Μάχη του Βατερλώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η μάχη άρχισε με πρωτοβουλία του γαλλικού στρατού το μεσημέρι της 18ης Ιουνίου, μεταξύ των Γάλλων και των Βρεταννών, ενώ τμήμα του γαλλικού στρατού, υπό τον στρατάρχη μαρκήσιο ντε Γκρουσύ (Emmanuel de Grouchy), είχε αναλάβει τους σε αρκετή απόσταση ευρισκόμενους Πρώσους. Ο στρατός του Ουέλινγκτον, τοποθετημένος στον δρόμο των [[Βρυξέλλες|Βρυξελλών]], στην πλαγιά του Μον Σεν Ζαν (γαλλικά: Mont-Saint-Jean, Ύψωμα του Αγίου Ιωάννη), αντιστάθηκε σε επανειλημμένες γαλλικές επιθέσεις μέχρι το απόγευμα. Τότε κατέφθασε ο Μπλύχερ, που είχε εν τω μεταξύ κατορθώσει να απαγκιστρωθεί από τον Γκρουσύ, και επιτέθηκε διασπώντας τη δεξιά πτέρυγα του γαλλικού στρατού. Εκείνη τη στιγμή, οι Βρεταννοί και οι υπόλοιποι σύμμαχοι αντεπιτέθηκαν και υποχρέωσαν τους Γάλλους σε άτακτη φυγή. Ο ίδιος ο Δούκας του Ουέλινγκτον χαρακτήρισε αυτή τη μάχη ως την πιο αμφίρροπη, στην εξέλιξή της, σύρραξη που είχε δει<ref><nowiki>'''</nowiki>The Creevey papers<nowiki> </nowiki>: a selection from the correspondence & diaries of Thomas Creevey, M.P.,<nowiki>''</nowiki>, επιμ. Sir Herbert Maxwell, κεφ. x, σ.236.</ref>. Οποιαδήποτε πλευρά θα μπορούσε να είχε βγει νικήτρια, αλλά κάποια λάθη επικοινωνίας, ηγεσίας και κρίσης οδήγησαν τελικά σε ήττα των Γάλλων<ref>[http://www.bbc.co.uk/history/british/empire_seapower/battle_waterloo_01.shtml The Battle of Waterloo], BBC. Ανακτήθηκε 3/12/2013</ref>.

Ο Ναπολέων κινήθηκε πρώτα κατά του πρωσικού Στρατού στις 16 Ιουνίου, με την δεξιά πτέρυγα και το εφεδρικό του στράτευμα και νίκησε τον Μπλύχερ στη [[Μάχη του Λινύ]] (Ligny). Το πρωσικό κέντρο δεν άντεξε στις γαλλικές επιθέσεις, αλλά οι πτέρυγες κράτησαν τις θέσεις τους. Ο Νεΰ εν τω μεταξύ βρήκε τις προσβάσεις προς το [[Μάχη του Κατρ Μπρα|Κατρ Μπρα]] να κατέχονται από τον πρίγκιπα της Οράγγης, ο οποίος απέκρουσε αρχικά τις επιθέσεις του Νεΰ, αλλά άρχισε να υποχωρεί προ των υπέρτερων γαλλικών δυνάμεων. Στη συνέχεια όμως, κατέφθασαν ενισχύσεις και ο Ουέλινγκτον ο οποίος, αναλαμβάνοντας τη διοίκηση, απώθησε τον Νεΰ νωρίς το απόγευμα, ασφαλίζοντας τις προσβάσεις προς το Κατρ Μπρα. Ήταν όμως αργά για να στείλει βοήθεια στους Πρώσους στο Λινύ. Η υποχώρηση των τελευταίων, καθιστούσε τη θέση του στο Κατρ Μπρα επισφαλή. Έτσι την άλλη μέρα αποσύρθηκε νότια, σε μια πιο αμυντική θέση, της οποίας ο ίδιος είχε κάνει αναγνώριση την προηγούμενη χρονιά, στο Ύψωμα του Αγίου Ιωάννη, νότια του χωριού του Βατερλώ και του δάσους του Σουάν (Soignes).<ref>Longford 1971, σ.527.</ref>

Ο Ναπολέων επεχείρησε με την εφεδρική του δύναμη καθυστερημένη εξόρμηση στις 17 Ιουνίου και ενώθηκε με τον Νεΰ στις 13:00 για να επιτεθούν στον Ουέλινγκτον, αλλά βρήκαν τη θέση κενή. Οι Γάλλοι καταδίωξαν τον Ουέλινγκτον, όμως υπήρξε μόνο μία αψιμαχία ιππικού στη Γκενάπ (Genappe), την ώρα που άρχισε καταρρακτώδης βροχή, η οποία κράτησε όλο το βράδυ. Πριν εγκαταλείψηεγκαταλείψει το Λινύ, ο Ναπολέων διέταξε τον Γκρουσύ, διοικητή της δεξιάς πτέρυγας, να ακολουθήσει τους υποχωρούντες Πρώσους με 33.000 άνδρες. Η καθυστερημένη εκκίνηση, η αβεβαιότητα ως προς την κατεύθυνση των Πρώσων και η ασάφεια των εντολών του Ναπολέοντα, είχαν ως συνέπεια να μη μπορέσει ο Γκρουσύ να εμποδίσει τον πρωσικό στρατό να φτάσει στη Βαβρ, απ' όπου μπορούσε να βαδίσει προς ενίσχυση του Ουέλινγκτον. Στο τέλος της 17ης Ιουνίου, ο στρατός του Ουέλινγκτον είχε φθάσει στη θέση του στο Βατερλώ, με το κυρίως σώμα του Ναπολέοντα να ακολουθεί, και τον στρατό του Μπλύχερ να συγκεντρώνεται στη Βαβρ, περίπου 13 χλμ. ανατολικά της πόλης.