Κίνημα της Οξφόρδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 34:
}}</ref>==
 
*Ιωάννης Κέμπλ (John Keble ): Ιερέας, ποιητής.: Η ομιλία του περί «Εθνικής Αποστασίας» την 14/07/1833 στον πανεπιστημιακό ναό είναι η αφορμή για την διάσκεψη του Χάντλεϋ ( Hadleigh) δηλ. την ιστορική αρχή του κινήματος. Είναικαι είναι ένας από τους δύο αρχηγούς του κινήματος. Δεν ακολούθησε τον Νιούμαν στηνκατά την προσχώρησή του στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αλλά παρέμεινε στους κόλπους της αγγλικανικής εκκλησίας.
 
*Εδουάρδος Πούσεϋ (Edward Bouverie Pusey) Καθηγητής και αρχηγός του κινήματος.: ΑπόΜε τις σωστές του ενέργειες στηνκατά την περίοδο της κρίσης σώθηκε το κίνημα και ίδρυσε με τους συνεργάτες του το 1860 ίδρυσαν την Αγγλική Εκκλησιαστική Ένωση.
 
*Ιωάννης Ερρίκος Νιούμαν (John Henry Newman). Ιερέας, θεολόγος: Δημοσίευσε το πόνημα « Πραγματείες περί των Καιρών» ( Tracts for the Times) από όπου οι οπαδοί του κινήματος πήραν το όνομά τους (Τρακταριανοί). Κατά την κρίση που ξέσπασε το 1841 εξ αιτίας της 90ης διατριβής<ref group="Σημ"> Ο Νιούμαν προσπάθησε να αποδείξει ότι η θεμελιώδης εκκλησιολογική ταυτότητα της Εκκλησίας της Αγγλίας ήταν καθολική και όχι προτεσταντική .</ref> ο Νιούμαν προσχώρησε στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
 
==Συμπέρασμα==
 
Η κίνηση επέφερε την εσωτερική αναγέννηση της Αγγλικανικής Εκκλησίας, κατάφερε να αναβιώσει τις παλαιές εκκλησιαστικές αξίες με μεταρρυθμίσεις, συγκρατώντας τον θεολογικό φιλελευθερισμό της εποχής αλλάκαι ταυτόχρονα αναζωογόνησε στους κόλπους της Εκκλησίας την κοινωνική αλληλεγγύη<ref>
{{cite web
|author = Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα