Λαογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μεθολογία και ορισμό |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 130.43.10.29 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστ... |
||
Γραμμή 1:
Ως '''λαογραφία''' ορίζεται εκείνη η [[επιστήμη]] που ασχολείται με όλες τις εκφάνσεις του [[λαός|λαϊκού]] [[πολιτισμός|πολιτισμού]].
Ως λαογραφία έχει αποδοθεί στα ελληνικά ο διεθνώς καθιερωμένος [[Αγγλική γλώσσα|αγγλοσαξονικός]] όρος folklore, που σημαίνει τη γνώση που έχει ο λαός. Στη [[Γερμανία]] επικράτησε ο όρος volkskunde, που σημαίνει τη γνώση για το λαό. Η αγγλοσαξονική θεώρηση θέτει ως αντικείμενο της λαογραφικής σπουδής τις παραδοσιακές εκδηλώσεις του λαϊκού βίου και συγκεκριμένα, την προφορική [[λογοτεχνία]]. Αντίθετα, η Γερμανική Λαογραφική Σχολή θέτει στο κέντρο του [[επιστήμη|επιστημονικού]] ενδιαφέροντός της όχι τις εκδηλώσεις αλλά το ίδιο το λαϊκό βίο συνολικά και συνακόλουθα το φορέα του, τον λαό, αναζητώντας μέσα από τις εκδηλώσεις του πολιτισμικού του βίου τον εντοπισμό των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του.
== Το αντικείμενο της λαογραφίας ==
Γραμμή 11:
== Μέθοδοι έρευνας και καταγραφής ==
Η λαογραφία ως μέθοδος μελέτης τυπικά εμπλέκεται με μικρές ομάδες ανθρώπων, τις οποίες εξετάζει στο φυσικό τους περιβάλλον με τον ίδιο περίπου τρόπο που το κάνει και η [[Εθνογραφία]]. Τα ήθη, τα έθιμα, τα λαϊκά δρώμενα εν γένει συνθέτουν μια ομάδα παραμέτρων που αναδεικνύει λεπτομερειακά την εικόνα ενός τόπου και την πολιτιστική του κληρονομιά. Οι λαογραφικές αφηγήσεις είναι λεπτομερειακές, καθώς η λεπτομέρεια σε τοπικό επίπεδο έχει ιδιαίτερη σημασία για την σύνθεση της τοπικής ιστορίας, και την ίδια στιγμή ερμηνευτικές, καθώς βοηθούν στην κατανόηση της συμπεριφοράς μιας ιδιαίτερης κοινωνίας, κυρίως σε τοπικό επίπεδο.
Οι μέθοδοι [[έρευνα]]ς, καταγραφής και ερμηνείας που χρησιμοποιούνται στην λαογραφία, αντλούν λίγο-πολύ το δυναμικό τους από τις δοκιμασμένες μεθόδους της [[Ανθρωπολογία|ανθρωπολογίας]]. Οι πληροφορητές, δηλαδή μέλη των τοπικών κοινωνιών που συνεργάζονται με τους λαογράφους στην αναζήτηση ενός τοπικού μύθου ή ενός ξεχασμένου δρώμενου, οι τρόποι καταγραφής (οπτικοακουστικό υλικό και ημερολογιακές καταχωρήσεις) και η μεθοδολογία της ερμηνείας αρμονικά συνδυαζόμενα παρέχουν μια ακριβή εικόνα παρελθόντων ή παρόντων συμβάντων μέσα στο πλέγμα του [[Πολιτισμός|πολιτισμού]].
Σε επίπεδο υλικής τεκμηρίωσης, στο επίκεντρο της λαογραφίας και κυρίως των λαογραφικών μουσείων βρίσκεται η αναζήτηση ευρημάτων που έρχονται από το παρελθόν, χρηστικών αντικειμένων που συνθέτουν την εικόνα της λαϊκής έκφρασης και μποορύν να ταξινομηθούν σε συλλογές και οπτικοακουστικού υλικού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μαρτυρία.
== Λαογραφικά μουσεία ==
|