Σαλβατόρε Κουαζίμοντο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
{{πηγές}} |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|02|12|2016}}
{{Πληροφορίες συγγραφέα
| όνομα
| εικόνα
| μέγεθος εικόνας =
| λεζάντα =
| ψευδώνυμο =
|τόπος γέννησης = Modica, [[Σικελία]], [[Ιταλία]]<ref name="nobel_facts" />▼
| όνομα γέννησης = Salvatore Quasimodo
| ημερομηνία γέννησης = [[20 Αυγούστου]] [[1901]]
|τόπος θανάτου = [[Νάπολη]], Ιταλία<ref name="nobel_facts" />▼
|είδος = Ποιητής▼
| ημερομηνία θανάτου = [[14 Ιουνίου]] [[1968]] (67 ετών)
| κοιμητήριο = Τσιμιντέρο Μονουμεντάλε, [[Μιλάνο]], [[Ιταλία]]
| επάγγελμα = Συγγραφέας
|
|
|
| υπηκοότητα =
| εκπαίδευση =
| alma_mater =
| περίοδος =
| θέμα =
| κίνημα = Ερμητισμός
| αξιοσημείωτα =
| σύζυγος =
| συνεργάτης =
| τέκνα =
| συγγενείς =
| διακρίσεις = [[Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας]] (1959)
| υπογραφή =
| module =
| ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Σαλβατόρε Κουαζίμοντο''' (''Salvatore Quasimodo''
== Βιογραφία ==
Το [[1917]] δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το [[Μιλάνο]], η [[Ρώμη]] η [[Φλωρεντία]] όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής. Το [[1945]] έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Το [[1959]] τιμήθηκε με το [[βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας]] ενώ κέρδισε και τα βραβεία ''Premio San Babila'' (1950), ''Premio Etna-Taormina'' (1953), ''Premio Viareggio ''(1958). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στα ελληνικά.▼
Γεννημένος στη Μόντικα το 1901, κατέγραψε στην ποίησή του τις τάσεις και τα ρεύματα που κυριάρχησαν στην εποχή του. Στην αρχή επηρεάστηκε από τον "ερμητισμό" που είχε τις ρίζες του στον [[Γαλλία|γαλλικό]] [[Συμβολισμός|συμβολισμό]].
▲Το [[1917]] δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το [[Μιλάνο]], η [[Ρώμη]] και η [[Φλωρεντία]], όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής.
Τα έργα του έχουν νοήματα σκοτεινά και ελλειπτική μορφή: ''Βυθισμένο όμπορε'', ''Άρωμα ευκαλύπτου'', ''Ερατώ και Απόλλων''. Το [[1945]] έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] η ποίησή του στράφηκε στον ανθρώπινο πόνο και στην αναζήτηση ανθρώπινων αξιών: ''Κι αμέσως βράδιασε'', ''Μέρα με τη μέρα'', ''Η ζωή δεν είναι όνειρο''. Στην τελευταία φάση του έργο του διαπνέεται από την ατμόσφαιρα της Αντίστασης. Η μεταφραστική του δραστηριότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική και κυρίως οι μεταφράσεις των αρχαίων Ελλήνων λυρικών και του [[Βιργίλιος|Βιργίλιου]]<ref>Ιστορικό Λεύκωμα 1968, σελ. 150, Καθημερινή (1998)</ref>.
Το [[1959]] τιμήθηκε με το [[βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας]] ενώ κέρδισε και τα βραβεία Premio San Babila (1950), Premio Etna-Taormina (1953) και Premio Viareggio (1958). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στα ελληνικά.
Πέθανε το [[1968]] από εγκεφαλική αιμορραγία.
Γραμμή 37 ⟶ 60 :
*[http://www.salvatore-quasimodo.it/ Ιστοσελίδα για τον Σαλβατόρε Κουαζίμοντο]
*[http://155.207.26.253/dimakis/neaest/1753/16.html Ποίημα του μεταφρασμένο στα ελληνικά]
{{Βραβευμένοι με Νόμπελ Λογοτεχνίας 1951–1975}}
| |||