Ερρίκος της Φλάνδρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 31:
}}
[[Αρχείο:Henry Flandry.jpg|μικρογραφία|Αναπαράσταση σε νόμισμα του Ερρίκου της Φλάνδρας]]
Ο '''Ερρίκος της Φλάνδρας''' (''Henri Ier de Hainaut'', [[1176]] - [[11 Ιουνίου]] [[1216]]) δεύτερος [[Λατινική Αυτοκρατορία|Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης]] ([[1206]] - [[1216]]]) ήταν νεώτερος γιος του [[Βαλδουίνος Ε΄ του Αινώ|Βαλδουίνου
==Συμμετοχή στην κατάληψη της Κωνσταντινούπολης με τον αδελφό του==
Γραμμή 39:
==Επιτυχίες απέναντι στους αντιπάλους του σε Βουλγαρία και Νίκαια==
Όταν ο μεγαλύτερος αδελφό του Βαλδουίνος Α΄ ηττήθηκε και συνελήφθη αιχμάλωτος στην μάχη της Ανδριανούπολης από τον τσάρο των Βουλγάρων Καλογιάννη (Απρίλιος 1205) ο Ερρίκος ορίστηκε αντιβασιλιάς, όταν έφτασαν τα νέα ότι ο Βαλδουίνος πέθανε στην αιχμαλωσία ο Ερρίκος ορκίστηκε νέος Λατίνος αυτοκράτορας στις 20 Αυγούστου 1206. Οι [[Λομβαρδία|Λομβαρδοί]] ευγενείς του [[Βασίλειο της Θεσσαλονίκης|Βασιλείου της Θεσσαλονίκης]] αρνήθηκαν να του δηλώσουν την υποταγή τους, <ref>Nicol 2002, p. 12.</ref> ακολούθησε διετής πόλεμος στον οποίο τελικά ο Ερρίκος νίκησε τους Λομβαρδούς και τους συμμάχους τους Ναΐτες ιππότες, ο Ερρίκος έκανε κατάσχεση στους ναούς των [[Ναΐτες Ιππότες|Ναΐτών]] στην [[Ραβέννικα]] και στο [[Λαμία|Ζητούνι.]] <ref>Coureas 2015, p. 175.</ref>
Ο Ερρίκος της Φλάνδρας ήταν ευσεβέστατος αυτοκράτορας στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του ασχολήθηκε έντονα με πολέμους τόσο με τον τσάρο των Βουλγάρων Καλογιάννη όσο και με τον αντίπαλο του [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας|Αυτοκράτορα της Νίκαιας]] [[Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης|Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρη,]] αργότερα πολέμησε με τον τσάρο της Βουλγαρίας Μπορίλ διάδοχο του Καλογιάννη (1207 - 1217) και τον νίκησε στην μάχη της Φιλιππούπολης. Συμμετείχε στην πολιορκία της Θεσσαλονίκης με 2000 άντρες (2007) νικώντας τους Βουλγάρους, στην μάχη αυτή σκοτώθηκε και ο [[Καλογιάν της Βουλγαρίας|Καλογιάννης.]] Πραγματοποίησε επιτυχείς εκστρατείες στην Νίκαια (1207, 1211 - 1212) όπου κυρίευσε πολλές περιοχές στην περιοχή του Νυμφαίου αλλά επειδή ήθελε να ασχοληθεί περισσότερο με τα Ευρωπαϊκά προβλήματα αποφάσισε να κλείσει ειρήνη με τον Θεόδωρο Λάσκαρη αναγνωρίζοντας την ανεξαρτησία του (1214). <ref>Akropolites 2007, p. 148-151.</ref>
| |||