Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
Ο '''Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης''' ή '''Βαλδουίνος ΣΤ΄ του Αινώ''' ή '''Βαλδουίνος Θ΄ της Φλάνδρας''' (Ιούλιος [[1171]] - περί το [[1205]]), ένας από τους ηγέτες της Δ΄ Σταυροφορίας και ο πρώτος αυτοκράτορας της [[Λατινική αυτοκρατορία|Λατινικής αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης]], ήταν πρωτότοκος γιος του [[Βαλδουίνος Ε΄ του Αινώ|Βαλδουίνου Ε΄, κόμη του Αινώ]] και της [[Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας|Μαργαρίτας Α΄ της Φλάνδρας]]. <ref>Wolff 1952, p. 281.</ref> Όταν ο άτεκνος αδελφός της μητέρας του [[Φίλιππος της Αλσατίας]] αναχώρησε για Σταυροφορία (1177) άφησε ως διάδοχο τον γαμπρό του Βαλδουίνο Ε΄, με την επιστροφή του μετά την ανεπιτυχή πολιορκία του [[Πριγκιπάτο της Αντιόχειας|Πριγκιπάτου της Αντιόχειας]] (1179)
==Γάμος του Βαλδουίνου με την Μαρία της Καμπανίας==
Γραμμή 24:
Οι Σταυροφόροι ακολούθησαν τον ίδιο προορισμό με αυτόν που ακολούθησαν οι πρόγονοι τους στην [[Α΄ Σταυροφορία]], αρχικά πρόσφεραν το αυτοκρατορικό στέμμα στον Βενετό υπέργηρο [[Ενρίκο Ντάντολο]] ο οποίος ήταν ο οργανωτής της Σταυροφορίας, στην συνέχεια μετά την άρνηση του Ντάντολο το στέμμα προσφέρθηκε στον Βονιφάτιο τον Μομφερατικό ο οποίος βασικά ήταν ο οργανωτής της Σταυροφορίας. Οι Σταυροφόροι τελικά εξέλεξαν αυτοκράτορα τον Βαλδουίνο του Αινώ ο οποίος ήταν ο πιο νέος, έντιμος, ευσεβής και τηρούσε τους χριστιανικούς κανόνες περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους επιπλέον ήταν ο πιο δημοφιλής, η εκλογή του έγινε στις 9 Μαΐου 1204 και η στέψη του στις 16 Μαΐου 1204 στον ιερό ναό της [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγίας Σοφίας]] σύμφωνα με το Βυζαντινό τελετουργικό. Στην πολυτελή τελετή ο Βαλδουίνος φορούσε ένα πολύ πλούσιο κόσμημα αξίας 62.000 ασημένιων μάρκων το οποίο είχαν πάρει ως δώρο από τον αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Α΄ Κομνηνό]], η σύζυγος του Μαρία η οποία δεν συμπαθούσε αυτές τις πολυτελείς τελετές αρνήθηκε να παραστεί και αναχώρησε για τους Αγίους Τόπους όπου περίμενε να έρθει ο σύζυγος της να την συναντήσει αλλά πέθανε πρόωρα στην Άκρα τον Αύγουστο του 1204 πριν συναντηθεί μαζί του.
Η [[Λατινική Αυτοκρατορία]] της Κωνσταντινούπολης οργανώθηκε σύμφωνα με τα πρότυπα της Δυτικής Ευρώπης μοιρασμένη σε φεουδαρχίες, ο Λατίνος αυτοκράτορας είχε υπό την πόλη της Κωνσταντινούπολης, με τμήματα της Ευρωπαϊκής και Ασιατικής πλευράς μαζί με τα νησιά [[Λέσβος|Λέσβο]], [[Χίος|Χίο]], [[Σάμος|Σάμο]] και [[Λήμνος|Λήμνο.]] Οι περιοχές αυτές θα έπρεπε να προστατευθούν από τους Έλληνες ιδιαίτερα η [[Θράκη]] και η [[Μακεδονία]] γι'αυτό ήρθε σε σύγκρουση με τον [[Βονιφάτιος ο Μομφερρατικός|Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό]] ο οποίος ως αρχηγός της Σταυροφορίας απαιτούσε για τον εαυτό του το στέμμα της Λατινικής Αυτοκρατορίας. Ο Βαλδουίνος για να εξευμενίσει τον Βονιφάτιο τον
==Πτώση και θάνατος του Βαλδουίνου==
Την επόμενη χρονιά (1204 - 1205) οι Λατίνοι επιχείρησαν να κατακτήσουν την [[Βιθυνία]] με αρχηγό τον Ερρίκο νεώτερο γιο του Βαλδουίνου αλλά οι Έλληνες αγρότες της Θράκης δυσαρεστημένοι από την βαριά φορολογία επαναστάτησαν εναντίον των Λατίνων, κάλεσαν για βοήθεια τον τσάρο των Βουλγάρων [[Καλογιάν της Βουλγαρίας|Καλογιάννη]] και του υποσχέθηκαν ότι θα του επιτρέψουν ότι θα στεφθεί ο ίδιος αυτοκράτορας. Η φρουρά της Ανδριανούπολης εξεγέρθηκε και ο Βαλδουίνος Α΄ ετοιμάστηκε για επίθεση εναντίον της πόλης μαζί με τον [[Ενρίκο Ντάντολο]], τον [[Λουδοβίκος του Μπλουά|Λουδοβίκο του Μπλουά]] και τον [[Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος|Γοδεφρείδο Βιλλεαρδουίνο]]. Στην μάχη της [[Αδριανούπολη|
Η τύχη του Βαλδουίνου μετά από αυτό το τραγικό γεγονός ήταν βέβαιη, οι φήμες σχετικά με τον θάνατο του αυτοκράτορα διαφέρουν, μια φήμη λέει ότι τον σκότωσε ο Καλογιάννης όταν εξοργίστηκε από μια νέα εξέγερση στην [[Φιλιππούπολη]] άλλη φήμη έλεγε ότι τον σκότωσε ο Καλογιάννης όταν είδε τον Βαλδουίνο να γλυκοκοιτάζει την γυναίκα του, ο Καλογιάννης στην έγγραφη αναφορά του στον πάπα [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄|Ιννοκέντιο Γ΄]] γράφει απλά ότι ο αυτοκράτορας Βαλδουίνος πέθανε στην φυλακή. Ο γνωστός Βυζαντινός ιστορικός [[Γεώργιος Ακροπολίτης]] έγραφε σύμφωνα με γνωστό θρύλο ότι ο Καλογιάννης χρησιμοποιούσε το κρανίο του Βαλδουίνου Α΄ σαν κύπελλο για να πίνει νερό όπως έκανε 3 αιώνες πιο πριν ο Βούλγαρος χάνος [[Κρούμος]] με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Νικηφόρος Α´|Νικηφόρο Α΄]].
| |||