Χουάν Ραμόν Χιμένεθ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Χουάν Ραμόν Χιμένεθ''' (''Juan Ramón Jiménez Mantecón'', [[24 Δεκεμβρίου]] [[1881]] -– [[29 Μαΐου]] [[1958]]) ήταν [[Ισπανοί|Ισπανός]] [[ποιητής]].

Αρχικά ταξίδεψε στη [[Γαλλία]], στην [[Ιταλία]] και στην [[Ελβετία]], αλλά αναγκάστηκε κατόπιν να ζήσει για έξι περίπου χρόνια σε [[σανατόριο]]. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της [[Σεβίλη|Σεβίλης]]ς, αλλά δεν τελείωσε τις σπουδές του, γιατί πήγε στις [[ΗΠΑ]], όπου γνώρισε και κατόπιν παντρεύτηκενυμφεύθηκε τη Ζηνοβία Καμπρουμπί, μεταφράστρια του [[Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ|Ταγκόρ]].

Τα πρώτα του ποιήματα, που εγκαινίασαν μαζί με τον ποιητή [[Αντόνιο Ματσάδο]] τη μεγάλη εποχή της ισπανικής ποίησης του [[20ος αιώνας|20ού αι.]], δημοσιεύτηκαν το [[1900]] με τον τίτλο «Θλιμμένοι σκοποί» και φέρουν φανερά την επίδραση του [[συμβολισμός|συμβολισμού]]. Η έκρηξη του [[Ισπανικός Εμφύλιος|ισπανικού εμφύλιου πολέμου]] ([[1936]]) τον ανάγκασε να μείνει εξόριστος στο εξωτερικό μακριά από τον αγώνα που δίχαζε την πατρίδα του και να ζήσει τον περισσότερο καιρό τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στο [[Πουέρτο Ρίκο]]. Στο έργο του διαφαίνεται μία έντονη προσπάθεια για την ιδεώδη έκφραση της σκέψης του μέσα από μία λεπτότητα ύφους και μία γεμάτη διαύγεια καθαρότητα αισθημάτων και μορφών. Ακολούθησαν τα έργα του «Ελεγείες» και «Η εύηχος σιωπή», «Ψυχές βιολέτας», «Ρίμες», «Ισπανοί των τριών κόσμων», «Πνευματικά σονέτα», το λυρικό του διήγημα «Ο Πλατέρο κι εγώ», το «Ζώο του βυθού» κ.ά. .