Ιβάν Δ΄ ο Τρομερός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 69:
Τον διαδέχθηκε ο γιος του [[Φιοντόρ Α΄ της Ρωσίας (ο Κωδωνοκρούστης)|Φιοντόρ]], ο οποίος όμως έπασχε από νοητική υστέρηση. Πραγματικός κυβερνήτης της χώρας μετά το θάνατό του θα είναι ο [[Μπαρίς Γκοντουνόφ]].
==Η οικογενειακή του ζωή==
Ο Ιβάν πραγματοποίησε έξι γάμους: με την Αναστασία Ρομάνοβνα, κόρη του βογιάρου Ρομάν Ζαχαρίν Γιουρίν στις 3 Φεβρουαρίου 1547, η οποία πέθανε στις 7 Αυγούστου 1560. Την Μαρία Τερμιούνκοβνα στις 21 Αυγούστου 1561, Κιρκάσια πριγκίπισσα, η οποία πέθανε το 1568. Την Μαρία Σομπακίνα, κόρη ενός εμπόρου του Νόβγκοροντ, στις 28 Οκτωβρίου 1571,που πέθανε 13 Νοεμβρίου του επόμενου έτους. Την Άννα Κολτόβσκαγια, κόρη ενός αυλικού, στις 29 Απριλίου 1572. Δύο χρόνια αργότερα ο Ιβάν την έστειλε σε μοναστήρι όπου και πέθανε το 1626. Την Μαρία Ντολγκορούκαγια, που διέταξε να την πνίξουν την επομένη του γάμου. Και τέλος, την Μαρία Φεοντόροβα Ναγκάγια, κόρη ενός βογιάρου, το 1579, η οποία πέθανε το 1612<ref>Ανώνυμος, «Ιβάν ο Τρομερός. Σύμβολο κραιπάλης και σκληρότητος», Ιστορία Εικονογραφημένη,τχ. 16 (Οκτώβριος 1969),σελ.. 145</ref>
 
== Ο θρύλος του Ιβάν ==
Γραμμή 77:
Χαρακτηριστικό είναι το ''Παραμύθι του αγγειοπλάστη''. Ο τσάρος γίνεται φίλος με έναν απλό αγγειοπλάστη, χάρη στο κοινό τους παιχνίδι να λύνουν δύσκολα αινίγματα. Κάποια στιγμή ο Ιβάν, εντυπωσιασμένος από την ευστροφία του φτωχού τεχνίτη, τον προτρέπει: Έλα μαζί μου και τότε θα έλθω κι εγώ μαζί σου. Πράγματι, με τη βοήθεια του τσάρου ο αγγειοπλάστης αναπτύσσει την επιχείρησή του και φτιάχνει κεραμικά για όλη τη Ρωσία. Όταν αργότερα εμφανίζεται ένας παραδοσιακός βογιάρος που χρωστά πολλά χρήματα στο φίλο του, ο Ιβάν τον τιμωρεί για το χρέος του, αναγκάζοντάς τον να αποδώσει τον τίτλο ευγενείας στον αγγειοπλάστη. Αυτό το παραμύθι, όπως και πολλά άλλα, οδήγησαν τους μελετητές στο συμπέρασμα πως για τη ρωσική παράδοση ο Ιβάν είναι o άτεγκτος μα συνάμα συμπονετικός και φωτισμένος ηγεμόνας, πρόθυμος να προστατεύσει τον απλό λαό από τους τεμπέληδες βογιάρους, έστω και εάν φθάνει στα άκρα για να το πετύχει.
 
Αυτή η εικόνα του Ιβάν περιγράφεται ανάγλυφα στην πρώτη ταινία της σειράς ''Ιβάν ο Τρομερός'' ([[Σεργκέι Αϊζενστάιν]], [[1944]]) που θεωρείται ως μία από τις κορυφαίες του παγκόσμιου [[Κινηματογράφος|κινηματογράφου]]. Προσπαθώντας να δημιουργήσει ιστορικές αναλογίες ανάμεσα στον ήρωα και το [[Στάλιν]], υπό το επιπλέον βάρος του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], ο Αϊζενστάιν φιλοτεχνεί τον Ιβάν ως το μοναδικό πατριώτη ανάμεσα στους παρηκμασμένους βογιάρους, με συχνές αναφορές στον ''εχθρό που βρίσκεται έξω από τα σύνορα και στον εχθρό που βρίσκεται μέσα στα σύνορα''. Στην πορεία ο Ιβάν απογοητεύεται από τις συνομωσίεςσυνωμοσίες των βογιάρων και το θάνατο της αγαπημένης του Αναστασίας, με συνέπεια να εγκαταλείψει τη Μόσχα επικεφαλής μίας ομάδας ''σιδερένιων ανδρών του απλού λαού που μπορεί να εμπιστευθεί'' (των Οπρίτσνικων), για να σώσει μόνος τη χώρα που κινδυνεύει στη Λιβονία. Τελικά μετά από λαϊκή απαίτηση επιστρέφει στη Μόσχα, λέγοντας ότι ''πια θα κυβερνά απολυταρχικά με τη θέληση του λαού''.
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
Γραμμή 83:
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat}}
 
 
{{Τσάροι και Αυτοκράτορες της Ρωσίας}}