Caretta caretta: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{DISPLAYTITLE:''Caretta caretta''}}

{{Ταξινομοπλαίσιο

| status = EN

| status_system = iucn3.1

| fossil_range = {{εύρος απολιθωμάτων|40|0}}<small>[[Κρητιδικό]]&nbsp;- Σήμερα</small>

| image = Loggerhead sea turtle.jpg

| βασίλειο = [[Ζώα]] (Animalia)

| συνομοταξία = [[Χορδωτά]] (Chordata)

| synonyms =

| range_map = Cypron-Range Caretta caretta.svg

}}

 

Η ''θαλάσσια χελώνα'' απαντά στον [[Ατλαντικός|Ατλαντικό]], τον [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό]] και τον [[Ινδικός Ωκεανός|Ινδικό Ωκεανό]], καθώς επίσης και τη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο Θάλασσα]]. Περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της σε θαλασσινό νερό και εκβολές, με τα θηλυκά να βγαίνουν για λίγο στην ξηρά για να γεννήσουν τα αυγά. Έχει χαμηλό ρυθμό αναπαραγωγής τους: τα θηλυκά γεννούν κατά μέσο όρο τέσσερις ομάδες αυγών και στη συνέχεια μένουν ανενεργές και δεν ξανάωοτοκούν για δύο έως τρία έτη. Φθάνει στη σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία 17-33 ετών και έχει διάρκεια ζωής 47-67 χρόνια.<ref name=History>{{cite web|last=History|first=Life|title=Loggerhead Sea Turtles, Caretta caretta|url=http://marinebio.org/species.asp?id=163|publisher=MarineBio}}</ref>

 

 

Οι θαλάσσιες χελώνες θεωρούνται είδος υπό εξαφάνιση και προστατεύονται από τη [[IUCN|Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης]]. Ο παρατημένος και εν χρήση αλιευτικός εξοπλισμός είναι υπεύθυνος για πολλούς θανάτους χελωνών. Ειδικές συσκευές έχουν τοποθετηθεί στα δίχτυα στο πλαίσιο προσπαθειών για τη μείωση της θνησιμότητας, παρέχοντας μια οδό διαφυγής για τις χελώνες. Η απώλεια των κατάλληλων παραλιών ωοτοκίας και η εισαγωγή νέων αρπακτικών έχουν επίσης επηρεάσει τον πληθυσμό των χελωνών. Οι προσπάθειες για την αποκατάσταση του αριθμού τους απαιτούν διεθνή συνεργασία, δεδομένου ότι οι χελώνες περιφέρονται σε τεράστιες εκτάσεις του ωκεανού και οι παραλίες ωοτοκίας είναι διασκορπισμένες σε διάφορες χώρες.

Ο [[σεξουαλικός διμορφισμός]] είναι ορατός μόνο σε ενήλικες χελώνες. Τα ενήλικα αρσενικά έχουν μακρύτερες ουρές και νύχια από τα θηλυκά. Το πλάστρο των αρσενικών είναι μικρότερο από ότι των θηλυκών, προφανώς για να χωρέσει τις μεγαλύτερες ουρές των αρσενικών. Τα κελύφη των αρσενικών είναι ευρύτερα και λιγότερο θολωτά σε σχέση με αυτά των θηλυκών και τα αρσενικά έχουν συνήθως ευρύτερα κεφάλια απ' ό,τι τα θηλυκά. Το φύλο των μικρών και ανήλικων ατόμων δεν μπορεί να προσδιοριστεί μέσω της εξωτερικής ανατομίας, αλλά μπορεί να παρατηρηθεί με την ανατομή, τη [[λαπαροσκόπηση]] (μια εγχείρηση που εκτελείται στην κοιλιά ), ιστολογική εξέταση (κυτταρική ανατομία) και ραδιοανοσολογικές δοκιμασίες (ανοσολογική μελέτη ασχολείται με τη χρήση [[ραδιοεπισήμανση]]ς).

 

 

== Ενδιαίτημα ==

== Οικολογία και συμπεριφορά ==

[[Αρχείο:Loggerhead Sea Turtle (Caretta caretta) 2.jpg|thumb|250px|left|Μια θαλάσσια χελώνα που αναπαύεται]]

 

 

Η επιθετικότητα ανάμεσα σε θηλυκά, η οποία είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστη σε θαλάσσια σπονδυλωτά, είναι κοινή στις θαλάσσιες χελώνες. Η τελετουργική επιθετικότητα κλιμακώνεται από παθητικές απειλές στην διαμάχη. Η διαμάχη αυτή εμφανίζεται κυρίως για την πρόσβαση σε βοσκοτόπια. Κλιμάκωση ακολουθεί συνήθως τέσσερα στάδια. Κατ 'αρχάς, η πρώτη επαφή παρακινείται από οπτικές ή απτικές ενδείξεις. Δεύτερον, η αντιπαράθεση λαμβάνει χώρα αρχίζοντας με παθητική αντιπαράθεση που χαρακτηρίζεται από μεγάλες κυκλικές κινήσεις κεφαλιού - ουράς. Αρχίζουν την επιθετική αντιπαράθεση όταν η μία χελώνα παύει να κινείται κυκλικά και αντιμετωπίζει άμεσα την άλλη. Τρίτον, η φιλονικία συμβαίνει με τις χελώνες να αρπάζουν τα σαγόνια της άλλης. Στο τελικό στάδιο, την απεμπλοκή, είτε είναι αμοιβαία, με τις δύο χελώνες να κολυμπούν μακριά σε αντίθετες κατευθύνσεις, ή μια κυνηγάει την άλλη έξω από την πέριξ περιοχή. Η κλιμάκωση καθορίζεται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων των [[ορμόνη|ορμονών]], την κατανάλωση ενέργειας, το αναμενόμενο αποτέλεσμα και τη σημασία της τοποθεσίας. Σε όλα τα στάδια, μια όρθια ουρά δείχνει την προθυμία για κλιμάκωση, ενώ μια κουλουριασμένη ουρά δείχνει προθυμία υποταγής. Επειδή υψηλότερη επιθετικότητα είναι μεταβολικά δαπανηρή και δυνητικά εξουθενωτική, η επαφή είναι πολύ πιο πιθανό να κλιμακωθεί όταν η σύγκρουση είναι πάνω από την πρόσβαση σε καλές περιοχές αναζήτησης τροφής. Περαιτέρω επιθετικότητα έχει επίσης αναφερθεί διαμάχες σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Οι χελώνες είναι φαινομενικά εδαφικές, και θα παλέψουν με άλλες θαλάσσιες χελώνες διαφόρων ειδών.

