Γκερνίκα (πίνακας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 16:
 
==Συνθήκες έμπνευσης==
Ο Πικάσο πληροφορήθηκε τα γεγονότα από την εφημερίδα ''Le Soir'', ξεκίνησε το έργο στιςστης 1η Μαΐου και το ολοκληρώνει στις 3 Ιουνίου του [[1937]]<ref name="ReferenceA">Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, Ο γελωτοποιός και η αλήθεια. Η αθέατη πλευρά της τέχνης του,εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 1991, σελ.156</ref>
 
Ο Πικάσο απέφυγε να ζωγραφίσει αεροπλάνα, βόμβες ή ερείπια. Οι κυρίαρχες μορφές του έργου είναι ένας ταύρος και ένα πληγωμένο άλογο με διαμελισμένα κορμιά και τέσσερις γυναίκες που ουρλιάζουν κρατώντας νεκρά μωρά. Αρχικά ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, αλλά τελικά κατέληξε στο άσπρο-μαύρο και αποχρώσεις του γκρι, καθώς θεώρησε ότι έτσι δίνει μεγαλύτερη ένταση στο θέμα. Πολλές φορές μετακίνησε φιγούρες και μορφές πριν καταλήξει στην οριστική τους θέση. «Η αφαίρεση του χρώματος και του αναγλύφου αποτελεί διακοπή της σχέσης του ανθρώπου με τον κόσμο: όταν διακόπτεται,δεν υπάρχει πια η φύση ή η ζωή»<ref>Τζούλιο Κάρλο Αργκάν, Η Μοντέρνα τέχνη, μτφρ. Λίνα Παπαδημήτρη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 1998, σελ.525</ref>.