Βικιπαίδεια

Μαρία φαν Οοστερβάικ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Εκτός από ταλαντούχα ζωγράφος ήταν και πρακτική επιχειρηματίας: Μίσθωσε τις υπηρεσίες ενός ατζέντη στο Άμστερνταμ για να πωλήσει πίνακές της σε Γερμανούς.<ref name="cam"/> Ανάμεσα στους πάτρονές της συγκαταλέγονται ο [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας]], ο [[Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]], ο [[Αύγουστος Β΄ ο Ισχυρός]]<ref name="bai"/> και ο [[Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας]]<ref name="dam"/> Πώλησε τρεις πίνακές της στον βασιλέα της [[Πολωνία]]ς.<ref name="hou"/> Παρά το γεγονός ότι ήταν επιδεξιότατη ζωγράφος και τα έργα της ήταν περιζήτητα εντός και εκτός Ολλανδίας, δεν έγινε δεκτή στη [[Συντεχνία του Αγίου Λουκά|Συντεχνία των ζωγράφων]], καθώς απαγορευόταν η συμμετοχή των γυναικών.<ref name="cam"/>
[[File:Still Life with Flowers in a Decorative Vase, Oosterwijck.jpg|thumb|''Νεκρή φύση με άνθη σε διακοσμητικό βάζο'', cπερ. 1670–1675, [[Mauritshuis]]]]
Ελάχιστες ήταν οι γυναίκες επαγγελματίες καλλιτέχνιδες τον 17ο αιώνα.<ref name="dam"/> Σε βιβλίο του σχετικά με τη [[Ζωγραφική της ολλανδικής Χρυσής Εποχής]] του ιστορικού τέχνης Κρίστοφερ Λόιντ, η φαν Οοστερβάικ είναι η μόνη γυναίκα της οποίας περιλαμβάνεται το έργο.<ref name="bai"/> Οι πρώιμοι συγγραφείς έτειναν να παρουσιάζουν τις γυναίκες καλλιτέχνιδες συσχετίζοντάς τις με αρετές που παραδοσιακά χαρακτήριζαν γυναίκες, σταχυολογώντας τις από ερμηνείες των πινάκων τους. Η φαν Οοστερβάικ, η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στη ζωγραφική, αντί να γίνει σύζυγος και μητέρα, αποτέλεσε πρόκληση για τους συγγραφείς αυτούς και οι αναφορές τους πιθανόν να μην την παρουσιάζουν ως πλήρως ανεπτυγμένη προσωπικότητα. Οι πιο προσωπικές εκφάνσεις της ζωγραφικής της παρέμεναν, επίσης, σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες, σε αντίθεση με την [[Ράχελ Ράισχ]] (1664–1750), η οποία παντρεύτηκε και απέκτησε δέκα παιδιά, η οποία καταγράφηκε με πολύ προσωπικούς και φλογερούς όρους.<ref name="ber527"/>
Ελάχιστες ήταν οι γυναίκες επαγγελματίες καλλιτέχνιδες τον 17ο αιώνα.<ref name="dam"/>
 
Ως φόρο τιμής στη δεξιοτεχνία της φαν Οοστερβάικ ως ζωγράφου ανθέων - θεωρούμενης ως αποδεκτής κλίσης για γυναίκα της εποχής - ο Βαλεράν Βεγιάν (Wallerant Vaillant) της ζωγράφισε το πορτρέτο της, με την ίδια να κρατά μια παλέτα.<ref name="sch"/> Αυτό το πορτρέτο του 1671 (σήμερα βρίσκεται στο [[Ρέικσμουζεουμ]] του Άμστερνταμ), την παρουσιάζει να κρατά στο άλλο της χέρι τη Βίβλο.<ref name="ber528"/> Ένα άλλο πορτρέτο της, αποδιδόμενο στον Χεράρντ ντε Λαιρές (Gerard de Lairesse), την παρουσιάζει να ποζάρει μαζί με τον ποιητή Ντιρκ Σχέλτε (Dirk Schelte). Το 1673 ο Σχέλτε είχε γράψει ένα ποίημα σχετικά με το κάλλος των πινάκων της Οοστερβάικ, καθώς και για το κάλλος του χαρακτήρα της. Το πορτρέτο μοιάζει να αναφέρεται στο ποίημα, απεικονίζοντας την φαν Οοστερβάικ με παλέτα και πινέλα, ως ζωγράφο - μούσα, που ενέπνευσε στον Σχέλτε το ποίημα.<ref name="ber527"/>
 
Δίδαξε την υπηρέτριά της, [[Χέερτχεν Βάιντχες]] (Geertgen Wyntges), γνωστή και ως Χέερτχε Πίτερς,<ref name="rkdgw"/> να αναμιγνύει τα χρώματα που χρησιμοποιούσε<ref name="hou"/> και την εκπαίδευσε ως ζωγράφο. Όταν η φαν Οοστερβάικ απεβίωσε, η Βάιντχες έζησε αυτόνομα, κερδίζοντας τα προς το ζην ως ζωγράφος.<ref name="cam"/>
[[File:Still Life with Flowers, Insects and a Shell, Oosterwijck.jpg|thumb|left|''StillΝεκρή Lifeφύση withμε Flowersάνθη, Insectsέντομα andκι aένα Shellκοχύλι'', 1689, RoyalΒασιλική CollectionΣυλλογή. VanΕίναι Oosterwijck'sτο τελευταίο lastγνωστό knownτης paintingέργο.]]▼
 
