Θεώνη Δρακοπούλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{πηγές|13|05|2010}}
{{Πληροφορίες συγγραφέα
| όνομα = Θεώνη Δρακοπούλου
| εικόνα = Theoni Drakopoulou.JPG
| μέγεθος εικόνας =
| λεζάντα =
| ψευδώνυμο = Μυρτιώτισσα
| όνομα γέννησης =
| ημερομηνία γέννησης = [[1885]]
| τόπος γέννησης = [[Κωνσταντινούπολη]]
| ημερομηνία θανάτου = [[4 Αυγούστου]] [[1968]] (83 ετών)
| τόπος θανάτου = [[Αθήνα]], [[Ελλάδα]]
| κοιμητήριο = [[Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών]]
| επάγγελμα = Συγγραφέας, ηθοποιός
| γλώσσα =
| εθνικότητα =
| εθνότητα =
| υπηκοότητα =
| εκπαίδευση = [[Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου]]
| alma_mater =
| περίοδος =
| είδος = Ποίηση
| θέμα =
| κίνημα =
| αξιοσημείωτα =
| σύζυγος = Σπυρίδων Παππάς
| συνεργάτης =
| τέκνα = [[Γεώργιος Παππάς]]
| συγγενείς =
| διακρίσεις =
| υπογραφή =
| module =
| ιστοσελίδα =
}}
Η '''Θεώνη Δρακοπούλου''' ([[1885]] - [[4 Αυγούστου]] [[1968]])<ref name=thanatos>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=55316&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARoASdASZAScASRASmAScASRASbASbASJ&CropPDF=0 EBE, Ψηφιακή βιβλιοθήκη], εφημερίδα Μακεδονία, Η Μυρτιώτισσα νεκρή από καρδιακή προσβολή, 7-8-1968</ref> ήταν [[Έλληνες|Ελληνίδα]] ηθοποιός και ποιήτρια, γνωστή και με το ψευδώνυμο '''Μυρτιώτισσα'''.
Γραμμή 14 ⟶ 46 :
== Το έργο της ==
Η ποίηση ήταν διέξοδος στον ρομαντικό και συναισθηματικό χαρακτήρα της Θεώνης Δρακοπούλου. Είναι από τις σημαντικότερες γυναικείες φυσιογνωμίες στο χώρο της νεοελληνικής ποίησης. Το ποιητικό έργο της Μυρτιώτισσας κυριαρχείται από έντονο λυρισμό, ενώ συχνά θέματά της είναι η φύση και το δίπτυχο έρωτας-θάνατος. Άνθρωπος με ιδιαίτερες ευαισθησίες, έγραφε, απελπισμένη, για τον έρωτα αλλά και γεμάτη αγάπη για τη φύση, ποιήματα τα οποία διέτρεχαν το πάθος και η ειλικρίνεια. Με τον καιρό η πορεία της γινόταν όλο και πιο "εσωτερική" ακολουθώντας μια διαδρομή από έξω προς τα μέσα: "''Το ντύμα μου το σάρκινο μου το 'λιωσε η ψυχή μου''". Το ταλέντο της αναγνωρισμένο από τους ομοτέχνους της βρήκε θερμό υποστηρικτή στο πρόσωπο του [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]] ο οποίος της χάριζε ανεπιφύλακτα την εκτίμησή του και προλόγιζε τα βιβλία της: Οι ''Κίτρινες Φλόγες'' (1925) και οι ''Κραυγές'' (1939) θεωρούνται σημαντικότατες<ref>Ιστορικό Λεύκωμα 1968, σελ. 149, Καθημερινή (1998)</ref>.
▲Εξέδωσε τα ποιητικά έργα «Τραγούδια» (1919), «Κίτρινες φλόγες» (1925) (με πρόλογο του Κ. Παλαμά, 1925), «Δώρα αγάπης» (1932, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών) και «Κραυγές» (1939, [[Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία (προπολεμικά)|Κρατικό Βραβείο]]) ενώ το 1953 κυκλοφόρησε ένα συγκεντρωτικό έργο με τίτλο «Ποιήματα». Επίσης, μετά τον πρόωρο χαμό του γιου της, το 1958, έγραψε το χρονικό «Ο Γιώργος Παππάς στα παιδικά του χρόνια» που εκδόθηκε το 1962.
Τιμήθηκε με κρατικά βραβεία ποίησης (το 1932 για τα 'Δώρα της αγάπης' και το 1939 για τις 'Κραυγές').Κυκλοφόρησε επίσης μια δίτομη παιδική ανθολογία το 1930 καί μετέφρασε την «Μήδεια» του Ευριπίδη καθώς και ποιήματα της Άννας Ντε Νοάιγ (Anna, Comtesse Mathieu de Noailles.
Γραμμή 23 ⟶ 54 :
Η ποίηση της Μυρτιώτισσας αποτελεί σταθμό στον γυναικείο νεοελληνικό ποιητικό λόγο. Τα ποιήματά της είναι αμιγώς ερωτικά και συγκινούν με την γνησιότητα της λαϊκής ιδιοσυγκρασίας της.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της υπέφερε από διαβήτη. Πέθανε έπειτα από καρδιακή προσβολή στην Αθήνα την Κυριακή 4 Αυγούστου του 1968
== Πηγές, Σύνδεσμοι ==
Γραμμή 35 ⟶ 64 :
== Παραπομπές ==
<references />
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
*Επιμνημόσυνη ακολουθία εις μνήμην της αποθανούσης ποιήτριας Θεώνης Δρακοπούλου (Μυρτιώτισσας) με την παρουσία του Υφυπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Βοβολίνη στον Ιερό Ναό του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών 06/08/1968 [http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=1189&thid=2492]
| |||