Μπεκτασήδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
== Η ιστορία των Μπεκτασήδων ==
 
Οι επαναλαμβανόμενες μεταναστεύσεις των φυλών κατά μήκος της κεντρικής [[Ασία]]ς δεν έφεραν μόνο τουρκικέςιρανικές,ιρανικές τουρκικές και μογγολικές φυλές προς τη δύσηΔύση, αλλά και πνευματικούς ηγέτες με τηντη μορφή των "αγίων" της ανατολήςΑνατολής (τουρκικά: erenler). Ο [[Χατζί Μπεκτάς]] ήταν ένας τέτοιος δάσκαλος. Ήταν ένας περιπλανώμενος δερβίσης, Τούρκος από το [[Χορασάν]], μεταξύ του βορειοανατολικού [[Ιράν]] και δυτικού Αφγανιστάν απ' όπου προήλθε και o [[Ομάρ Καγιάμ]] πριν έναν αιώνα. Ήταν οπαδός του Σαΐκ (σεΐχη) [[Αχμέτ Γιεσεβί]], που πέθανε το [[1166]], λίγο πριν ξεκινήσουν οι σταυροφορίες[[Σταυροφορίες]] από τη Δύση. Σύμφωνα με την αγιογραφική παράδοση, με εντολή του δασκάλου του πέταξε από τη χώρα του με μορφή περιστεριού στο Ρουμ (άλλοτε βυζαντινή Μικρά Ασία) το [[1281]], μετά την καταστροφή της επικράτειας των [[Σελτζούκοι|Σελτζούκων]]. Σταμάτησε σε ένα χωριό κοντά στο ΚίρσεχιρΚιρσεχίρ της [[Καππαδοκία]]ς - περιοχή που στη μέση [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινή]] περίοδο ήταν κέντρο των [[Παυλικιανοί|Παυλικιανών]], ετερόδοξων [[Μυστικισμός|μυστικιστών]] χριστιανών από τους οποίους προήλθαν οι [[Βογόμιλοι]] και αργότερα το κίνημα των [[Καθαροί|Καθαρών]].

Ήταν ένας από εκείνους που βοήθησαν στη σύνθεση των ισλαμικών και προϊσλαμικών θρησκευτικών και σαμανιστικών στοιχείων που επικρατούν ακόμα στις τουρκικές παραδόσεις, με αποτέλεσμα να κερδίσει την αντιπάθεια του ορθόδοξου πουριτανικού Ισλάμ. Η επιρροή των ''μπαμπά'' ήταν τεράστια και συναγωνίστηκε την επιρροή που ασκούσαν οι στρατιωτικοί ηγέτες, όπως και το γόητρο των κυβερνητών των Σελτζούκων, που είχαν υιοθετήσει αρκετές πτυχές του ιρανικού πολιτισμού. Όπως πολλοί [[δερβίσηδες]] από την Ανατολή, ο Χατζί Μπεκτάς ήταν μια φωνή για τις κοινωνικές διαμαρτυρίες των τουρκικών πληθυσμών ενάντια στην άρχουσα τάξη των Σελτζούκων. Μάλιστα Λέγεται μάλιστα πως ο Χατζί Μπεκτάς παρείχε την προστασία και την ευλογία του στο τάγμα των [[Γενίτσαροι|Γενιτσάρων]] πριν πεθάνει (738 έτος Εγίρας/1337 μ.Χ.).
 
Η μελέτη των εσωτερικών ταγμάτων του Ισλάμ είναι σημαντική. Ο μωαμεθανισμός από νωρίς αναπτύχθηκε σε δύο κατευθύνσεις. Αφενός παρήγαγε μια άκαμπτη θεολογία με έναν εξίσου άκαμπτο θρησκευτικό νόμο. Από την άλλη αναπτύχθηκε μια μυστικιστική προσέγγιση στην άμεση γνώση Θεού, μέσω ετερόδοξων σεκτών. Όμως οι ορθόδοξοι κανονικοί και οι επαγγελματίες θεολόγοι αντιτέθηκαν σε αυτή την τάση «να αναζητηθεί η συνείδηση», γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγούσε αναμφίβολα στην αίρεση. Ωστόσο οι οργανωμένες [[αδελφότητα|αδελφότητες]] άρχισαν να αναπτύσσονται, βασισμένες στη θεμελιώδη ιδέα πως «η ένθερμη πρακτική της λατρείας κοσμεί την ψυχή με χάρες (''φαγαΐντ''), ασήμαντες και καταληπτές πραγματικότητες. Η επιστήμη της καρδιάς (''ιλμ αλ κουλούμπ'') θα προμηθεύσει την ψυχή με μια πειραματική σοφία (''μα ριφά'')».