Μισελληνισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 4:
== Ιστορία ==
===Ρωμαϊκή περίοδος===
Οι Ρωμαίοι υπήρξαν «οι πρώτοι ''ελληνολάτρες'' [και ταυτόχρονα] οι πρώτοι μισέλληνες»<ref>Κυριάκος Σιμόπουλος, Ξενοκρατία μισελληνισμός και υποτέλεια, εκδ. Στάχυ, Αθήνα, 1997, σελ.50</ref> Λατίνοι διανοούμενοι δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για την διείσδυση του Ελληνικού πολιτισμού ακόμα και στην πρωτεύουσα της Ρωμαϊκή Αυτοκρατορίας: έτσι, ο [[Γιουβενάλης]] θα γράψει: «''Δεν μπορώ να υποφέρω ελληνική την πόλη-non possum ferre graecum urbem''»<ref>Κυριάκος Σιμόπουλος, Ξενοκρατία μισελληνισμός και υποτέλεια, εκδ. Στάχυ, Αθήνα, 1997, σελ.51-52</ref>
Μεταξύ των μέσων που μετέρχονταν οι Ρωμαίοι για να εκφράζουν την περιφρόνησή τους και την αρνητική προς τους Έλληνες διάθεση ήταν το να τους απευθύνονται στα λατινικά και να τους εξαναγκάζουν να χρησιμοποιούν διερμηνείς όταν επικοινωνούσαν με τις Ρωμαϊκές αρχές.<ref>Κυριάκος Σιμόπουλος, Ξενοκρατία μισελληνισμός και υποτέλεια,εκδ.Στάχυ, Αθήνα, 1997, σελ.56</ref>▼
Ο [[Οράτιος]] καταδικάζει το ''graecari''-ελληνίζειν- κάποιων Ρωμαίων όταν υιοθετούν τον ελληνικό τρόπο άθλησης κι όχι τον Ρωμαϊκό.<ref>Κυριάκος Σιμόπουλος, Ξενοκρατία μισελληνισμός και υποτέλεια,εκδ.Στάχυ, Αθήνα, 1997, σελ.74</ref>▼
▲Μεταξύ των μέσων που μετέρχονταν οι Ρωμαίοι για να εκφράζουν την περιφρόνησή τους και την αρνητική προς τους Έλληνες διάθεση, ήταν το να τους απευθύνονται στα λατινικά και να τους εξαναγκάζουν να χρησιμοποιούν διερμηνείς όταν επικοινωνούσαν με τις Ρωμαϊκές αρχές.<ref>Κυριάκος Σιμόπουλος, Ξενοκρατία μισελληνισμός και υποτέλεια,εκδ.Στάχυ, Αθήνα, 1997, σελ.56</ref>
Τον 2ο αιώνα εποχή των μεγάλων επεκτατικών εξορμήσεων της Ρώμης κάθε [[εξελληνισμός]] ήταν επικίνδυνος.Τον 1ο αιώνα οπότε τοποθετείται η δράση των Κικέρωνα και Οράτιου έχουμε το αποκορύφωμα των Εμφυλίων,την απαξίωση της πολιτικής : Η Ρωμαϊκή άρχουσα τάξη έπρεπε μα κάθε μέσο να διατηρήσει το στρατοκρατικό πνεύμα της<ref>Δούκαινα Ζάννη, «Αριστοκρατικά στοιχεία στη φιλοσοφία του otium cum studiis (Οράτιος, Σενέκας ο Νεότερος,Πλίνιος ο Νεότερος)», στο:ΚΗ' Πανελλήνιο Ιστορικό Συνέδριο (25-27 Μαΐου 2007)-Πρατικά, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ.20-36</ref>▼
▲Ο [[Οράτιος]] καταδικάζει το ''graecari''-ελληνίζειν- κάποιων Ρωμαίων όταν υιοθετούν τον ελληνικό τρόπο άθλησης
Η γνωστή φράση του Οράτιου «η Ρώμη κατέκτησε την Ελλάδα με το σίδερο και η Ελλάδα τη Ρώμη με το πνεύμα», αντανακλά την αντικατάσταση του αυστηρού ρωμαϊκού βίου από το ελληνικό ευδαιμονιστικό πνεύμα: η συντηρητική διανόηση κατηγορεί συστηματικά την Ελλαδα ως χώρο προέλευσης της πολυτέλειας.<ref>Geza Alfoldy, Ιστορία της Ρωμαϊκής κοινωνίας, μτφρ.Άγγελος Χανιώτης, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ. ,Αθήνα, 1992, σελ.118-120</ref>▼
▲Τον 2ο αιώνα εποχή των μεγάλων επεκτατικών εξορμήσεων της Ρώμης κάθε [[εξελληνισμός]] ήταν επικίνδυνος. Τον 1ο αιώνα, οπότε τοποθετείται η δράση των Κικέρωνα και Οράτιου, έχουμε το αποκορύφωμα των Εμφυλίων, την απαξίωση της πολιτικής : Η Ρωμαϊκή άρχουσα τάξη έπρεπε μα κάθε μέσο να διατηρήσει το στρατοκρατικό πνεύμα της.<ref>Δούκαινα Ζάννη, «Αριστοκρατικά στοιχεία στη φιλοσοφία του otium cum studiis (Οράτιος, Σενέκας ο Νεότερος, Πλίνιος ο Νεότερος)», στο: ΚΗ' Πανελλήνιο Ιστορικό Συνέδριο (25-27 Μαΐου 2007)-Πρατικά, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ.20-36</ref>
▲Η γνωστή φράση του Οράτιου «η Ρώμη κατέκτησε την Ελλάδα με το σίδερο και η Ελλάδα τη Ρώμη με το πνεύμα», αντανακλά την αντικατάσταση του αυστηρού ρωμαϊκού βίου από το ελληνικό ευδαιμονιστικό πνεύμα: η συντηρητική διανόηση κατηγορεί συστηματικά την Ελλαδα ως χώρο προέλευσης της πολυτέλειας.<ref>Geza Alfoldy, Ιστορία της Ρωμαϊκής κοινωνίας, μτφρ. Άγγελος Χανιώτης, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ. , Αθήνα, 1992, σελ.118-120</ref>
===Βυζαντινή περίοδος===
| |||