Αγία Ευθυμία Φωκίδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 42:
Κατά την περίοδο της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής της Ελλάδας]] από τις [[Άξονας Βερολίνου - Ρώμης|Δυνάμεις του Άξονα]], η Αγία Ευθυμία υπέφερε από τις αλλεπάλληλες επιθέσεις των εισβολέων. Το χωριό βομβαρδίστηκε στις 25 Απριλίου 1941, με αποτέλεσμα ο επιβλητικός ναός της Γεννήσεως της Θεοτόκου στο κέντρο του χωριού να υποστεί πολλές ζημιές.
Στις 8 Απριλίου 1943, τμήμα ανταρτών του [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] με επικεφαλής τον καπετάν [[Δημήτρης Δημητρίου (Νικηφόρος)|Νικηφόρο (Δημήτρη Δημητρίου)]] αποδεκατίζει φάλαγγα Ιταλικών αυτοκινήτων καίγοντας 17 αυτοκίνητα - φορτηγά. Οι απώλειες της κατοχικής δύναμης είναι περίπου 60 στρατιώτες. Το προηγούμενο βράδυ οι αντάρτες
Την επόμενη, Μεγάλη Παρασκευή, 9 Απριλίου 1943, οι Ιταλοί πυρπολούν την Αγία Ευθυμία και το Μεγάλο Σάββατο 10 Απριλίου 1943, πυρπολείται και η [[Βουνιχώρα Φωκίδας|Βουνιχώρα]]. Οι Ιταλοί εκτελούν εν ψυχρώ το απόγευμα της 8 Απριλίου και το πρωί της 9 Απριλίου 1943 πέντε χωριανούς στα Κάτω Αλώνια και στο σχολείο, ενώ από το σύνολο των 200 περίπου ομήρων που οδηγήθηκαν στην Άμφισσα εκτελέστηκαν άλλοι πέντε. Τα περισσότερα σπίτια της Αγίας Ευθυμίας καίγονται και οι κάτοικοι περνάνε την άνοιξη και το καλοκαίρι σε σπηλιές γύρω από το χωριό. Ξαναγύρισαν στο χωριό το φθινόπωρο του 1943.
Η μάχη της Αγίας Ευθυμίας και τα αντίποινα της φασιστικής Ιταλίας με την καταστροφή της Αγίας Ευθυμίας και της Βουνιχώρας, έμειναν ζωντανές στις μνήμες των κατοίκων και αποτυπώθηκαν και σε τραγούδι:
"Βαριά στενάζουν τα βουνά
κι ο ήλιος σκοτεινιάζει
η Βουνιχώρα καίγεται
η Αυ-θυμιά ανταριάζει
κι ο Νικηφόρος πολεμά με 80 παληκάρια"
Τον Αύγουστο του 1944 η Αγία Ευθυμία κάηκε και πάλι, αυτή τη φορά από τους [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανούς]]. Παράλληλα, τον Απρίλιο του 1944 είχε πυρποληθεί και ο ναός του Αγίου Ευθυμίου. Στα επίσημα στοιχεία αναφέρεται ότι από τα 423 σπίτια του χωριού, τα 365 είχαν καταστραφεί ολοσχερώς και τα 20 μερικώς, αποδεικνύοντας την σχεδόν ολοκληρωτική ισοπέδωση του χωριού. Ταυτόχρονα, οι κατακτητές σε κάθε τους επίθεση στο χωριό εκτελούσαν κάποιους από τους κατοίκους που έβρισκαν σε αυτό, καθώς μεγάλο τμήμα του άμαχου πληθυσμού κατέφευγε στις γύρω πλαγιές της Γκιώνας σε κάθε επικείμενη επίθεση. Παρόλα αυτά, οι κάτοικοι έχτισαν ξανά τα σπίτια τους, αν και ο πληθυσμός του χωριού είχε μειωθεί αισθητά, καθώς τα θύματα της περιόδου ανέρχονταν σε πολλές δεκάδες.
| |||