Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 22:
Ο Φούλκων κληροδότησε το δουκάτο στον γιο του [[Γοδεφρείδος Ε΄ του Ανζού|Γοδεφρείδο Πλανταγενέτη]] προκειμένου να αναχωρήσει στους [[Άγιοι Τόποι|Αγίους Τόπους]] και να στεφθεί βασιλιάς της [[Ιερουσαλήμ]], ο Γοδεφρείδος Πλανταγενέτης είχε παντρευτεί την [[Αυτοκράτειρα Ματθίλδη|Ματθίλδη]] κόρη του βασιλιά της Αγγλίας [[Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Α']] και διάδοχο του Αγγλικού θρόνου, γι'αυτό απέκτησε μεγάλες φιλοδοξίες. Δεν ασχολήθηκε έντονα με την κληρονομιά της συζύγου του στο Αγγλικό στέμμα αλλά κατάφερε με συνεχείς σκληρούς πολέμους να διπλασιάσει σχεδόν τις εκτάσεις του Ανζού στο Γαλλικό έδαφος κληροδοτώντας στον γιο του Ερρίκο ένα βασίλειο το οποίο θα περιελάμβανε σχεδόν τα μισά Γαλλικά εδάφη. Από τις 1 Δεκεμβρίου/1135 έβαλε στόχο την κατάκτηση της Νορμανδίας όπου βρήκε την σύζυγο του Ματίλντα κατακτώντας στις αρχές του 1136 μια σειρά από πόλεις όπως Αργεντάν, Ντόμφροντ, Έξτ, γύρισε γρήγορα στο Ανζού να αντιμετωπίσει μια εξέγερση βαρόνων αλλά επέστρεψε τον Σεπτέμβριο του 1136 στην Νορμανδία με έναν ισχυρότερο στρατό μαζί με τους [[Γουλιέλμος Ι΄ της Ακουιτανίας|Γουλιέλμο Ι' της Ακουιτανίας]] και τον Γοδεφρείδο, κόμη του Βαντόμ ο στρατός νίκησε αλλά ο ίδιος έφυγε επειδή τραυματίστηκε στο πόδι. Ξεκίνησε μια νέα πιο δυναμική εκστρατεία (1137), υπέταξε (Ιούνιος 1138) με την βοήθεια του Ροβέρτου του Γλούκεστερ την [[Μπαγιέ]] και την [[Καέν]], λεηλάτησε την Φαλαίζ και τον Μάρτιο του 1141 με προτροπή της συζύγου του εισέβαλε στην [[Νορμανδία]] λεηλατώντας διαδοχικά όλες τις πόλεις. Στις 19 Ιανουαρίου/1444 ο Γοδεφρείδος μπήκε θριαμβευτικά στην πρωτεύουσα της Νορμανδίας [[Ρουέν]] όπου πήρε το δουκικό στέμμα στον καθεδρικό ναό της πόλης, το 1149 αφού πρώτα συνέτριψε μια εξέγερση βαρόνων στο δουκάτο παραχώρησε το στέμμα της Νορμανδίας στον γιο του Ερρίκο Πλανταγενέτη <ref>Halphen 1911.</ref>
Ο Γοδεφρείδος Πλανταγενέτης πέρα από τις κατακτήσεις είχε να αντιμετωπίσει ισχυρές συμμαχίες των βαρόνων εναντίον του μέσα στο βασίλειο του όπως αυτ΄που έγινε μεταξύ του Γκύ Δ' του Ναβάλ, του Γκιρώ Β' του Μοντρέγ - Μπελώ, του υποκόμη του Θουάρ και των αρχόντων του Μιραμπώ, Αμπουάζ, Παρθενέ και Σαμπλέ, ο Γοδεφρείδος τους συνέτριψε καταλαμβάνοντας το Μιραμπώ. ▼
Σε άλλη εξέγερση (1136) με επικεφαλής τον κόμη της Νορμανδίας Ροβέρτο Γ' του Σαμπλέ ο Γοδεφρείδος απάντησε με την καταστροφή του Μπριογιέ και ο Ροβέρτος του ζήτησε ταπεινά συγνώμη με την επέμβαση του επισκόπου του Ανζού. ▼
▲Ο Γοδεφρείδος Πλανταγενέτης πέρα από τις κατακτήσεις είχε να αντιμετωπίσει ισχυρές συμμαχίες των βαρόνων εναντίον του μέσα στο βασίλειο του όπως
▲Σε άλλη εξέγερση (1136) με επικεφαλής τον κόμη της Νορμανδίας Ροβέρτο Γ' του Σαμπλέ ο Γοδεφρείδος απάντησε με την καταστροφή του Μπριογιέ και ο Ροβέρτος του ζήτησε ταπεινά συγνώμη με την επέμβαση του επισκόπου του Ανζού.
Το 1145 ο Γοδεφρείδος αντιμετώπισε νέα εξέγερση υπό την ηγεσία του ηγεσία του ίδιου του αδελφού του [[Ηλίας Β΄ του Ανζού|Ηλία]] και με την υποστήριξη Ροβέρτου Γ' του Σαμπλέ απαιτώντας από τον Γοδεφρείδο την κυριαρχία του [[Μαιν]], ο Γοδεφρείδος νίκησε φυλάκισε τον Ηλία ο οποίος παρέμεινε φυλακισμένος ως τον θάνατο του (1151). Στην τελευταία εξέγερση του Γκιρώ Β' του Μοντρέγ - Μπελώ (1150) ο Γοδεφρείδος τον ανάγκασε ξανά να υποχωρήσει και τον συνέλαβε αιχμάλωτο, ελευθερώθηκε με την παρέμβαση του βασιλιά της Γαλλίας.
Ο [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκος Πλανταγενέτης]] και μελλοντικός βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος Β' με τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του στις 7 Σεπτεμβρίου/1151 κληροδότησε μια τεράστια αυτοκρατορία επί Γαλλικού εδάφους την οποία μεγάλωσε ακόμα περισσότερο με την προσάρτηση της [[Ακουιτανία|Ακουιτανίας]] λόγω του γάμου του με την [[Ελεονώρα της Ακουιτανίας]] τον Μάιο του 1152. <ref>Halphen 1911.</ref>
| |||