Γρηγόριος Δ΄ Στραβοαμασείας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
Ο '''Γρηγόριος Δ΄''' διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως για δύο μήνες το [[1623]].
Εξελέγη αρχικά Μητροπολίτης Αμασείας και ήταν τυφλός από το ένα μάτι, εξ'ού και το παρατσούκλι του «''Στραβοαμασείας''»<ref>Gunnar Hering,Οικουμενικό Πατριαρχείο και ευρωπαϊκή πολιτική 1620-1638,μτφρ. Δημοσθένης Κούρτοβικ, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ, Αθήνα, 1992, σελ.104</ref>. Εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης στις [[17 Απριλίου]] [[1623]] με την υποστήριξη δύο καθαιρεθέντων [[επίσκοπος|επισκόπων]], των Ιησουιτών και του πρεσβευτή της [[Γαλλία|Γαλλίας]]. Όμως ο Γάλλος πρέσβης Cesy υποστήριξε τον Γρηγόριο πιο πολυ συμπτωματικά και χωρίς ιδιαίτερο προσωπικό ενδιαφέρον και ίσως επειδή ήταν γνωστός ως αντίπαλος του Κύριλλου Λούκαρι ή επειδή τον εκτιμούσαν οι ιησουίτες.<ref>Gunnar Hering,Οικουμενικό Πατριαρχείο και ευρωπαϊκή πολιτική 1620-1638,μτφρ. Δημοσθένης Κούρτοβικ, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ, Αθήνα, 1992, σελ.97-98</ref>
Τάχθηκε υπέρ της ένωσης με τη [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]]<ref>{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία|publisher=Εκδόσεις Γκοβόστη|year=2010|pages=271|isbn=9789604461301}}</ref>. Η Πατριαρχία του συνάντησε τη γενική περιφρόνηση κλήρου και λαού, καθώς θεωρήθηκε «ληστρική», δηλαδή αντικανονική. Έτσι η Σύνοδος εξέλεξε για διάδοχό του τον [[Αδριανούπολη|Αδριανουπόλεως]] [[Άνθιμος Β΄|Άνθιμο]], καθαιρώντας το Γρηγόριο και εξορίζοντάς τον στη [[Ρόδος|Ρόδο]]. Κατηγορήθηκε για κακοδοξίες και συνεννοήσεις με ετερόδοξους.
| |||