ΗΜετά πόλητην κατακτήθηκε[[Οθωμανική απόΑυτοκρατορία|Οθωμανική]] τουςεισβολή Οθωμανούς τοστα [[1453Βαλκάνια]] το 14ο αιώνα, η Αγχίαλος παρέμεινε βυζαντινό προπύργιο μέχρι την υποταγή της το 1453 μαζί με την Κωνσταντινούπολη. Υπό την οθωμανική διοίκηση,η Αγχίαλος αποτέλεσε τοέγινε κέντρο ενός «''[[καζάς|καζά]]''», οπεριλαμβάνοντας οποίοςεπίσης περιλάμβανετην καιπεριοχή τηνγύρω από τη [[Σωζόπολη]] ως «Aχιολού». Ήταν έδρακέντρο επαρχίας του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως]] και συνέχισε να αποτελείείναι πολιτιστικό, θρησκευτικό, οικονομικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής ωςμέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, καθώς εκείπολλές είχανοικογένειες εγκατασταθείΒυζαντινών αρκετέςευγενών αρχοντικές οικογένειες της Πόληςεγκαταστάθηκαν μετά την [[Άλωση τηςτο Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση]]. Δύο Οικουμενικοί Πατριάρχες κατάγοντανΚωνσταντινούπολης προέρχονται από την Αγχίαλο:πόλη Ο- ο [[Πατριάρχης Μιχαήλ Γ΄|Μιχαήλ Γ΄]] (1170-1178) και ο [[Ιερεμίας Β΄ Τρανός]] (1572-1579, 1580-1584, 1587-1595).
Ήδη πριν από το 1819 πολλοί εξέχοντες ντόπιοι εντάχθηκαν στην ελληνική πατριωτική οργάνωση [[Φιλική Εταιρεία]]. Με το ξέσπασμα της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης του 1821]] ένα μέρος των εκπροσώπων της πόλης, ιερείς, καθώς και ο Ορθόδοξος επίσκοπος Ευγένιος εκτελέστηκαν από τις οθωμανικές αρχές. Κατά το [[Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1828-1829)|Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1828-1829]] η Αγχίαλος καταλήφθηκε από τις [[Ρωσία|Ρωσικές]] δυνάμεις στις 11 Ιουλίου 1829 και κρατήθηκε για ένα χρόνο. Εκείνη την εποχή κατοικούνταν κυρίως από Έλληνες, με μειονότητες Βουλγάρων και Τούρκων και είχε πληθυσμό 5.000-6.000, έξι ορθόδοξες εκκλησίες και ένα τζαμί. Μετά την αποχώρηση των ρωσικων δυνάμεων το σύνολο της σημερινής ανατολικής Βουλγαρίας σταδιακά ερήμωσε, με πολλούς ανθρώπους που προσπαθούν να διαφύγουν σε Χριστιανικές χώρες στα βόρεια. Το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου ιδρύθηκε το 1856. Η πόλη ήταν κέντρο καζά του [[σαντζάκι|σαντζακίου]] του [[Σλίβεν|Ισλίμιγε]] του [[βιλαέτι|βιλαετίου]] της [[Αδριανούπολη]]ς πριν από το 1878 ως «Aχιολού».
Κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου του 1828-1829, η Αγχίαλος κατελήφθη, στις [[11 Ιουλίου]] [[1829]], από ρωσικές δυνάμεις, οι οποίες παρέμειναν εκεί για έναν χρόνο. Την εποχή εκείνη, ο πληθυσμός τους αποτελούνταν από Βουλγάρους και Έλληνες, αριθμούσε περίπου 5-6.000 και είχε έξι [[Ορθόδοξη Εκκλησία|ορθόδοξες]] εκκλησίες και ένα [[τζαμί]]. Το [[1856]] θεμελιώθηκε η Μονή του Αγίου Γεωργίου που βρίσκεται κοντά στην πόλη.
