Πέτρος Χάρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Πέτρος Χάρης γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] το 1902. Για να λέμε την αλήθεια,το πραγματικό όνομα του όνομα ήταν Ιωάννης Μαρμαριάδης, γιος του Νικόλαου Μαρμαριάδη με καταγωγή από το χωριό Καμηλάρι της [[Μεσσαρά|Κάτω Μεσσαρά]]ς στην [[Κρήτη]]. Στην Αθήνα τέλειωσε το Γυμνάσιο και στη συνέχεια γράφτηκε στη [[Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών|Νομική Σχολή]] του [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] από όπου αποφοίτησε το 1924. Από τα τέλη του 1919 έγινε συνεργάτης του περιοδικού «[[Η Διάπλασις των Παίδων]]» στην αρχή με το ψευδώνυμο «Κυανόλευκο λάβαρο» και κατόπιν με το ψευδώνυμο «Πέτρος Χάρης» το οποίο και κράτησε για τα υπόλοιπα χρόνια. Αμέσως μετά άρχισε να συνεργάζεται με αθηναϊκές εφημερίδες και το περιοδικό «[[Νουμάς]]» ως συντάκτης και φιλολογικός συνεργάτης. Το 1924 ιδρύει το λογοτεχνικό περιοδικό «Νέα Γράμματα» μαζί με τον [[Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος|Ιωάννη Μ. Παναγιωτόπουλο]] και [[Κυριαζής|Αθανάσιο Κυριαζή]] το οποίο όμως δεν διατηρήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Την ίδια χρονιά πραγματοποιήθηκε η έκδοση της πρώτης του συλλογής διηγημάτων με τίτλο «Η τελευταία νύχτα της γης». Τα πρώτα του έργα εντάσσονται στο κλίμα του συμβολισμού, όπως αυτός εκφράστηκε στην Ελλάδα μέσω του [[Κωνσταντίνος Χατζόπουλος|Κωνσταντίνου Χατζόπουλου]]. Η γραφή του χαρακτηρίζεται από δοκιμιακό ύφος με χαμηλούς τόνους και επιμελημένη φόρμα. Το λογοτεχνικό είδος το οποίο καλλιεργεί είναι κυρίως το διήγημα, ενώ έγραψε επίσης ταξιδιωτικά κείμενα και δύο μυθιστορήματα, τις «Ημέρες Οργής» το 1979 και τον «Ανεμοστρόβιλο» το 1992.