Το 1689 η φαν Οοστερβάικ δημιούργησε τον τελευταίο γνωστό της πίνακα, μια νεκρή φύση που βρίσκεται, ως τμήμα της Βασιλικής Συλλογής στο Ανάκτορο του [[Κένσινγκτον]] στην Αγγλία.<ref name="vig109"/> Αυτός ο πίνακας, ''Νεκρή φύση με άνθη, έντομα κι ένα κοχύλι'' αποκτήθηκε ως τμήμα της Βασιλικής Συλλογής κατά τη διάρκεια της βασιλείας της [[Άννα της Μεγάλης Βρετανίας|Άννας της Μεγάλης Βρετανίας]].<ref name="bai"/><ref name="rc89"/> Η φαν Οοστερβάικ απεβίωσε στο σπίτι της στο Άουτνταμ (περίπου 12 χλμ. από το Άμστερνταμ) το 1693. Ως ημερομηνία θανάτου της αναφέρεται η 12η Νοεμβρίου, άλλες πηγές αναφέρουν ότι ο θάνατός της επήλθε τον Δεκέμβριο.<ref name="vig109"/>
 
Ο [[Άρνολντ Χαουμπράκεν]], βιογράφος των καλλιτεχνών της ολλανδικής Χρυσής Εποχής εγκωμιάζει την φαν Οοστερβάικ,<ref name="bai"/> αλλά δεν την θεωρεί επαγγελματία καλλιτέχνη, παρά τα μεγάλα ποσά που καταβάλλονταν για τους πίνακές της από τόσο υψηλού προφίλ συλλέκτες, όπως μέλη βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης.<ref name="cam"/>
<!--In a 2004 book on [[Dutch Golden Age painting]]s by art historian [[Christopher Lloyd (art historian)|Christopher Lloyd]], van Oosterwijck was the only woman whose work was included.<ref name="bai"/> Early writers tended to depict female artists by correlating virtues which were traditionally held by women with similar values gleaned from interpretation of their paintings. Van Oosterwijck, who devoted her life to her painting rather than being a wife and mother, proved a challenging subject for these writers, and their accounts may not portray her as a fully formed personality. The more personal aspects of her paintings were also largely unexplored. This is in contrast to [[Rachel Ruysch]] (1664–1750), who was married and had ten children, and was written about in very personable and glowing terms.<ref name="ber527"/>
 
As an homage to van Oosterwijck's skill as a floral painter&nbsp;– considered an acceptable vocation for a woman of the time&nbsp;– [[Wallerant Vaillant]] painted a portrait of her holding a [[Palette (painting)|palette]].<ref name="sch"/> This 1671 portrait, in Amsterdam's [[Rijksmuseum]], shows her holding a Bible in her other hand.<ref name="ber528"/> Another portrait of her, attributed to [[Gerard de Lairesse]], features her posing with poet Dirk Schelte. In 1673, Schelte had written a poem in tribute to the beauty of van Oosterwijck's paintings, as well as that of her character. The portrait appears to reference the poem, picturing van Oosterwijck, with palette and brushes, as a painter-muse, serving as an inspiration to Schelte the poet.<ref name="ber527"/>
 
<!-- ==Art==▼
She taught her servant [[Geertgen Wyntges]], also known as Geertje Pieters,<ref name="rkdgw"/> to mix her paints,<ref name="hou"/> and trained her as a painter too. After van Oosterwijck died, Wyntges lived independently, supporting herself as a painter.<ref name="cam"/>
 
▲[[File:Still Life with Flowers, Insects and a Shell, Oosterwijck.jpg|thumb|left|''Still Life with Flowers, Insects and a Shell'', 1689, Royal Collection. Van Oosterwijck's last known painting.]]
 
In 1689, van Oosterwijck created her last known painting, a still life which is in the Collection of Her Majesty the Queen at London's [[Kensington Palace]].<ref name="vig109"/> This painting, ''Still Life with Flowers, Insects and a Shell'', was acquired by the [[Royal Collection]] during [[Anne, Queen of Great Britain|Queen Anne]]'s reign, as was another van Oosterwijck work.<ref name="bai"/><ref name="rc89"/> She died at her home in [[Uitdam]], [[North Holland]], about {{convert|12|km}} northeast of Amsterdam, in 1693. The date of her death is often reported as 12 November, but some sources claim it was in December.<ref name="vig109"/>
 
[[Arnold Houbraken]], biographer of Dutch Golden Age artists, eulogized van Oosterwijck,<ref name="bai"/> but did not consider her to be a professional artist, despite the very large sums paid for her paintings by such high-profile collectors as various members of European royalty.<ref name="cam"/>
 
▲==Art==
Van Oosterwijck created floral paintings and still lifes with allegorical themes during a period in which such works were much sought after in Central Europe. She and Ruysch were judged to be the most eminent still life painters of the [[Low Countries]]. Van Oosterwijck's work, using luminous colors, is very richly detailed,<ref name="vig109"/> sometimes demonstrating [[chiaroscuro]] techniques in her use of light and shadow.<ref name="vig110"/> She frequently painted dark backgrounds, which resulted in increased brilliance of the foregrounds.<ref name="vig114"/> She helped to transform the genre of the floral still life, painting realistically in a manner similar to the 16th-century Dutch [[trompe-l'oeil]] tradition.<ref name="vig113"/> There are very few existing pieces that have been identified as being by van Oosterwijck, most of which are florals, but Houbraken determined that she had created many other still lifes.<ref name="vig111"/> Many of her paintings were small-format. This was often the case for artists of the time, as large pieces tended to restrict sales opportunities to wealthier clients such as churches or the state.<ref name="vig114"/>
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μαρία_φαν_Οοστερβάικ"