Ονομασίες των Ελλήνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Αντιπαράθεση των όρων "Έλληνες", "Ρωμαίοι" και "Γραικοί": Δεν κατάλαβες. Η ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ είναι του 1805. |
→Αντιπαράθεση των όρων "Έλληνες", "Ρωμαίοι" και "Γραικοί": Πού λέει "όσοι το χρησιμοποιούσαν" ? |
||
Γραμμή 103:
Μετά την πτώση της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] και κατά τη διάρκεια της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανικής κατοχής]], ξεκίνησε μια διαμάχη γύρω από τις τρεις διαφορετικές ονομασίες των Ελλήνων. Η διαμάχη αυτή κόπασε για κάποιο χρονικό διάστημα μετά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]], αλλά επιλύθηκε οριστικά μόλις στις αρχές του 20ού αιώνα, μετά την κατάληψη της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] από τους [[Τουρκία|Τούρκους]].
Στη διάρκεια της [[Τουρκοκρατία]]ς δεν έπαυσε η συναίσθηση της καταγωγής από την αρχαιότητα.
"''En Παραπέμπουν στο [http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/1/4/1/metadata-165-0000023.tkl&do=115363.pdf&pageno=11&width=478&height=634&maxpage=655&lang=en Δωρόθεος (Ψευδο-), Μητροπολίτης Μονεμβασίας, "Βιβλίον ιστορικόν περιέχον εν συνόψει διαφόρους και εξόχους ιστορίας", αρχική έκδοση Ενετίησιν, Παρ' Ιωάννη Αντωνίω τω Ιουλιανώ, 1631, σελ. 11 του φυλλομετρητή], επανέκδοση Βενετία, 1805. </ref> Με την εμφάνιση της τυπογραφίας σημειώνεται το 17ο και 18ο αιώνα σημαντική αύξηση των λαϊκών εκδόσεων όπως η ''[[Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου]]''.<ref>[http://socio-anthropologie.revues.org/1252#bodyftn8 Gounaris & Frangopoulos, παρ. 6, παραπέμπουν στο K.Θ. Δημαράς, "Νεοελληνικός Διαφωτισμός", έκδοςη 1989, σ. 127-133].</ref> Η προετοιμασία του ελληνισμού για την εθνική του αφύπνιση βασίστηκε σε πολλούς παράγοντες. Κατά την κρατούσα άποψη, η συμβολή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού στην προετοιμασία της αφύπνισης του ελληνικού έθνους είναι μεγάλη, καθώς με τα έργα των Ελλήνων διανοούμενων της εποχής, συνέβαλλαν στη διαμόρφωση της νεοελληνικής συνείδησης, της γλώσσας και της εκπαίδευσης των Ελλήνων. Κατ' άλλους (π.χ. [[Απόστολος Διαμαντής]]) αυτή η εκτίμηση κρίνεται υπερβολική και ο λεγόμενος Νεοελληνικός Διαφωτισμός ήταν απλά ένα κίνημα με αίτημα παιδείας. Οι διανοούμενοι θεώρησαν την παιδεία βασικό θεμέλιο της εθνικής αφύπνισης. Το πνευματικό αυτό κίνημα αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη για τoν σκοπό αυτό, μεταφέροντας τις ιδέες του [[Διαφωτισμός|Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού]] με την μετάφραση των έργων των μεγάλων Διαφωτιστών της Δύσης. Ως αποτέλεσμα του ξεσπάσματος του Αιώνα των Φώτων την περίοδο αυτή στην Ευρώπη, παρατηρείται το φαινόμενο της εμφάνισης εθνικών ομάδων οι οποίες, αν κι ακόμη ζουν μέσα στις πολυεθνικές αυτοκρατορίες, αρχίζουν να αναζητούν την ανεξαρτησία τους.
|