Αλφόνσος του Πουατιέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
 
Το [[1252]], με το θάνατο της μητέρας του, Λευκής της Καστίλλης, ανέλαβε την αντιβασιλεία με τον μικρότερο αδελφό του Κάρολο τον Ανδεγαυό μέχρι την επιστροφή του αδελφού τους Λουδοβίκου από εκστρατεία. Κάνοντας διαπραγματεύσεις την περίοδο εκείνη με τον Γάλλο βασιλιά [[Ερρίκος Γ΄ της Γαλλίας|Ερρίκο Γ΄]], κατέληξαν το 1249 στη [[Συνθήκη των Παρισίων (1249)|Συνθήκη των Παρισίων]], σύμφωνα με την οποία ο Άγγλος βασιλιάς όφειλε να αποσυρθεί από περιοχές της Γαλλικής γης (π.χ. [[Νορμανδία]], [[Ανζού]], [[Πουατιέ]]) και αυτοί με την σειρά τους θα απέσυραν την υποστήριξη τους προς τους Άγγλους επαναστάτες.
To μεγαλύτερο διάστημα βρισκόταν στο [[Παρίσι]], την κομητεία του στην [[Τουλούζη]] την κυβερνούσε μέσω των βαρόνων εκπροσώπων του.<ref>Petit-Dutaillis. pp. 299-300.</ref>
 
Το κύριο έργο του ήταν η οργάνωση των επαρχιών με νόμους και κεντρική διοίκηση, που είχε ως απώτερο στόχο την εν συνεχεία ένωσή τους με το Γαλλικό στέμμα. Με τον «Αλφονσίνιο» κώδικα νόμων προστάτευε τις μεσαίες τάξεις από τις αυθαίρετες εκμεταλλεύσεις των ισχυρών. Άσκησε μια επιτυχή επιρροή στον νότο σε πείσμα του αυταρχικού και φιλάργυρου χαρακτήρα του. Το 1249, πραγματοποίησε στο Πουατιέ την πρώτη «έξωση των Ιουδαίων».
 
==Συμμετοχή στην Η' Σταυροφορία και θάνατος==
Πέθανε στην [[Ταρκίνια]] της [[Ιταλία]]ς κατά την επιστροφή του από την αποτυχημένη Όγδοη Σταυροφορία, δίχως απογόνους, παραχωρώντας τις εκτάσεις του στον [[Πάπας|Πάπα]].
 
Συμμετείχε μαζί με τον αδελφό του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο Θ' στην αποτυχημένη Η' Σταυροφορία, <ref>Strayer. p. 511.</ref> πέθανε στο ταξίδι της επιστροφής στην Γαλλία στις 21 Αυγούστου/1271 στην [[Σαβόνα]] της [[Ιταλία]]ς χωρίς απογόνους. <ref>Hallam. p. 258.</ref> Η σύζυγος του Ιωάννα πέθανε μόλις 4 μέρες αργότερα εκφράζοντας την επιθυμία στην διαθήκη της να παραχωρηθεί η κομητεία στον κοντινότερο άρρενα συγγενή από την δική της οικογένεια κάτι που το Γαλλικό κοινοβούλιο απέρριψε το 1274. <ref>Hallam. p. 258.</ref> Το Κοινοβούλιο αποφάσισε το 1283 την ένωση της Τουλούζης με το Γαλλικό στέμμα αλλά τελικά η περιοχή παραχωρήθηκε σύμφωνα με την διαθήκη του ίδιου του Αλφόνσου στον [[Πάπας|Πάπα]].
 
== Παραπομπές ==