Εύοσμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι ντόπιοι κάτοικοι στην περιοχή - κτηνοτρόφοι στην πλειοψηφία τους - χτίζουν την Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου το [[1818]] λίγο πριν από την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική Επανάσταση]]. Το [[1922]] ο πληθυσμός αυξάνεται με την εγκατάσταση προσφύγων από τη [[Μικρά Ασία]], οι περισσότεροι εκ των οποίων προέρχονταν απο το προάστιο της [[Σμύρνη]]ς ''[[Αλτίνταγ (Σμύρνη)|Κουκλουτζάς]]'' (που σημαίνει «εύοσμον άνθος»).<ref>http://2gym-evosm.thess.sch.gr/drupal/?q=el/node/321</ref>. Η περιοχή ανήκε στο Δήμο Θεσσαλονίκης έως το [[1953]], οπότε και έγινε ανεξάρτητη κοινότητα με την ονομασία '''Νέος Κουκλουτζάς''' σε ανάμνηση της παλαιάς πατρίδας στη [[Μικρά Ασία]], ενώ το [[1955]] μετονομάστηκε σε '''Εύοσμον''' σε μετάφραση της προηγουμένης τουρκικής ονομασίας. Οι τρεις κεντρικές οδοί του Ευόσμου φέρουν αντίστοιχα τρία σημαντικά τοπωνύμια της Μικράς Ασίας, προς τιμήν των μικρασιατικών ιστορικών καταβολών των κατοίκων:

Στον Εύοσμο, στην αρχή της οδού Αριστοτέλους, έχει ανεγερθεί μαρμάρινο μνημείο για τον μεγάλο αρχαιολόγο Μανόλη Ανδρόνικο ο οποίος γεννήθηκε στην [[Προύσα]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]]. Το μνημείο, σε σχήμα αναθηματικής στήλης με λαξευμένο τον ήλιο της Βεργίνας, αναγράφει τα ονόματα των τριών σημαντικών πόλεων της ζωής του: ''Προύσα, Βεργίνα, Θεσσαλονίκη''.