Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2005: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 46:
Ένα ειδικό CD και DVD κυκλοφόρησαν και μια νέα εισαγωγή στα CD και στα DVD ήταν οτι όλες οι συμμετέχουσες χώρες στα εξώφυλλα ειχαν την σημαία τους μέσα σε σχήμα καρδιάς. Η EBU ανέθεσε επίσης ένα βιβλίο «Ο διαγωνισμός της Eurovision - Η Επίσημη Ιστορία", με συγγραφέα τον Βρετανοαμερικάνο συγγραφέα John Kennedy O'Connor για να γιορτάσουν την πεντηκοστή επέτειο του διαγωνισμού. Το βιβλίο παρουσιάστηκε στην οθόνη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος μεταξύ των τραγουδιών 12 και 13 (Σερβία και Μαυροβούνιο, Δανία). Το βιβλίο εκδόθηκε στα [[Αγγλική γλώσσα|Αγγλικά]], στα [[Γερμανική γλώσσα|Γερμανικά]], στα [[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]], στα [[Ολλανδική γλώσσα|Ολλανδικά]], στα [[Σουηδική γλώσσα|Σουηδικά]], στα [[Δανική γλώσσα|Δανέζικα]] και στα [[Φινλανδική γλώσσα|Φινλανδικά]].
 
Κατά τη διάρκεια του ημιτελικού, υπήρχαν λίγες μειώσεις στον ήχο, κυρίως κατά τη διάρκεια του νορβηγικού τραγουδιού, λίγο μετά την εισαγωγή. Αυτά δεν επιδιωρθώθηκανεπιδιορθώθηκαν για το DVD.
 
==Οι διαγωνιζόμενοι==
Οι νεοεισερχόμενοι στο Διαγωνισμό ήταν η [[Βουλγαρία]] και η [[Μολδαβία]], ενώ η [[Ουγγαρία]] επέστρεψε μετά από μια παύση από την τελευταία συμμετοχή τους στον [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1998|διαγωνισμό του 1998]]. Ο [[Λίβανος]] επίσης αναμενόταν να κάνει ντεμπούτο με το τραγούδι "Quand tout s'enfuit", που θα εκτελόταν από την Αλίν Λαχούντ, αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει, αφού η [[Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση|EBU]] τους ενημέρωσε ότι οι κανόνες του διαγωνισμού απαιτούν να μεταδώσουν την ισραηλινή συμμετοχή κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού και οτι θα επιτραπεί η ψηφοφορία σε αυτό (το Ισραήλ), το οποίο αντιτίθεται στο λιβανικό δίκαιο και απαγορεύει οποιαδήποτε αναγνώριση του Ισραήλ. Πολλά από τα φαβορί, κυρίως η [[Ισλανδία]], η [[Λευκορωσία]], και οι [[Κάτω Χώρες]], απέτυχαν να προκριθούν από τον ημιτελικό (ίσως να ήταν το μεγαλύτερο σοκ στο διαγωνισμό του 2005). Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι η [[Ιρλανδία]], η μόνη νικήτρια της Eurovision επτά φορές, δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό. Στον τελικό, η οικοδέσποινα Ουκρανία μαζί με τις λεγόμενες «Big 4» ([[Ισπανία]], [[Ηνωμένο Βασίλειο]], [[Γαλλία]] και [[Γερμανία]] - οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες της [[Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση|EBU]], που προκρίνονται αυτόματα στον τελικό) κατέλαβαν τις πέντε τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα, και ήταν η πρώτη (και μοναδική) φορά στην ιστορία της Eurovision που συνέβη ένα τέτοιο πράγμα σε αυτές τις χώρες.
 
==Προβλήματα==
Το 2005 δεν αποτέλεσε εξαίρεση για σκάνδαλα σχετικά με τους εκπροσώπους των χωρών που συμμετείχαν. Το τραγούδι «Lorraine» του "Καφφέ" κατηγορήθηκε για λογοκλοπή. Το τραγούδι ακουγόταν πολύ παρόμοιο με μια άλλη συμμετοχή,του Ruslan Mainov απο τον [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2001|διαγωνισμό του 2001]]. Υπήρξαν επίσης προβλήματα στη Μάλτα με την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού, έτσι ώστε οι τηλεθεατές δεν ήταν σε θέση να παρακολουθήσουν την εθνική τους επιλογή από την αρχή. Υπήρξε μια διαμάχη σχετικά με την συμμετοχή της Τουρκίας: Η [[Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|TRT]] πήρε μια ψεύτικη κριτική επιτροπή η οποία οδήγησε στην νίκη του τραγουδιού "Rimi Rimi Ley" της Gülseren, που η νικήτρια του [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2003|2003]] [[Σερτάμπ Ερενέρ|Sertab Erener]], είπε οτι δεν ήταν η καλύτερη επιλογή. Υπήρχαν παρόμοιες αντιπαραθέσεις στη [[ΠΓΔΜ]], η οποία οδήγησε σε μια ενδεχόμενη νίκη για τον Martin Vučić. Η ουκρανική συμμετοχή έπρεπε να αλλάξει, διότι έφερνε ένα πολιτικό μήνυμα προς τους ανθρώπους, και η [[Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση|EBU]] δήλωσε ότι καμία πολιτική θα μπορούσε να συμμετέχουν στο διαγωνισμό. Η συμμετοχή της [[Σερβία & Μαυροβούνιο|Σερβίας και του Μαυροβουνίου]] επισκιάστηκε από ένα σκάνδαλο και μια κατηγορία της λογοκλοπής. Η συμμετοχή της Πορτογαλίας, "Amar", είχε πολύ κακή ποιότητα ήχου, με το μικρόφωνο της γυναίκας τραγουδίστριας να παραλείπει τον ήχο πολλές φορές στη σκηνή.
 
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι το πρόγραμμα διήρκεσε μόλις λιγότερο από 3,5 ώρες. Αυτό οφείλεται κυρίως στην εξαιρετικά μεγάλη διαδικασία ψηφοφορίας, όπου 39 χώρες ψήφισαν, διαβάζοντας κάθε βαθμολογία. Πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, ο σχολιαστής "Terry Wogan", παρατήρησε και σχολίασε την διαδικασία ''μαραθώνιο''. Όταν η Ρωσία ψήφισε δήλωσε «Πόσες χώρες έχουμε ακόμα ; Τι ώρα είναι ;". Επειδή η παράσταση υπερέβη τόσο άσχημα, η [[Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση|EBU]] μετά άλλαξε τον τρόπο που οι ψήφοι ανακοινώνονται. Το 2006, οι ψήφοι ανακοινώθηκαν σε μια πολύ μικρότερη μέθοδο, όπου μόνο οι 3 πρώτες βαθμολογίες διαβάστηκαν (το υπόλοιπο εμφανίστηκε στον πίνακα αυτόματα).
 
Η [[Ρουσλάνα|Ruslana]] επρόκειτο επίσης να ήταν ένας παρουσιαστής του show, αλλά αποσύρθηκε πριν από το διαγωνισμό για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένης της κακής δεξιότητές της στα [[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]. Άνοιξε το διαγωνισμό, και έκανε μερικές σύντομες συνεντεύξεις στο "πράσινο δωμάτιο" σε μερικά διαφορετικές στιγμές στην εκδήλωση.