλουτωνίου.<ref name = "Miner1968p545"/>
 
Αυτή η επίστρωση κάνει το μέταλλο πυροφορικό, που σημαίνει ότι μπορεί να αναφλεγεί αυθόρμητα, έτσι ο χειρισμός μεταλλικού πλουτωνίου γίνεται σε ξηρή και αδρανή ατμόσφαιρα, από [[άζωτο]] ή [[αργό]]. Το οξυγόνο επιβραδύνει τις επιπτώσεις της [[υγρασία]]ς.<ref name = "WISER"/>