Φιοντόρ Α΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ήταν γιος του τσάρου [[Ιβάν ο Τρομερός|Ιβάν Δ΄]] και της Αναστασίας Ρομάνοβνα. Η μητέρα του πέθανε όταν ήταν τριών ετών. Η πνευματική του ανάπτυξη ήταν πολύ χαμηλή και οι περισσότεροι σύγχρονοί του τον περιγράφουν ως διανοητικά καθυστερημένο. Παρ' όλα αυτά διαδέχθηκε τον πατέρα του το [[1584]], δεδομένου ότι τέσσερα χρόνια νωρίτερα ο Ιβάν Δ΄ σε μια κρίση θυμού είχε σκοτώσει ακουσίως τον πρωτότοκο γιο του. Ως τσάρος δεν έδειξε κανένα πραγματικό ενδιαφέρον για τα πολιτικά ζητήματα. Αφοσιώθηκε στην προσευχή, ενώ τη διακυβέρνηση της Αυτοκρατορίας την παραχώρησε άτυπα στον κουνιάδο του, τον [[Μπορίς Γκοντουνόφ]].

Ως τσάρος δεν έδειξε κανένα πραγματικό ενδιαφέρον για τα πολιτικά ζητήματα. Αφοσιώθηκε στην προσευχή, ενώ τη διακυβέρνηση της Αυτοκρατορίας την παραχώρησε άτυπα στον κουνιάδο του, τον [[Μπορίς Γκοντουνόφ]]. Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Φιόντορ Α΄ δεν ήταν σε θέση να διοικεί το κράτος, επειδή ήταν διανοητικά καθυστερημένος. Ο [[Μπορίς Γκοντουνόφ]], ο οποίος το 1587 ήταν ο μοναδικός ηγεμόνας, διαδέχθηκε τον Φιόντορ Α΄ μετά το θάνατο του. Η θέση του Μπορίς Γκοντουνόφ στη βασιλική αυλή ήταν τόσο σημαντική που οι διπλωμάτες από το εξωτερικό ζητούσαν να ακούγονται από αυτόν, και η θέλησή του ήταν νόμος για όλους. Ο Φιόντορ Α΄ ήταν βασιλιάς ενώ ο Μπορίς διοικούσε και αυτό ήταν γνωστό σε όλους στη Ρωσία και στο εξωτερικό.