Πολιορκία της Τύρου (332 π.Χ.): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 85.73.16.98 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστη...
Γραμμή 20:
 
==Ο δρόμος προς την Τύρο==
ΟκΟ Αλέξανδρος μετά τη μάχη της Ισσού στράφηκε ακόμη νοτιότερα καταλαμβάνοντας αμαχητί τις πρώτες φοινικικές πόλεις, όπως την [[Άραδος|Άραδο]], τη [[Μάραθος|Μάραθο]], τη [[Βύβλος|Βύβλο]] με συνθηκολόγηση και τη Σιδώνα. Καθώς βρισκόταν στη Μάραθο, κατέφθασαν πρεσβευτές από τον Δαρείο και επιστολή<ref>Αμφίβολης γνησιότητας, η επιστολή παρατίθεται σε τρεις διαφορετικές εκδοχές από τους Αρριανό (2. 14), Κούρτιο (ΙV, 7-8) και Πλούταρχο (''Αλέξανδρος'' ΚΘ΄ 7-9).</ref>, με την οποία ο μεγάλος βασιλέας πρόβαλλε πως ο Φίλιππος με τον Αρταξέρξη είχαν συνάψει φιλία, την οποία καταπάτησε ο Φίλιππος όταν βασίλεψε ο γιος του Αρταξέρξη Αρσής κι ότι εκείνος αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τη χώρα του και να σώσει την αρχή των πατέρων του, ζητούσε ως βασιλέας από τον βασιλέα την επιστροφή της μητέρας, της συζύγου και των τέκνων του, προτείνοντας φιλία και συμμαχία και προσθέτοντας ότι συνέχισε ο Αλέξανδρος την αδικία του Φιλίππου. Σε αυτή την επιστολή ο Αλέξανδρος έσπευσε να δώσει χαρακτηριστική πολιτική απάντηση, η οποία διασώθηκε στην πληρέστερη μορφή της από τον Αρριανό<ref>«''Οι πρόγονοί σου, ερχόμενοι στη Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα, μας κακοποίησαν, δίχως να τους έχουμε αδικήσει στο παρελθόν. Εγώ δε, όταν έγινα ηγεμόνας των Ελλήνων και επιθυμώντας να τιμωρήσω τους Πέρσες, πέρασα στην Ασία επί δικής σου βασιλείας. Γιατί βοηθήσατε τους Περίνθιους που έβλαπταν τον πατέρα μου και στη Θράκη, που κυβερνούσαμε εμείς, έστειλε στρατό ο Ώχος. Και σαν πέθανε ο πατέρας μου από δικούς σας βαλτούς, όπως κομπάσατε μάλιστα σε επιστολές σας και όταν με τον Βαγώα σκότωσες τον Αρσήν και αδίκως κατέλαβες την εξουσία όχι σύμφωνα με τoν περσικό νόμο, παρ’ αδικώντας τους. Και επειδή έστελνες εχθρικές επιστολές στους Έλληνες, να πολεμήσουν εναντίον μου, και επειδή χρήματα απέστειλες στους Λακεδαιμόνιους και ορισμένους άλλους Έλληνες, και καθώς καμία πόλη δεν τα δέχθηκε πλην Λακεδαιμονίων, έστειλες ανθρώπους να εξαγοράσουν τους φίλους μου και να καταλύσουν την ειρήνη που έφερα στους Έλληνες. Για όλα αυτά κινούμαι εναντίον σου, που πρώτος άρχισες. Καθώς μάλιστα σε νίκησα στη μάχη, πρώτα υποτάσσοντας τους στρατηγούς και τους σατράπες σου, τώρα και σένα τον ίδιο και τον στρατό σου και όλη τη χώρα κατέχω, που μου έδωσαν οι θεοί, και όσους μαζί σου στη μάχη συντάχθηκαν αλλά σε μένα κατέφυγαν, τους φροντίζω και πολεμάνε μαζί μου με τη θέλησή τους. Έλα σε εμένα, λοιπόν, σαν κύριο Ασίας όλης. Και αν φοβάσαι μήπως πάθεις κάτι κακό από μένα, στείλε μερικούς από τους έμπιστους φίλους σου να κάνουν τις σχετικές συνενοήσεις. Αν έλθεις σε μένα, τη μητέρα σου και τη γυναίκα σου και τα τέκνα σου και αν κάτι άλλο θέλεις, ζήτα να σου δώσω. Κι ό,τι με πείσεις, θα το έχεις. Και στο εξής, όταν απευθύνεσαι σε εμένα, να μην ξεχνάς πως απευθύνεσαι προς τον βασιλέα της Ασίας. Μήτε να μου γράφεις σαν ίσος, αλλά να μου μιλάς ως κύριο όλων των δικών σου πραγμάτων. Αν όχι, θα θεωρήσω πως με προσβάλλεις. Όσο για τη βασιλεία, συνέχισε να αγωνίζεσαι για αυτήν και μη φεύγεις. Γιατί εγώ θα ‘ρθω εναντίον σου, όπου και αν βρίσκεσαι''».</ref>
 
Σε αυτή την επιστολή-διάγγελμα, όπως το θέτει ο Droysen<ref>Droysen 1996, 287.</ref>, ο Αλέξανδρος απευθυνόμενος γενικώς και όχι στον Δαρείο μόνο, είχε τη δυνατότητα να αιτιολογήσει τον κατά Δαρείου πόλεμο, αναφερόμενος στις πολλές έριδες μεταξύ της Περσίας και της Μακεδονίας. Παρόλα αυτά, προκήρυξε ως πρωταρχική και κύρια αφορμή του πολέμου τη μεγάλη εκστρατεία των Περσών κατά της Ελλάδας. Υπενθύμισε στους Έλληνες κυρίως την αιτία για την οποία βρισκόταν στην [[Ασία]], άσχετα αν αυτό δεν αλήθευε παρά μόνον μερικώς, γιατί διαισθάνθηκε ότι υπήρχε ένας υποβόσκων αναβρασμός στις εντεύθεν των [[Θερμοπύλες|Θερμοπυλών]] ελληνικές πολιτείες, υποβοηθούμενες από την παρουσία του περσικού στόλου στο [[Αιγαίο]]. Κατόπιν αποκάλεσε τον εαυτό του κύριο της Ασίας, παρόλο που δεν είχε καταλάβει παρά μόνο τη μικρά Ασία και ένα μικρό τμήμα της Συρίας. Ο Δαρείος αντίθετα εξουσίαζε ακόμα την [[αρχαία Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και τις αχανείς επικράτειες ανατολικά της [[Συρία|Συρίας]] και της [[Μ. Ασία|μικράς Ασίας]] ως την Ινδική• κατείχε ακόμη τους αμύθητους θησαυρούς της [[Περσέπολη|Περσέπολης]] και των [[Σούσα|Σούσων]] και είχε επιπλέον τη δυνατότητα να συγκροτήσει γιγάντια σε μέγεθος στρατεύματα.