Μαργαρίτα της Αγγλίας, δούκισσα της Βραβάντης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Μαργαρίτα της Αγγλίας, δούκισσα της Βραβάντης''' ([[15 Μαρτίου]]/ [[1275]] <ref>Richardson, Douglas, Everingham, Kimball G. (2004). Plantagenet Ancestry: a study in Colonial and Medieval Families. Baltimore: Genealogical Publishing Company. Page 20. Google Books. Retrieved 25-11-10.</ref> - [[1333]]) ήταν το δέκατο παιδί και η έβδομη κόρη του βασιλιά της Αγγλίας [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Α'Α΄]] απο την πρώτη σύζυγο του [[Ελεονώρα της Καστίλης]], σύζυγος της ήταν ο Ιωάννης Β'Β΄, δούκας της Βραβάντης με τον οποίο παντρεύτηκε την χρονιά θανάτου της μητέρας της (1290) και απέκτησαν εναν γιο τον Ιωάννη Γ'Γ΄, δούκα της Βραβάντης. Τα αδέλφια της Μαργαρίτας ήταν η [[Ελεονώρα της Αγγλίας, κόμισσα του Μπαρ]], η [[Ιωάννα της Άκρας]], η Ελισάβετ και ο διάδοχος του πατέρα της βασιλιάς της Αγγλίας [[Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας|Εδουάρδος Β'.Β΄]].

==Γάμος της Μαργαρίτας με τον Ιωάννη Β'Β΄ της Βραβάντης==

Στις 8 Ιουλίου/ 1290 η Μαργαρίτα παντρεύτηκε στο αβαείο του Ουέστμινστερ στο [[Λονδίνο]] τον Ιωάννη Β'Β΄ της Βραβάντης και έγινε έτσι [[Δουκάτο της Βραβάντης|δούκισσα της Βραβάντης]] στις 3 Μαΐου/ 1294, με τον σύζυγο της είχε γνωριστεί από την βρεφική της ηλικία και τον είχε αρραβωνιαστεί όταν ήταν μόλις 3 ετών (1378). <ref> Costain, Thomas B. (1958). The Three Edwards. Garden City, New York: Doubleday and Company, Inc. p.39</ref> Ο γάμος τους έγινε με μεγαλοπρεπείς τελετές με οπλισμένους ιππότες, τροβαδούρους και γλέντια στο Λονδίνο, το μόνο παιδί που γεννήθηκε από τον γάμο ήταν ο Ιωάννης Γ'Γ΄ διάδοχος του πατέρα του. Η Μαργαρίτα περιγράφεται εύθυμο κορίτσι όταν ήταν νέα, <ref>Costain, p.39</ref> αλλά δυστυχισμένη μετά τον γάμο της λόγω των ερωμένων του συζύγου της με της οποίες γέννησε πολλά νόθα παιδιά τα οποία ανατράφηκαν μαζί με τον δικό της γιο ο οποίος γεννήθηκε 10 χρόνια μετά από τον γάμο τους. <ref>Costain, p.39</ref>

Στην διάρκεια της βασιλείας του Ιωάννη Β'Β΄ της Βραβάντης σχηματίστηκε συμμαχία με σκοπό να σταματήσει την Γαλλική επέκταση, προσπάθησε να κατακτήσει την Νότια Ολλανδία από τον Ιωάννη Β'Β΄ της Ολλανδίας αλλά χωρίς επιτυχία, ο Ιωάννης ο οποίος έπασχε από πέτρες στα νεφρά αναγκάστηκε να παραδώσει την εξουσία στον γιο του Ιωάννη (1312).