 

=== Διατροφή ===

Η θαλάσσια χελώνα είναι παμφάγα. Τρέφονται κυρίως με [[ασπόνδυλα]] του πυθμένα, όπως [[γαστερόποδα]], [[δίθυρα]] [[μαλάκια]] και [[δεκάποδα]]. Έχει μεγαλύτερο εύρος θηραμάτων από οποιαδήποτε άλλη θαλάσσια χελώνα. Άλλα είδη θηραμάτων περιλαμβάνουν τα [[σφουγγάρι]]α, [[κοράλλι]]α, οι [[πολύχαιτοι]], [[θαλάσσιες ανεμώνες]], [[κεφαλόποδα]], [[καρκινοειδή]], [[βραχιόποδα]], [[ισόποδα]], [[έντομα]], [[βρυόζωα]], [[αχινός|αχινοί]], αμμοδόλαρα, τα [[Ολοθουροειδή|θάλασσια αγγούρια]], [[αστερίας|αστερίες]], [[ψάρι]]α (αυγά, νεαρά και ενήλικα), χελωνάκια (συμπεριλαμβανομένων και μελών του είδους τους), φύκια και [[αγγειόφυτα]]. Κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης στην ανοιχτή θάλασσα τρώνε [[μέδουσα|μέδουσες]], επιπλέοντα μαλάκια, πλωτά συμπλέγματα αυγών, [[καλαμάρι]]α και [[Χελιδονόψαρο|χελιδονόψαρα]].

 

=== Θηρευτές ===

[[Αρχείο:110127 Running ghost crab O ceratophtalma prey Loggerhead hatchling Gnaraloo Bay Rookery.JPG|thumb|250px|Ένα καβούρι τρέφεται με ένα χελωνάκι στη [[Δυτική Αυστραλία]]. Τα καβούρια είναι ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς των αυγών και των νεοσσών.<ref>{{Cite web |title= Health assessment and hatching success of two Western Australian loggerhead turtle (''Caretta caretta'') populations|type=Ph.D. |url=http://researchrepository.murdoch.edu.au/18114/2/02_Whole.pdf |author=Sabrina Trocini |year= 2013|publisher=Murdoch University }}</ref><ref>{{Cite web |title=Cascading effects of predator removal on the ecology of sea turtle nesting beaches |url= http://etd.fcla.edu/CF/CFE0002667/Brown_Justin_R_200905_MS.pdf|author= Brandon T. Barton|year=2009|publisher=University of Idaho }}</ref><ref name="W1">{{cite web|url=http://conservationmagazine.org/2008/09/dont-tread-on-me/|title=Don't Tread On Me|author=Nick Atkinson|date=September 27, 2008|publisher=Conservation, University of Washington|accessdate=November 14, 2013}}</ref>]]

 

Στην Αυστραλία, η εισαγωγή της [[κόκκινη αλεπού|κόκκινης αλεπούς]] από τους Βρετανούς αποίκους τον 19ο αιώνα οδήγησε σε σημαντικές μειώσεις των πληθυσμών της θαλάσσιας χελώνας. Σε ένα τμήμα της παραλίας στην ανατολική Αυστραλία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 η θήρευση των αυγών από τις αλεπούδες κατέστρεψε περίπου το 95 % του συνόλου των φωλιών. Η προσπάθεια να εξοντωθούν οι αλεπούδες στη δεκαετία του 1980 και του 1990 μείωσε τον αντίκτυπο τους. Εκτιμάται ότι θα οι πληθυσμοί θα βιώσουν την πλήρη αποκατάσταση από τέτοιες δραματικές απώλειες το 2020.

Όταν η θερμοκρασία του νερού πέφτει, οι θαλάσσιες χελώνες μεταναστεύουν σε θερμότερα νερά ή πέφτουν σε μία μορφή χειμερίας νάρκης έως έναν βαθμό. Κατά τους ψυχρότερους μήνες καταδύονται μέχρι και εφτά ώρες τη φορά και αναδύονται μόνο για εφτά λεπτά για να αναπνεύσουν. Αν και οι υδρόβιες χελώνες τις ξεπερνούν, αυτές είναι οι μεγαλύτερες καταγεγραμμένες καταδύσεις για οποιοδήποτε θαλάσσιο σπονδυλωτό που αναπνέει αέρα. Κατά τη διάρκεια των εποχιακών μεταναστεύσεων, οι νεαρές χελώνες έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν τόσο μαγνητικά όσο και οπτικά σημεία οδήγησης, αν και το κάθε ένα από μόνο του αρκεί. Οι χελώνες κολυμπούν με ταχύτητα περίπου 1,6 χιλιομέτρων την ώρα όταν μεταναστεύουν.

 

 

=== Αναπαραγωγή ===