Αιγιαλός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

''Αιγιαλός'' κατά τη Ελληνική νομοθεσία (ν. 2971/01), είναι η παράκτια χερσαία ζώνη, που βρέχεται από τη θάλασσα, μέχρι τη στάθμη εκείνη που φθάνουν οι μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της, κατά τη διάρκεια έντονων καιρικών φαινομένων. Ο αιγιαλός, όπως και η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται. Για τον καθορισμό της ζώνης του αιγιαλού λαμβάνεται υπόψη η μορφολογία, η ποιοτική σύσταση και το ανάγλυφο της ξηράς (αμμώδης ή βραχώδης ακτή με ήπιες ή απότομες κλίσεις), η μορφολογία και η βαθυμετρία του θαλάσσιου πυθμένα (αμμώδης, πετρώδης ή βραχώδης θαλάσσιος πυθμένας με ήπια ή απότομη κλίση), οι ανεμολογικές συνθήκες, ο κυματισμός, ο οποίος επηρεάζει την παράκτια ζώνη, κλπ. Ο καθορισμός των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού γίνεται από Επιτροπή, η οποία συγκροτείται σε επίπεδο νομού με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. ΗΣύμφωνα ζώνημε νομολογία του "αιγιαλού"ΣτΕ μετά(π.χ. τηνΣΤΕ έκδοση50/2010 τουΤμ. ΦΕΚΕ’,), μεο τοαιγιαλός οποίο''δεν καθορίζεταιδημιουργείται'' τομε σχετική εύροςπράξη της Πολιτείας, είναιαλλά κοινόχρηστηπροκύπτει καιαπό καταγράφεταιφυσικά σταφαινόμενα, ήτοι τις μεγαλύτερες, αλλά συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων, για τη διαπίστωση δε του πραγματικού αυτού γεγονότος προβλέπεται σχετική δημόσιαδιοικητική κτήματαδιαδικασία.  Αρμόδια υπηρεσία για τη διαφύλαξη της ακεραιότητας της ζώνης του αιγιαλού είναι η Κτηματική Υπηρεσία κάθε νομού. Στην ίδια απόφαση καθορισμού του αιγιαλού περιλαμβάνεται και ο καθορισμός της "[[Παραλία|παραλίας]]" ή και του "[[παλαιός αιγιαλός|παλαιού αιγιαλού]]"